სამოქალაქო და პოლიტიკური უფლებები

მას შემდეგ, რაც ს.პ.უ. დაფიქსირდა თავისუფლებათა დიად ქარტიაში (1215წ.), საფრანგეთის ეროვნული ასამბლეის მიერ მიღებულ ადამიანის უფლებათა და მოვალეობათა დეკლარაციაში (1789 წ.) და ამერიკულ ბილში უფლებათა შესახებ (1791წ.) მათ სხვანაირად პირველი თაობის, ანუ კლასიკურ უფლებებს უწოდებენ. \ გაეროს გენერალური ასამბლეის მიერ 1966 წლის 16 დეკემბერს მიღებული სამოქალაქო და პოლიტიკური უფლებების შესახებ საერთაშორისო პაქტის მიხედვით ადამიანის ძირითადი სამოქალაქო და პოლიტიკური უფლებებია: \ 1. სიცოცხლის უფლება; \n2. წამებისგან თავისუფლება; \n3. მონობისაგან თავისუფლება; \n4. პირადი თავისუფლების და პირადი ხელშეუხებლობის უფლება; \n5. პატივისა და ღირსების უფლება; \n6. გადაადგილების თავისუფლება; \n7. სამართლიანი სასამართლოს უფლება; \n8. პირადი ცხოვრების უფლება; \n9. აზრის, სინდისის და რელიგიის თავისუფლება; \n10. აზრის თავისუფლად გამოხატვის უფლება; \n11. დემონსტრაციების თავისუფლება; \n12. ასოციაციების თავისუფლება; \n13. დისკრიმინაციისაგან თავისუფლება; \n14. სახელმწიფოს მართვაში მონაწილეობის მიღების უფლება, როგორც უშუალოდ ისე თავისუფლად არჩეული წარმომადგენლების მეშვეობით; \n15. ხმის მიცემის და არჩევის უფლება პერიოდულ სამართლიან არჩევნებში; \n16. სახელმწიფო სამსახურში ყოფნის თანსწორი უფლება; \n17. კანონის წინაშე თანასწორობის უფლება.