რეფლექსია

1. გულისხმობს, რომ ის, ვინც ასრულებს რეფლექსიის აქტს (ანუ რეფლექსიის სუბიექტი), რაღაცას უბრუნდება, ესე იგი, უბრუნდება უკვე გარკვეული სახით აღქმულ (ან იქნებ განცდილ) ფენომენს იმისთვის, რომ მოახდინოს მასზე ყურადღების კონცენტრაცია და, შესაბამისად, აქციოს ის რეფლექსიის ობიექტად (ანუ იმად, რაზედაც ან რასთან დაკავშირებითაც ხორციელდება რეფლექსიის აქტი).
   წყარო: წახნაგი, – 2009, – №1 - (ფილოლოგიურ კვლევათა წელიწდეული, რედ. მ. ღაღანიძე)
2. ადამიანის მიერ საკუთარი პიროვნების (ღირებულებების, ინტერესების, მოტივების, ემოციების, საქციელის) ცოდნისა და მდგომარეობის გაცნობიერება.
   წყარო: სადამრიგებლო საათის პროგრამა I-IV კლასების მოსწავლეთათვის: (დამრიგებლის წიგნი): საუბრები მოსწავლეებთან პიროვნების მორალურ განვითარებაზე, გარემოსდაცვით კულტურასა და ცხოვრების ჯანსაღ წესზე, მოქალაქეობრივ, პატრიოტულ ცნობიერებასა და სხვა ზოგადსაკაცობრიო ჰუმანურ ღირებულებებზე / ეროვნ. სასწ. გეგმებისა და შეფასების ცენტრი; [წიგნი მოამზადეს: ნინო ლაბარტყავა, ნინო ლორთქიფანიძე; პ/მგ რედ. ნინო ლაბარტყავა]. - თბ., 2010.