ლორთქიფანიძე ნიკო
ლორთქიფანიძე ნიკო (ნიკოლოზ) მერაბის ძე - (29.IX.1880, სოფელი ჩუნეში - 25.V.1944, თბილისი) - მწერალი.
სარჩევი |
ბიოგრაფია
წერა-კითხვა შინ შეისწავლა. ქუთაისის კლასიკური გიმნაზიიდან გარიცხვის შემდეგ, ვლადიკავკაზში გაიარა გიმნაზიის სრული კურსი. სწავლობდა ხარკოვის უნივერსიტეტის მათემატიკის ფაკულტეტზე, მალევე იურიდიულზე გადავიდა, თუმცა, სტუდენტურ გამოსვლებში მონაწილეობის გამო, უნივერსიტეტიდან გარიცხეს. 1902 წელს დაიწყო ლიტერატურული მოღვაწეობა. მისი თხზულებები იბეჭდებოდა ჟურნალ-გაზეთებში: „ნიშადური“, „საქართველო“, „ივერია“, „თეატრი და ცხოვრება“, „დროება“, „სახალხო გაზეთი“ და სხვ. 1902 გაემგზავრა ავსტრიაში სამთო აკადემიაში სასწავლებლად, აკადემიის დაუსრულებლად, 1907 წელს თბილისში დაბრუნდა. 1907-1908 წლებში გერმანულის მასწავლებლად მუშაობდა თბილისის სათავადაზნაურო გიმნაზიაში, რედაქტორობდა გაზეთს „ერი“. 1910-1911 წლებში მისი რედაქტორობით გამოდიოდა ყოველკვირეული ჟურნალი „ცხოვრება და ლიტერატურა“. 1912-1925 წლებში ცხოვრობდა ქუთაისში, მუშაობდა საადგილმამულო ბანკში დამფინანსებლად.
1917 წელს მუშაობდა ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის გაზეთ „სამშობლოს“ პასუხისმგებელ მდივნად. საქართველოს დამოუკიდებლობის წლებში მუშაობდა ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის გაზეთ „სამშობლოს“ რედაქტორად. 1920 წლის 18 ოქტომბერს ჟურ. „ბარრიკადში“ ტიციან ტაბიძემ გამოაქვეყნა სტატია, რომელშიც სხვა მწერლებთან ერთად განიხილა ნ. ლორთქიფანიძის ლექსები და წერილები. 1920 წლის 18 სექტემებრს გაზ. „ბარრიკადში“ დაიბეჭდა ნიკო ლორთქიფანიძის „ბოროტმოქმედნი“. 1920 დაწერა „ჟამთა სიავე“ და „ქაღალდის კაცი“.
საქართველოში საბჭოთა ხელისუფლების დამყარების შემდეგ ქუთაისში ნიკო ლორთქიფანიძის რედაქტორობით გამოდიოდა ლიტერატურული ალმანახი „კრებული“. 1925 წელს საცხოვრებლად გადავიდა თბილისში და პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში უცხო ენების კათედრას განაგებდა. მის ლიტერატურულ მემკვიდრეობაში შედის: 200-მდე მინიატურა, ნოველა, მოთხრობა, 1 რომანი და 2 პიესა. ავტორია ცნობილი ნაწარმოებებისა: „საქართველო იყიდება“, „ტრაგედია უგმიროთ“, „თავსაფრიანი დედაკაცი“ „შელოცვა რადიოთი“ ანუ „დიდი გოდების მცირე ნაკადი“ და ა.შ. დაკრძალეს ვაკის სასაფლაოზე, საიდანაც 1954 წელს დიდუბის მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში გადაასვენეს.
ეკა ჯავახიშვილი
ლიტერატურა
„ბარრიკადი“, 18 ოქტომბერი, 1920.
წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
