1. მეცნიერება ბუნების, ადამიანთა საზოგადოებისა და აზროვნების განვითარების უზოგადესი კანონების შესახებ.
2. ვისიმე ფილოსოფიური მოძღვრება. მაგ., ჰეგელის ფილოსოფია.
3. თეორიული პრინციპები, რომლებიც საფუძვლად უდევს რაიმე მეცნიერებას. მაგ., მათემატიკის ფილოსოფია.
4. ირონიით იტყვიან განყენებულ საკითხებზე მაღალფარდოვანი მსჯელობის შესახებ.
იხ. აგრეთვე: აბსოლუტი,
ელემენტი,
თეზისი,
იდეოლოგია,
კატეგორია,
კულტურა,
ლოგიკა,
მატერია,
ობიექტი,
პლატონი (ძვ. წ. 428-348-347),
სოკრატე (469-393 ქ.წ.),
ფილოსოფოსი წყარო: ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და წინასიტყვ. დაურთო] მიხეილ ჭაბაშვილმა. - მე-3 შესწ. და შევს. გამოც.. - თბ. : განათლება, 1989. - 600გვ. ; 16სმ.. - სახელთა საძიებელი: გვ. 63-68. - 5მ., 10000ც.[MFN: 2749]