ფეშქაშნავისი

ფეშქაშნავისი - (სპარს. peškaš ნავის - საჩუქართა, ძღვენთა აღმწერი). სულხან-საბას განმარტებით, ფეშქაშნავისი იგივეა, რაც მუქიფი. ეს უკანსკნელი კი განმარტებულია, როგორც „ძღვენთა მნე“.

„დასტურლამალის“ თანახმად, არსებობდა „ფეშქაშის“ ქარხანა (საწყობი), რომელიც ფეშქაშნავისს და თავლიდარს ჰქონდათ ჩაბარებული. აქ ინახებოდა მეფისადმი მიძღვნილი ძვირფასი საჩუქრები, რომელთა გასაჩუქრება შეიძლებოდა მეფისავე მოთხოვნით. ფეშქაშნავისს ევალებოდა ფეშქაშის მიღება-გაცემის ანგარიშის წარმოება. 1703 წ-ის წყალობის წიგნის მიხედვით, ყოველ შემოსულ ფეშქაშზე ფეშქაშნავისს მისი ღირებულების ერთი მეათედი ერგებოდა. ქართლ-კახეთის სამეფოში ორი ფეშქაშნავისი არსებულა - ქართლისა და კახეთის. მათი სარგო შეადგენდა შემოსული ფეშქაშების საერთო ღირებულების ერთ მეთერთმეტედს.

წყაროები და ლიტერატურა

• დასტურლამალი 1952: 246;
• სურგულაძე 1952: 216.

წყარო

ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში