|
|
| (ერთი მომხმარებლის 4 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) |
| ხაზი 1: |
ხაზი 1: |
| − | [[ფაილი:Abramiani.jpg|thumb|]]
| + | '''<big>აბრამიანი</big>''' |
| − | [[ფაილი:Saritualo xonCis figurebi.jpg|left|250px|სარიტუალო ხონჩის – აბრამიანის ფიგურები]]
| + | |
| − | '''აბრამიანი''' – საახალწლო [[ხონჩა]] (ქართლ.). | + | |
| | | | |
| − | ახალი წლის დადგომისას ოჯახში აცხობდნენ [[ბასილა|ბასილას]] ქანდაკებას, ოჯახის თითოეული წევრისთვის ორ ბედისკვერს, ასევე, შინაური საქონლისათვის დამახასიათებელ ატრიბუტებს ცური, ფაფარი, სახვნელი, [[გუთანი]], [[უღელი]] და სხვა).
| |
| | | | |
| − | ახალ წელს, განთიადისას, ოჯახის უფროსი [[ხონჩა|ხონჩაზე]] დადებდა ღორის თავს, [[ბასილა|ბასილას]] [[პური|პურის]] [[ქანდაკება|ქანდაკებას]], [[ბედის კვერი|ბედის კვერებს]], თაფლიან პურებს და ზედ მიაკრავდა ანთებულ [[სანთელი (სარიტუალო)|სანთელს]]. ასეთად დატვირთულ [[ხონჩა|ხონჩას]] გარეთ გაიტანდა, სამჯერ [[ლოცვა|ლოცვით]] შემოუვლიდა სახლს, შემდეგ [[მარანი|მარანსა]] და [[ბოსელი|ბოსელს]] მიულოცავდა და ისევ [[დარბაზი|დარბაზში]] დაბრუნდებოდა, აბრამიანს [[კერა|კერასთან]] მისდგამდა, მუგუზლით ცეცხლს შეუჩიჩხინებდა, გაცვივდებოდა ნაპერწკლები და წარმოსთქვამდა ოჯახის სალოცავსა და საქონლის გამრავლების ტექსტს. შემდეგ თაფლიანი პურებით ოჯახის ყველა წევრს დააბედებდა. აბრამიანს ქართლში სამ დღეს ინახავდნენ. აბრამიანი საქონლის გამრავლების, განაყოფიერებისა და ბარაქიანობის მომნიჭებელ რიტუალს წარმოადგენდა.
| |
| | | | |
| | + | * [[აბრამიანი (სარიტუალო ხონჩა)|აბრამიანი]] – საახალწლო ხონჩა |
| | + | * [[აბრამიანი (ლექსი)|აბრამიანი]] – [[ხალხური ლექსი]] |
| | | | |
| | | | |
| − | == ლიტერატურა ==
| |
| − | ს. მაკალათია, ახალწელიწადი საქართველოში, 1927.
| |
| | | | |
| − | | + | == == |
| − | == წყარო == | + | [[კატეგორია:მრავალმნიშვნელოვანი]] |
| − | [[ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი]]
| + | |
| − | | + | |
| − | [[კატეგორია:ეთნოგრაფია]]
| + | |
| − | [[კატეგორია:რიტუალები]]
| + | |
| − | [[კატეგორია:საახალწლო რიტუალები]]
| + | |
| − | [[კატეგორია:ქართლური რიტუალები]] | + | |
