პროსოდიული ხმოვანი ემატება სტრიქონის ბოლოს მოქცეულ სიტყვას მარცვალთა თანაბარი რაოდენობის დაცვის მიზნით.
- ვინც შჭამს სნეული, განჰკურნავს, ბრმას თვალებს აღუხილებსა; დანაჭერინებს პირს ტკბილად, მოწყენილს მოალხინებსა, განახალისებს მადლზედა, ცოდვაზედ განაფრთხილებსა.
წყარო: საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა, გურამიშვილი, დავით (1705-1792 წწ.), ქართველი პოეტები, დავით გურამიშვილის ცხოვრება და შემოქმედება, შედგენილია ივ. გიგინეიშვილის მიერ/თბილისი: საბჭოთა საქართველო, მარჯანიშვილის, 5., 1980 წელი, ეროვნული ბიბლიოთეკის წიგნადი ფონდი.