აბიკი (აბჷკ) — ბუკი, საყვირი ( ქართ. ბუკი). მებუკე ბუკის ხმით ატყობინებდა სახალხო (სათემო ან სასოფლო) კრების თაობაზე, თემის ხალხს და უხუცეს მამაკაცთა (აბჷრგ) თაობის წარმომადგენლებს, რომლებიც სოფლის საკრებულოზე იკრიბებოდნენ.
წყარო
აფხაზურ-ქართულ ეთნოგრაფიულ ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი