ათონის ოთხთავი

ათონის ოთხთავი - X საუკუნის დასაწყისის მნიშვნელოვანი წერილობითი ძეგლი, სახარება-ოთხთავის 913 წ. გადაწერილი ხელნაწერი, რომელიც დღეს ათონის ქართველთა მონასტრის წიგნსაცავში (Ath. 83) ინახება. ხელნაწერი, როგორც გადამწერის ანდერძიდან ჩანს, გადაიწერა ოპიზის ნათლისმცემლის ლავრაში გრიგოლის მიერ: „მე, გლახაკი და ცოდვილი გრიგოლ, ღირსმყო უფალმან ... მოგებად და დაწერად ჴელითა ჩემითა წიგნი ესე ოთხთავი სახარება (248 r)... დაიწერა წმიდაჲ ესე სახარებამ ლავრასა შინა წმიდისა ნათლისმცემლისასა ოპიზას დედისაგან უცთომელისა სიტყჳთ... ქრონიკონი იყო რლგ“ (=913 წ. 249 v); ამის გამო ათონის ოთხთავს ზოგჯერ „ოპიზის ოთხთავსაც” უწოდებენ.

ათონის ოთხთავი ნაწერია ეტრატზე და - 260 ფურცლისაგან შედგება, თითოეული გვერდი 21 სტრიქონს შეიცავს (ფურცლის ზომები: 139 X 124 მმ, ხოლო ტექსტისა — 110 X 84 მმ).

ე. გაბიძაშვილი

წყარო

• საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია:ენციკლოპედია