ჩიმიშკიანი რაფაელ

რაფაელ ჩიმიშკიანმა ჰელსინკში
მსოფლიო და ოლიმპიური რეკორდებით გაიმარჯვა

ჩიმიშკიანი რაფაელ - ქართველი სპორტსმენი, ძალოსანი (56, 60 კგ). XV ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი (1952, ჰელსინკი), მსოფლიოს ორგზის ჩემპიონი (1954, 55) და ორგზის მეორე პრიზიორი (1950, 53), ევროპის ექვსგზის ჩემპიონი (1950, 51, 54-57) და მეორე პრიზიორი (1953), მსოფლიო უნივერსიადის ჩემპიონი (1951), სსრკ ათგზის ჩემპიონი (1949-60), მსოფლიოს 11-გზის რეკორდსმენი, აქედან 5 რეკორდი დამყარებული აქვს სამჭიდში: 337,5 კგ (1952), 340 კგ (1953), 342,5 კგ, 345 კგ, 350 კგ (1954). სსრკ-ის სპორტის დამსახურებული ოსტატი, საერთაშორისო კატეგორიის მსაჯი. თბილისის საპატიო მოქალაქე, ბრწყინვალების საპრეზიდენტო, ღირსებისა და ვახტანგ გორგასლის II ხარისხის ორდენების კავალერი. 2019 წელს, 90 წლის საიუბილეო თარიღთან დაკავშირებით, დაჯილდოვდა საერთაშორისო ოლიმპიური კომიტეტის პიერ დე კუბერტენის სახელობის პრიზით.

ჰელსინკში, ოლიმპიურ თამაშებზე რაფაელ ჩიმიშკიანის წონით კატეგორიაში საბჭოთა ნაკრების მწვრთნელებმა ერთბაშად სამი ძალოსანი წაიყვანეს – თავად რაფაელი, საქსონოვი და მაზურენკო. აქედან ფიცარნაგზე გასვლის უფლება მხოლოდ ორს ჰქონდა, ანუ, ერთი სათადარიგო იყო. საბოლოოდ, არჩევანი ჩიმიშკიანზე და საქსონოვზე გაკეთდა.

დაიწყო შეჯიბრება და აჭიმვის შემდეგ ფილიპინელი როდრიგო დელ როზარიო დაწინაურდა – 105 კგ, ტრინიდადელი როდნეი უილკისი მეორე იყო (100 კგ), რაფაელ ჩიმიშკიანი - მესამე (97,5 კგ). საქსონოვი ჩიმიშკიანს 2,5 კილოთი ჩამორჩა. ჩიმიშკიანმა მეორე დისციპლინაში უფრო ივაჟკაცა – 105 კგ აიტაცა და ორი ვარჯიშის შემდეგ 202,5 კილოგრამით უკვე ის ლიდერობდა, საქსონოვი კუდში მისდევდა – მანაც 105 კგ აიტაცა (ორჭიდის ჯამში 200 კგ). უილკისი კი ჩამორჩა – 100 კგ, მაგრამ ორი დისციპლინის შემდეგ მასაც 200 კილოგრამი დაუგროვდა. როზარიო საერთოდ გამოეთიშა ბრძოლას – ატაცში ვერ ივარგა: „ჩემს გასამხნევებლად დარბაზში იმყოფებოდნენ გივი კარტოზია და ვახტანგ ბალავაძე. შეჯიბრება გვიან ღამემდე გაიწელა, ოლიმპიურ სოფლამდე კი საკმაოდ შორი იყო. ბოლო ავტობუსის გასვლამდე იცადეს, მერე ჩემთან მოვიდნენ და მომიბოდიშეს - მეტი ტრანსპორტი არ იქნება და სხვა გზა არა გვაქვს, უნდა დაგტოვოთო. გივი მომიახლოვდა, მარჯვენა მხარი მხარზე მომადო, მაგრად მომაწვა და მითხრა: “ჩემი ძალა შენ! ჩემი ძალა შენ!~ დავრჩი მარტო, მეტოქეების პირისპირ, მაგრამ მე ხომ კარტოზიამ თავისი ძალა “დამიტოვა“. ამიტომაც არ გამჭირვებია გამარჯვება. მესამე დისციპლინაში _ აკვრაში 135 კილო დავძლიე, სამჭიდის ჯამში კი 337,5 დამიგროვდა – მსოფლიოსა და ოლიმპიური თამაშების ახალი რეკორდი. ხუთი კილოგრამით გავაუმჯობესე მსოფლიოს რეკორდი!

გამთენიისას ოლიმპიურ სოფელში რომ დავბრუნდი, ავტობუსიდანვე მოვკარი თვალი მოუსვენრად მოსიარულე ორი კაცის ლანდს. მაშინვე ვიცანი – გივი კარტოზია და ვახტანგ ბალავაძე იყვნენ. უკვე გაეგოთ ჩემი გამარჯვების ამბავი და ჭიშკართან მელოდებოდნენ. როგორც კი ავტობუსის კარი გაიღო, გივი ჩემსკენ გამოქანდა და დაიძახა: რაფო, არ გაბედო და ავტობუსიდან ფეხი არ ჩამოადგაო. მომვარდა, გადამეხვია, კიბეზე ჩამოსვლა არ მაცალა, პირდაპირ ხელში ამიტაცა და ნახევარი სოფელი მხარზე შესმული შემომატარა".

იხილე აგრეთვე

რაფაელ ჩიმიშკიანი

წყარო

• ოლიმპიური ორტომეული