ჭიანური

ქართული ხალხური სიმებიან-ხემიანი საკრავი გავრცელებულია დას. საქ-ში. და აღმ. საქ. მთიან რაიონებში. რაჭული და თუშური ჭ-ების რეზონატორია ე. წ. „მუცელი“, რომელსაც ცალი მხრიდან ტყავი აქვს გადაკრული და ხის გათლილი ოთხკუთხა ტარი აქვს გაყრილი. ტარის ზემოთა ნაწილი, სიმების დასაჭიმი მოქლონებითურთ, საკრავის თავია, ქვემოთ ნაწილი, მცირე ზომის გამონაშვერით, შემსრულებლის მუხლზე საყრდენი. ჭ-ის სიმები ცხენის ძუისაგან მზადდება. საკრავს მოხრილი ხემით (მშვილდაკით) აჟღერებენ.