ბზაჯენაჯე

ბზაჯენაჯე (ადიღ. Бзаджэнаджэ || Бзэджэнадж: სიტყვიდან бзаджэ – „ბოროტი“) – ყოველგვარ უწმინდურ ავსულთა (უდების, შეჲთანების, ჯინების და სხვ.) საერთო სახელწოდება ადიღურ ენებში.

ჩერქეზთა რწმენით, სადაც თლეფშის მარწუხისა და ჩაქუჩის (Лъэпщ и Iэдэ-уадэ) ხმა გაისმოდა, იქ ბზაჯენაჯთა ჭაჭანება არ იყო. ამიტომ ავადმყოფის საწოლქვეშ მუდმივად ელაგა პატარა ზომის სამჭედლო იარაღები, რომელთა ერთმანეთზე დარტყმით უწმინდურთა განდევნა ხდებოდა („ჭაფში“).

ლიტერატურა

• Шортанов А. Т. Адыгские культы. Нальчик, 1992;
• Мыжей М., Пащты М. Адыгэ мифологием и энциклопедие. Тхьэхэр, лIыхъу-жьхэр, культхэр, нэщэнэхэр. Черкесск-Нальшык-Мейкъуапэ. 2012.

წყარო

კავკასიის ხალხთა მითები და რიტუალები