იერარქია

მთელის ნაწილების გაშლა ზომოდან ქვემოთ მიმავალი რიგით. ტერმინი პირველად გამოიყენებოდა ქრისტიანული ეკლესიის ორგანიზაციის დასახასიათებლად. თანამედროვე ლიტერატურაში ტერმინი იმავე მნიშვნელობით იხმარება სახელმწიფოს ბიუროკრატიული სტრუქტურის დასახასიათებლად. ელიტისტურ თეორიებში განსაკუთრებით მიხელსის მიერ ჩამოყალიბებულ თეორიაში, გატარებულია აზრი ნებისმიერი საზოგადოების ი-ული ორგანიზაციის შესახებ, რომ საზოგადოების პოლიტიკური ორგანიზაცია იმთავითვე გულისხმობს მის იერარქიულ მოწყობას. ი. (პოლიტიკური) რაიმე ნიშნის მიხედვით დაყოფის (სტრატიფიკაციის სისტემაა). დამახასიათებელია ყველა სოციალური სისტემისათვის. საერთაშორისო სისტემაში სტრატიფიკაცია ეფუძნება აქტორების ძალასა და სტატუსს, რომელიც სახელმწიფოებს (აგრეთვე სხვა აქტორებს) შორის არათანაბარი განაწილების გამო ი-ულ სახეს იღებს. ი-ულ სისტემაში ძალა და გავლენა თავმოყრილია ერთ ერთეულში, რომელიც უფლებამოსილია შექმნას უფრო მცირე ერთეულები, ამ უკანასკნელებმა - კიდევ უფრო მცირე და ა.შ. ცენტრალური გაბატონებული ძალა ამყარებს წესრიგს „ახალისებს“ ან „სჯის“ თავის ქვემდგომ ერთეულებს, მათი მეშვეობით (და არა უშუალოდ) - მესამე დონის ერთეუელებს და ა.შ. ასეთ სისტემაში ძალითა და სტატუსით ერთ ი-ულ დონეზე მყოფი სახელმწიფოები ერთმანეთთან კავშირს უშუალოდ ვერ ამყარებენ და მხოლოდ ი-ულად ერთი საფეხურით მაღლა მდგომი სახელმწიფოს მეშვეობით ხორციელდება ეს კავშირი. ი-ული საერთაშორისო სისტემა წმინდა სახით არ არსებობს და არც არასოდეს უარსებია, თუმცა მასთან მიახლოებული სახე შეინიშნებოდა ძველ ჩინეთში (ჯოუს იმპერია), არაბთა ხალიფატში, საღვთო იმპერიაში XVII ს-მდე და სხვა. მკვლევართა უმრავლესობის, (განსაკუთრებით ნეორეალისტების) აზრით, საერთაშორისო სისტემის ანარქიულობა თავისთავად საეჭვოს ხდის მისი ი-ულობის შესაძლებლობას.