იაკობ ზებედესი
წმ. მოციქული იაკობ ზებედესი – ქრისტეს თორმეტ მოციქულთაგანი. წმიდა იაკობი, მისი ძმა – წმიდა იოანე ღმრთისმეტყველი და წმიდა პეტრე იყვნენ ქრისტეს ის რჩეული მოწაფეები, რომელთაც პირველად უჩვენებდა მაცხოვარი თავის სასწაულებს.
წმიდა იაკობი, სულიწმიდით ავსების შემდეგ მოღვაწეობდა ესპანეთსა და სხვა ქვეყნებში, შემდეგ კი დაბრუნდა იერუსალიმში, სადაც დაუფარავად და დარწმუნებით ქადაგებდა ქრისტიანობას. ისე დაბეჯითებით არწმუნებდა ყველას იესო ქრისტეს მესიაობაში, რომ ფარისევლებმა დაიქირავეს ყველაზე განთქმული ფილოსოფოსი გერმოგენი, რომ მოეყვანა იაკობის ქადაგების საწინააღმდეგო ფაქტები. ფილოსოფოსმა ჯერ თავისი საუკეთესო მოწაფე, ფილიპე გაგზავნა იაკობთან საპაექროდ, მაგრამ იგი მყისიერად გაქრისტიანდა იაკობის ქადაგების შემდეგ; შემდეგ თვითონ შეხვდა პირისპირ, მაგრამ თვითონაც რომ დამარცხდა, დაწვა ყველა თავისი ნაშრომი, მოინათლა და გახდა ჭეშმარიტი ქრისტიანი.
კიდევ უფრო გაცეცხლდნენ ურწმუნო იუდევლები და აიძულეს იროდ–აგრიპა, დაეჭირა წმიდა იაკობი. წმიდა იაკობმა ძალიან მშვიდად მოისმინა სასიკვდილო განაჩენი, რამაც მისი პიროვნებისადმი აღფრთოვანება გამოიწვია ყველაში და ერთ–ერთ მის დამსმენ – იოსიაშიც. იგი წმიდა იაკობის ფეხებთან დავარდა და პატიება სთხოვა ყველაფრისათვის. წმიდა იაკობმა წამოაყენა, გულში ჩაიკრა და უთხრა: „მშვიდობა და შენდობა შენ!“ მაშინ იოსიამ სახალხოდ აღიარა ქრისტიანობა და მას წმიდა იაკობთან ერთად მოჰკვეთეს თავი 44 წლის 30 აპრილს ძვ. სტილით (13 მაისს ახ. სტილით).
წყარო
ბარბაქაძე ლია, ჯიბის ცნობარი მართლმორწმუნე ქრისტიანისათვის; თბილისი, 2013 წ.
