იმერული ყველი
იმერული ყველის დამზადებისათვის გამოიყენება, როგორც უმი ისე პასტერიზებული ძროხის, კამეჩის და თხის რძე. დამზადებისას ახდენენ რძის ნორმალიზებას, პასტერიზებას, გაცივებას. შედედება ხდება 32-34 გრადუს ტემპერატურაზე, ნადედს ჭრიან 10-15 სმ. სიდიდის კუბებად და ამოურევენ. მეორედ აცხელებენ 39-41 გრადუსზე 10-15 წუთით, შემდეგ კვლავ ამოურევენ და აცდიან დალექვას, ფორმირებისათვის მასას ათავსებენ ყალიბებში და აპირქვავებენ, 25-35 წუთის შემდეგ ყველს აბრუნებენ. შემდეგ ყველის თვითდაწნეხის პროცესი გრძელდება 4-5 საათის, ხოლო დამარილება - 3-5 დღის განმავლობაში. შენახვა ხდება წათხში, 12-15 გრადუს ტემპერატურაზე.
იმერული ყველის მშრალი ნივთიერება შეიცავს სულ ცოტა 45% ცხიმს, არა უმეტეს 48% - წყალს და 4-5% მარილს მას აქვს სუფთა რძის ოდნავ მომჟავო გემო, ყველის ცომი ერთგვაროვანია, მჭიდრო და მკვრივი, თეთრიდან ღია მოყვითალომდე. აქვს სხვადასხვა ფორმის ნასვრეტები;
იმერული ყველი დიეტური პროდუქტია, ხშირად მოიხმარება ჭყინტად, იყენებენ დიაბეტის და კუჭის დაავადების დროს. იგი ძალზე გემრიელია ცხელ მჭადთან ერთად. პიტნიტ და ტარხუნით გადაზელილი იძენს განსაკუთრებულ არომატს. ფართოდ გამოიყენება აგრეთვე ეროვნული ნაცხობის - ხაჭაპურის დასამზადებლად.
