ლირიკული შინაარსის იტალიური სიმღერა მშობლიურ ენაზე (განსხვავებით იმ სასიმღერო ჟანრებისაგან, რომლებსაც იმხანად ლათინურ ენაზე წერდნენ). თავდაპირველად იყო ერთხმიანი სიმღერა, XIV ს-დან ხდება ორ-სამხმიანი. მისი განსაკუთრებული აღმავლობის ხანაში (XVI ს.) ცენტრალურ ადგილს იკავებს როგორც საერო ჟანრი და წარმოადგენს 4-5 ხმიან გაშლილ პოემას მოქნილი, განვითარებული მელოდიით, ქრომატიზმებით, მოდულაციებით. დრამატულმა ტენდენციებმა, რომლებიც მოგვიანებით (XVII ს. შუა წლები) გამომჟღავნდა მადრიგალში, იგი საოპერო ხელოვნების ერთ-ერთ წყაროდ აქციეს.
წყარო: ხელოვნება : მოკლე ენციკლოპედიური ლექსიკონი : მოსწ. / [შემდგ.: ნანა მაჭარაშვილი ; რედ.: ჰამლეტ ჩხენკელი ; მუსიკის შესახებ მასალები მოამზადა ნინო ბესტავაშვილმა]. - თბ. : მერიდიანი, 2004. - 80გვ. : ილ.; 28სმ.. - ISBN 99928-32-31-2 : [ფ.ა.][MFN: 22803]