PR

1. ინგლ. Public Relations – საზოგადოებრივი ურთიერთობები
   აქცენტების სწორად დასმის ხელოვნება. უნარი, ძლიერი მხარეების წარმოჩენისა და იმ უპირატესობების გამოყენების უნარი, რომლებიც ჩვენს ორგანიზაციას დანარჩენებისგან განასხვავებს. PR-ის ფასდაუდებელი თვისება ის გახლავთ, რომ მას შეუძლია დამაჯერებელი, მაგრამ უხილავი შეტყობინებების გაგზავნა საზოგადოებისათვის. საზოგადოებასთან ურთიერთობის ინსტრუმენტები საშუალებას იძლევა, გარკვეული მინიშნებებით, თუგინდ, სიმბოლოებით, მოხდეს ორგანიზაციის ან მისი პროდუქციის (თუ მომსახურების) პოზიციონირება საზოგადოების აღქმაში. ეს ინსტრუმენტები საქართველოშიც უკვე წარმატებით გამოიყენება.
   იხ. აგრეთვე: ანტიკრიზისული მართვა, ბიზნეს დაზვერვა, ბრენდი, ბრენდინგი, ბექგრაუნდერი, განხილვითი სტატიები, იმიჯი, იმიჯმეიკინგი, კეის-ისტორია, მარკეტინგი, მარკეტინგული, მასმედიასთან ურთიერთობა, მიზნობრივი მარკეტინგი, ნიუსმეიკერი, პრესკონფერენცია, პრეს-რელიზი, რეკლამა, ფაბლისიტი, ფიჩერი
   წყარო: ბიზნესი: ადამიანები, მეთოდები, სტრატეგიები № 2, - [რედაქტორი: ამირან ბაბუნაშვილი], - ISSN 1512-4487,- აპრილი, 2007
2. ყველაზე მოკლე და პოპულარული განსაზღვრით, PR-ის მიზანია ურთიერთობა საზოგადოებასთან საქმიანობაში (ბაზარი, ბაზრის მომხმარებელი, საარჩევნო ელექტორატი და სხვ.) მონაწილე საზოგადოების გათვითცნობიერებისა და ინფორმირებულობის საშუალებით.თანამედროვე PR მოიცავს კომერციულ და არაკომერციული, საზოგადოებრივ და კერძო ორგანიზაციების მოქმედების მთელ სპექტრს, იგი ეხება ისეთ საკითხებს, რომლებიც ცილდება არჩევნების, მარკეტინგისა და რეკლამის ფარგლებს. PR-ის სფერო მოიცავს ადამიანებთან ურთიერთობას, კრიზისული სიტუაციების პროფილაქტიკას, პრევენციული საქმიანობის წარმართვას, გაუთვალისწინებელი სიტუაციების მინიმუმამდე დაყვანას, პოლიტიკურ ლობირებას; PR-ის ზოგიერთი საქმიანობა დაკავშირებულია კანონმდებლობასთან და სარეკლამო ხელმძღვანელობასთან (ჯეფკინსი 2002: 134). PR-მასალები ძირითადად ფაქტებს უნდა ეყრდნობოდეს და უნდა იყოს ინფორმაციული, შეიცავდეს ფაქტობრივ მონაცემებს და არა ემოციურ ან შთაბეჭდილებების მომხდენ მტკიცებებს; არ საჭიროებს თვითშექებასა და თვითწარდგენას. PR კი ეხება მრავალ სფეროსა და ორგანიზაციას, რომლებიც, შესაძლოა, არ უკავშირდებოდნენ რეკლამასა და არ მოითხოვდნენ რეკლამირებას. მაგ., სახანძრო რაზმი ან სასწრაფო დახმარება არ ეწევა ავადმყოფობის ან ხანძრის რეკლამირებას (ჯეფკინსი 2002: 319). მაშინ როდესაც რეკლამა, როგორც წესი, მიმართულია ბაზრის ცალკეული სეგმენტებისა და კონკრეტული სოციალური ფენებისადმი, PR მიმართავს მრავალრიცხოვან საზოგადოებას, ორგანიზაციებს, სოციალურ ჯგუფებს, რომელთანაც თანამშრომლობს ინფორმაციის საშუალებით (ჯეფკინსი 2002: 329).

