ერობა

1. ძვ.
   რაიმე სახალხო გართობა – დღესასწაული, დღეობა (სოფლად)
2. ხალხის კრება, სათემო ყრილობა (ხევში და საქართველოს ზოგ სხვა კუთხეში)
3. მეფის რუსეთში – ადგილობრივი თვითმმართველობის დაწესებულებათა თავადაზნაურულ-ბურჟუაზიული სისტემა, ამგვარი თვითმმართველობის ცალკე დაწესებულება გუბერნიაში ან მაზრაში.
   წყარო: ისტორიულ ტერმინთა სასკოლო ლექსიკონი 6–11 [კლასები] / ირინე გეგეჭკორი, ნუგზარ მოლაშვილი ; რედ.: ნუგზარ ბარდაველიძე, ზაზა კვინტრაძე. თბილისი : "ცის ნამის" გამ–ბა და სტ. 2008.