მაისკი ივანე
ივანე მაისკი – (ნამდვილი გვარი იან ლიახოვეცკი), (1884-1975), საბჭოთა დიპლომატი და ისტორიკოსი, ჰქონდა საგანგებო და სრულუფლებიანი ელჩის რანგი.
დიპლომატიური მოღვაწეობა დაიწყო 1922-დან.
1922-23 – რუსეთის ფედერაციის საგარეო საქმეთა კომისარიატის პრეს-განყოფილების უფროსი;
1925-27 – დიდ ბრიტანეთში სსრკ-ის წარმომადგენლობის მრჩეველი;
1927-29 - იაპონიაში სსრკ-ის წარმომადგენლობის მრჩეველი;
1929-32 – სსრკ-ის სრულუფლებიანი წარმომადგენელი ფინეთში;
1932-43 – დიდ ბრიტანეთში სსრკ-ის სრულუფლებიანი წარმომადგენელი (1941-დან – ელჩი);
1943-40 – სსრკ-ის საგარეო საქმეთა სახალხო კომისრის (1946-დან მინისტრის) მოადგილე; სსრკ-ის საგარეო საქმეთა სამინისტროს კოლეგიის წევრი: მოსკოვში მოკავშირეთა სარეპარაციო კომისიის თავმჯდომარე;
1947-48 ეწეოდა სამეცნიერო საქმიანობას სსრკ-ის მეცნიერებათა აკადემიის ისტორიის ინსტიტუტში, ხოლო 1968-75 – სსრკ-ის მეცნიერებათა აკადემიის მსოფლიო ისტორიის ინსტიტუტში.
ივანე მაისკი მონაწილეობდა მრავალ საერთაშორისო კონფერენციასა და თათბირში: მათ, შორის ყირიმის (იალტის) (1945) და ბერლინის (პოტსდამის) (1945) კონფერენციებში.
სსრკ მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი (1940). მრავალი შრომის ავტორი სსრკ-ის საგარეო პოლიტიკის და სხვადასხვა ქვეყნის ისტორიის პრობლემებზე, მათ შორის: „საბჭოსა ელჩის მოგონებები“ (1964), „საბჭოთა დიპლომატის მოგონებები 1925-45 წწ.“ (1971) და სხვ.
