ნელ-ნელა გაელიმება, ღიმილი გადაურბენს სახეზე.
- გამოძღა ჩვენი ქავთარი, პირზედ ასცოცდა ღმინია („დამშეული").
წყარო: ვაჟა-ფშაველას მცირე ლექსიკონი/ შეადგინა ალექსი ჭინჭარაულმა ; [მთ. რედ. ა. ჩიქობავა]; ვაჟა-ფშაველას კაბინეტი.თბილისი : თბილ. უნ-ტის გამ-ბა, 1969.