სამოქალაქო ომი
სამოქალაქო ომი - ქვეყნის შიგნით სოციალურდ და პოლიტიკურ წინააღმდეგობათა გადაწყვეტის ყველაზე მწვავე ფორმა; პოლიტიკური, სოციალური, ეთნიკური, რელიგიური ძალებისა და ჯგუფების შეიარაღებული დაპირისპირება. გამოწვეულია სხვადასხვა ხასიათის და მასშტაბის მოუგვარებელი პრობლემებით.
სამოქალაქო ომში ჩართულ მხარეთა უპირველესი მიზანია ძალაუფლების ხელში ჩაგდება; ხოლო ძირითადი საშუალებაა - შეიარაღებული ბრძოლა, რომელსაც, როგორც წესი, ახასიათებს სიმწვავე, გაურკვევლობა, მეომარ მხარეთა შემადგენლობის ცვალებადობა.
ხშირად სამოქალაქო ომში, რეგულარული შეიარაღებული ფორმირებების გარდა, მონაწილეობენ მოსახლეობის შეიარაღებული მასები. XIX-XX საუკუნეებში სამოქალაქო ომებს ადგილი ჰქონდა მსოფლიოს სხვადასხვა რეგიონში და ქვეყანაში.
სამოქალაქო ომი საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა განვითარებული ინდუსტრიული ქვეყნებისათვის, ყველაზე მეტად გავრცელებულია განვითარებად ქვეყნებში, სადაც სამოქალაქო დაპირისპირების მრავალი მიზეზია. მათ შორის, მოსახლეობის სოციალურ ფენებად დაყოფის გაღრმავება, ეკონომიკური, სოციალურ-ეთნიკური პრობლემები და სხვა.
XX საუკუნის მეორე ნახევარში მთელი რიგი სამოქალაქო ომებისა კოლონიური იმპერიების და საბჭოთა კავშირის დაშლის შედეგია. ხშირად სამოქალაქო ომები სხვადასხვა სეპარატისტული მოძრაობისა და ძალის მიერ არის გაჩაღებული. კერძოდ ამას ადგილი ჰქონდა აფხაზეთსა და ცხინვალის რეგიონში.
1991–92 წლებში საქართველოში მომხდარმა სამოქალაქო ომმა უმძიმესი ჰუმანიტარული, პოლიტიკური და ეკონომიკური შედეგები გამოიწვია.
