რომანიშვილი-დგებუაძისა სოფიო
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:RomaniSvili-dgebuaZisa sofio.jpg|thumb|'''სოფიო რომანიშვილი-დგებუაძისა''']] | [[ფაილი:RomaniSvili-dgebuaZisa sofio.jpg|thumb|'''სოფიო რომანიშვილი-დგებუაძისა''']] | ||
'''რომანიშვილი-დგებუაძისა სოფიო''' - მსახიობი. | '''რომანიშვილი-დგებუაძისა სოფიო''' - მსახიობი. | ||
| + | |||
1899 წელს სახალხო თეატრის სცენაზე პირველად გამოვიდა. მონაწილეობდა „დრონი მეფობენში“ - ნატოს როლში, „ორ ობოლში“ კი ასრულებდა ლუიზას. პარალელურად გამოდიოდა ნაძალადევის სცენაზე. რამდენიმე თვით გაემგზავრა [[რუსეთი|რუსეთში]]. 1900 წელს დაბრუნდა [[საქართველო|საქართველოში]], სახალხო სახლში დაიწყო მუშაობა და სცენას აღარ ჩამოშორებია. უბინაო სახალხო თეატრი მის სახლში მართავდა რეპეტიციებსა თუ გამგეობის კრებებს. მისგანვე მოჰქონდათ წარმოდგენებისთვის საჭირო ინვენტარი. სახალხო თეატრთან ერთად აგრძელებდა მუშაობას. 1920 წლის 20 აპრილს ქართული წარმოდგენების მმართველი წრის გამგეობამ სახალხო სახლში სასცენო მოღვაწეობის 20 წლის იუბილე გადაუხადა. | 1899 წელს სახალხო თეატრის სცენაზე პირველად გამოვიდა. მონაწილეობდა „დრონი მეფობენში“ - ნატოს როლში, „ორ ობოლში“ კი ასრულებდა ლუიზას. პარალელურად გამოდიოდა ნაძალადევის სცენაზე. რამდენიმე თვით გაემგზავრა [[რუსეთი|რუსეთში]]. 1900 წელს დაბრუნდა [[საქართველო|საქართველოში]], სახალხო სახლში დაიწყო მუშაობა და სცენას აღარ ჩამოშორებია. უბინაო სახალხო თეატრი მის სახლში მართავდა რეპეტიციებსა თუ გამგეობის კრებებს. მისგანვე მოჰქონდათ წარმოდგენებისთვის საჭირო ინვენტარი. სახალხო თეატრთან ერთად აგრძელებდა მუშაობას. 1920 წლის 20 აპრილს ქართული წარმოდგენების მმართველი წრის გამგეობამ სახალხო სახლში სასცენო მოღვაწეობის 20 წლის იუბილე გადაუხადა. | ||
17:27, 18 აპრილი 2019-ის ვერსია
რომანიშვილი-დგებუაძისა სოფიო - მსახიობი.
1899 წელს სახალხო თეატრის სცენაზე პირველად გამოვიდა. მონაწილეობდა „დრონი მეფობენში“ - ნატოს როლში, „ორ ობოლში“ კი ასრულებდა ლუიზას. პარალელურად გამოდიოდა ნაძალადევის სცენაზე. რამდენიმე თვით გაემგზავრა რუსეთში. 1900 წელს დაბრუნდა საქართველოში, სახალხო სახლში დაიწყო მუშაობა და სცენას აღარ ჩამოშორებია. უბინაო სახალხო თეატრი მის სახლში მართავდა რეპეტიციებსა თუ გამგეობის კრებებს. მისგანვე მოჰქონდათ წარმოდგენებისთვის საჭირო ინვენტარი. სახალხო თეატრთან ერთად აგრძელებდა მუშაობას. 1920 წლის 20 აპრილს ქართული წარმოდგენების მმართველი წრის გამგეობამ სახალხო სახლში სასცენო მოღვაწეობის 20 წლის იუბილე გადაუხადა.
- სალომე ჭანტურიძე
ლიტერატურა
ჟურნალი ”თეატრი და ცხოვრება“, 1920, №14.
წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
