აბეცედარიები

სამგლოვიარო სიმღერები (I) ჰიმნები, რომელთა სალექსო ტაეპები ან სტროფები ანბანის რიგზეა გაწყობილი, ტერმინი წარმომდგარია ლათინური ანბანის პირველი სამი ასოს — a, b, c — სახელწოდების მიხედვით. აბეცედარების ფორმის ლექსები ძალიან ენათესავება ჩვენებურ სტანთქებას, მაგალითად

:
ა ნ, ალვა ხარ ტანადობით, ბ ა ნ, ბულბულს მიგიგავს ენა,
გ ა ნ, გიბრწყინავს პირისახე, დ ო ნ ,დახატული ხარ შენა;
ე ნ, ელვარე ბადრი მთვარე, ვ ი ნ, ვარსკვლავს სურს შენი ბრწყენა,
ზ ე ნ, ზილფაკავო გიშრის თ მ ა ო, ჰე, ჰაერთ დაიწყე ფრენა,
თ ა ნ, თურანი, ინ, ერანით სიცხოვლით ღგიწვამს შენა!

(ბ ე ს ი კ ი)

ანბანთქება, როგორც ლექსის ფორმა, სხვადასხვა სახითაა წარმოდგენილი ქართულ პოეზიაში (იხ. ა ნ ბ ა ნ თ ქ ე ბ ა. ხშირად იგი -აკროსტიქული ხასიათისაა (იხ. ა კ რ ო ს ტ ი ქ ი). | აბეცედარიები, როგორც ლექსის ფორმა, ძველ ებრაულ ლიტერატურაში იყო გამოყენებული. მაგალითად, იერემიას სამგლოვიარო სიმღერები. ყველაზე ცნობილი ნიმუშია ავგუსტინიანეს ფსალმუნები.

ფიქრობენ, ლექსის ანბანის რიგზე გაწყობა დაზეპირებისა და დამახსოვრების გასაადვილებლად იყო ნავარაუდევი.