სამხედრო ბლოკადა
სამხედრო ბლოკადა - საომარი მოქმედებები, რომელთა მიზანია მოწინააღმდეგის ობიექტის იზოლირება. სამხედრო ბლოკადის ობიექტი შეიძლება იყოს ცალკეული სახელმწიფო, ქალაქი, ჯარების მსხვილი დაჯგუფება, ეკონომიკური რაიონი, კუნძული, სრუტეების ზონა და სხვა.
სამხედრო ბლოკადის მიზანია: სახელმწიფოს სამხედრო-ეკონომიკური პოტენციალისთვის ძირის გამოთხრა, მოწინააღმდეგის ბლოკირებული შეიარაღებული ძალების გამოფიტვა და მისი შემდგომი განადგურებისათვის პირობების შექმნა, მოწინააღმდეგის იძულება კაპიტულაციაზე, აგრეთვე სხვა მიმართულებებით მისი ჯარების (ძალების) გადასროლის აღკვეთა. შეიძლება იყოს სრული ან ნაწილობრივი. შეიძლება ხორციელდებოდეს სტრატეგიული და ოპერატიული მასშტაბებით.
ტაქტიკური მასშტაბის სამხედრო ბლოკადას, ჩვეულებრივ, უწოდებენ ბლოკირებას. სტრატეგიული მასშტაბის სამხედრო ბლოკადას შეიძლება წინ უძღოდეს (ან ხორციელდებოდეს მასთან ერთად) ეკონომიკური ბლოკადა.
ისტორიაში სამხედრო ბლოკადის მრავალი ფაქტია ცნობილი, მაგალითად, კონტინენტური ბლოკადა ინგლისის წინააღმდეგ ნაპოლეონთან ბრძოლის დროს; გერმანიის მიერ განხორციელებული დიდი ბრიტანეთის საზღვაო ბლოკადა და გერმანიის ბლოკადა I მსოფლიო ომში. II მსოფლიო ომში იყო შერეული სახის სამხედრო ბლოკადები. ცნობილია ლენინგრადის ბლოკადა, რომელიც 900 დღე გაგრძელდა.
ბლოკადის ობიექტის გეოგრაფიული მდებარეობის, მოსაზიდი ძალების და საშუალებების შესაბამისად სამხედრო ბლოკადა შეიძლება იყოს სახმელეთო, საჰაერო, საზღვაო ან შერეული.
სახმელეთო სამხედრო ბლოკადა გამოიყენებოდა ჯერ კიდევ ძველი მსოფლიოს ომებში (ტროას ომი).
საზღვაო სამხედრო ბლოკადის მიზანია იზოლაციაში მოაქციოს მოწინააღმდეგის ფლოტის ძალები ბაზებში ან გააძნელოს მათი საბრძოლო გამოყენება, აგრეთვე უზრუნველყოს ხელშემწყობი ოპერატიული რეჟიმი საკუთარი სამხედრო-საზღვაო ძალების მოქმედებისათვის. საზღვაო ბლოკადა ხორციელდება სანაპიროს მისადგომების პატრულირების, ნავსადგურების ბლოკადის გზით, მნიშვნელოვან სახმელეთო ობიექტებზე სარაკეტო-საავიაციო და საარტილერიო დარტყმების მიყენებით. სამხედრო ბლოკადების სამართლებრივი მხარე მრავალი საერთაშორისო ხელშეკრულებისა და კონვენციის საგანია.
