ილია აბაშიძე (ვიოლონჩელისტი)
ილია (ილიკო) სოლომონის ძე აბაშიძე - (1882 (1884?), გურჯაანი - 1953) - ვიოლონჩელისტი, პედაგოგი.
სარჩევი |
ბიოგრაფია
რვა წლისა სათავადაზნაურო გიმნაზიაში მიაბარეს. მეოთხე კლასში ვიოლონჩელზე დაკვრის შესწავლა დაიწყო. 1902-1904 თბილისის მუსიკალურ სკოლაში სწავლობდა. 1904 წელს მუსიკალური განათლების მიღება მოსკოვის ფილარმონიულ სასწავლებელში განაგრძო. პარალელურად, მოსკოვის უნივერსიტეტში იურიდიულ ფაკულტეტზეც ისმენდა ლექციებს. შემდგომში სასწავლებლად იყო ფინეთში და გერმანიაში, ლაიპციგის კონსერვატორიაში, შემდეგ ჩეხეთში. საქართველოში დაბრუნების შემდეგ საკონცერტო მოღვაწეობას შეუდგა.
1918 წელს დამოუკიდებელ საქართველოში მან ითავა ნ. სულხანიშვილის დავიწყების სივრციდან ხელახლა ასპარეზზე გამოყვანა. ქართველთა სამხედრო კავშირის დახმარებით ფასიანი გუნდი შეადგინა და კომპოზიტორიმის ლოტბარად მოიწვია. ამ გუნდმა ორი ისტორიული მნიშვნელობის ეროვნული კონცერტი ჩაატარა: 9 ივნისს - ქართულ კლუბში და 30 ივნისს - ოპერის თეატრში. გასაბჭოების შემდეგ, სხვადასხვა დროს იყო: თბილისსა და ქუთაისში პირველი საფორტეპიანო ტრიოს ორგანიზატორი და წევრი; მ. ბალანჩივაძის მიერ დაარსებული ქუთაისის მუსიკალური სასწავლებლის გამგე და პედაგოგი; მოსწავლეთა გუნდის დამაარსებელი და ლოტბარი; ა. ყარაშვილის სიმებიანი კვარტეტისა და სხვ. კამერულ-ინსტრუმენტული ანსამბლების წევრი.
ზურაბ ლეჟავა
ლიტერატურა
- ვ. ბერიძე, „კულტურა და ხელოვნება დამოუკიდებელ საქართველოში (1918-1921 წლები)“, თბ., „მეცნიერება“, 1992;
- გ. ნადირაძე, „ნიკო სულხანიშვილი, მონოგრაფია“, თბ., 2006;
- რ. ქუთათელაძე, მ. ჯაფარიძე, „ქართული მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი“, კულტურის სამინისტრო, თბ., 2015;