   და რაც მთავარია, ეს საზოგადოებრივი ჯგუფები შესაძლოა სრულებითაც არ იყვნენ კომპანიის ნაწარმის მომხმარებლები. PR-ის მიზანია - ურთიერთგაგების მივაღწევა, რომელიც ეხება ორგანიზაციასა და საზოგადოებას, მათ ურთიერთობას ყველა სფეროში. ერთი სიტყვით, PR და რეკლამა ორი სრულიად განსხვავებული სამყაროა და PR-ის მოქმედების სპექტრი ბევრად ფართოა ვიდრე რეკლამისა (ჯეფკინსი 2002: 331). სარეკლამო საქმიანობა, მიუხედავად იმისა, რომ იგი უფრო ძვირადღირებულია, სრულიადაც არ უნდა იქნას განხილული უფრო მნიშვნელოვან სფეროდ ვიდრე PR. საზოგადოებასთან ურთიერთობები ბევრად განსაზღვრავს ორგანიზაციის პრესტიჟს, მის საიმედოობას და იგი გადამჭრელად მოქმედებს ორგანიზაციისადმი საზოგადოების კეთილგანწყობაზე, ნდობის ფაქტორსა და საერთო რეპუტაციაზე. PR მუშაობს საზოგადოებასთან, არა ზოგადად საზოგადოებრიობასთან,არამედ კონკრეტულ საზოგადოებრივ ჯგუფებთან. საზოგადოებრივ ჯგუფებში მოიაზრება ადგილობრივი მოსახლეობა/რაიმე კონკრეტული ტერიტორიის მაცხოვრებლები, პოტენციური თანამშრომლები, მომწოდებლები, დისტრიბუტორები, მომხმარებლები და ე.წ. საზოგადოებრივი აზრის შემქმნელები და ლიდერები, რომელთა თვალსაზრისსაც ანგარიშს უწევს საზოგადოების ფართო ფენა. აქ მოიაზრებიან მშობლებიც, მასწავლებლებიც, პოლიტიკოსებიც, მედიისა და შოუბიზნესის ვარსკვლავები. მათ შეუძლიათ გადამწყვეტი გავლენა იქონიონ იმაზე, შეიძენს თუ არა საზოგადოება რეკლამირებულ საქონელს. PR განსაზღვრავს რეკლამის ეფექტურობას და მას შეუძლია საზოგადოების მტრული განწყობა, უნდობლობა, უინტერესობა გარდაქმნას სიმპათიად, კეთილგანწყობად და დაინტერესებად. PR-სა და რეკლამას შორის შედარებაზე თვალსაჩინოდ მეტყველებს ერთი გარემოება: PR კომპანიის წარმოება საჭიროა რეკლამის გამოშვებამდე, მისი აქტიური მოქმედების დროს და რეკლამირების დასრულების შემდეგაც (ჯეფკინსი 2002: 332). თუ რეკლამირება შედარებით ხანმოკლე პროცესია - PR - კომპანია ბევრად ხანგრძლივი და, შეიძლება ითქვას, უწყვეტი. PR-საშუალებების საქმიანობა და მისი დამოუკიდებლობა რეკლამისგან კომპანიას აძლევს საშუალებას საზოგადოებას მუდმივად შეახსენოს თავისი ნაწარმის შესახებ, ხოლო პოლიტიკოსი PR-საშუალებების მეშვეობით ასევე მუდმივად ურთიერთობს თავის მხარდამჭერებთან. მაგ., პოლიტიკოსი მუდმივად უნდა იყოს საზოგადოების ყურადღების არეში, ხოლო მისი სარეკლამო ბილბორდები მხოლოდ არჩევნების წინ გამოიფინება. PR-მასალები ემსახურება საზოგადოების საგანმანათლებლო და საინფორმაციო უზრუნველყოფას და ისინი გამოირჩევიან თავიანთი ობიექტურობითა და სანდოობით, ხოლო რეკლამა მოწოდებულია დაარწმუნოს და შეეცადოს გადაწყვეტილება მიაღებინოს მომხმარებელს; რეკლამა, როგორც წესი, გამოირჩევა მიკერძოებულობით.

   წყარო: სჯანი №7 – თბ., შოთა რუსთაველის სახელობის ქართული ლიტერატურის ინსტიტუტი, 2006