მარგველაშვილი ტიტე
მარგველაშვილი ტიტე თადეოზის ძე - (1891 - 1946) - ეროვნულ-დემოკრატი, ფილოსოფოსი და ისტორიკოსი, საზოგადო მოღვაწე.
სარჩევი |
ბიოგრაფია
უმაღლესი განათლება გერმანიაში ჰქონდა მიღებული. 1913 ჰალეს უნივერსიტეტში დაიცვა დისერტაცია ისტორიის დარგში, რის შემდეგაც საქართველოში დაბრუნდა და გიმნაზიის მასწავლებლობას შეუდგა ქუთაისში. პუბლიცისტურ წერილებს აქვეყნებდა ქართულ პრესაში.
ხელი მოაწერა 1918 წლის 26 მაისის დამოუკიდებლობის აქტს. საქართველოს გასაბჭოების შემდეგ გადაიხვეწა გერმანიაში. ხელმძღვანელობდა ქართულ სათვისტომოს და დიდი ავტორიტეტით სარგებლობდა ქართველ ემიგრანტებს შორის. კითხულობდა ლექციებს ბერლინის უნივერსტეტში ფილოსოფიისა და აღმოსავლეთმცოდნეობის განხრით. ტ. მარგველაშვილის მეუღლე იყო ასევე ქართველი ემიგრანტი, გვარად ხეჩინაშვილი. მან ვერ გაუძლო სამშობლოს მოშორებით გამოწვეულ ნაღველს და 1931 სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაასრულა. დარჩა მცირეწლოვანი ქალ-ვაჟი, უმცროსი ცნობილი გერმანულენოვანი ქართველი მწერალი - გივი მარგველაშვილი.
ემიგრაციაში მყოფი ტ. მარგველაშვილი აქვეყნებდა ფილოსოფიურ, ფილოლოგიურ და ისტორიული ხასიათის წერილებს სხვადასხვა ემიგრანტულ გამოცემაში, გაზეთებში: „დამოუკიდებელი საქართველო“ (პარიზი, 1926-1938), „საქართველოს გუშაგი“ (პარიზი, 1932-1936), ჟურნალში - „ახალი ივერია“. მის კალამს ეკუთვნის ინგლისურ ენაზე დაწერილი, ჟურნალ „გეორგიკაში“ გამოქვეყნებული სტატია „გილგამეშისა“ და „ვეფხისტყაოსნის“ ეპოსის ტიპოლოგიურ მსგავსებაზე.
1932 წელს ედპ-ში მომხდარი გახეთქილების შემდეგ მიემხრო ს. კედიას ჯგუფს. ომის დამთავრების და ქალაქის ორად გაყოფის შემდეგ მარგველაშვილის საცხოვრებელი ბინა ბერლინის დასავლეთ ნაწილში, ბრიტანულ სექტორში აღმოჩნდა, რაც ტ. მარგველაშვილს უძლიერებდა იმედს, რომ კომუნისტები მათ ოჯახს ვერ შეეხებოდნენ. თუმცა ეს იმედი არ გამართლდა - 1946 ტ. მარგველაშვილი 18 წლის ვაჟთან ერთად მიიწვიეს სამშობლოდან ჩამოსული ქართველების გასაცნობად, შეხვედრისას დააპატიმრეს და ბერლინის აღმოსავლეთ ნაწილში გადაიყვანეს. 8 თვის ტყვეობის შემდეგ საბჭოთა კავშირში ჩამოიყვანეს. სანამ დახვრეტდნენ, ცნობილ მეცნიერს სუკ-ის სარდაფებში აწამებდნენ. 1946 წლის 17 ოქტომბერს ტ. მარგველაშვილი დახვრიტეს, მისმა ვაჟმა კი წელიწად ნახევარი საბჭოთა საკონცენტრაციო ბანაკში გაატარა, რის შემდეგაც ის საქართველოში ჩამოვიდა.(დოდო ჭუმბურიძე)
ლიტერატურა
სცსა, ფ. 1836, აღწ. 1, საქ. 108;
იხილე აგრეთვე
წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
