ბეგარა
ბეგარა - მკვიდრი გლეხის მიერ მიწის ჭერასთან დაკავშირებული გამოსაღები როგორც ნატურალური, ისე ფულადი. ამასთან იგი შრომით ვალდებულებასაც გულისხმობდა.
სხვადასხვა კუთხეში ბეგარა განსხვავებული იყო, რადგან სხვადასხვა კუთხეს თავისი კომლობრივი გადასახადი ჰქონდა. ზოგიერთი ბეგარა საპატიოდ ითვლებოდა - მეფის სამსახური, ლაშქრობაში ხლება და ა.შ., ზოგი ბეგარა - ჩვეულებრივად - ხვნა, თესვა, ვენახში მუშაობა, რასაც შრომით ბეგარას უწოდებდნენ და არსებობდა დამამცირებელიც, მაგალითად, ზურგით ტვირთის ზიდვა. საპატიო ნატურალური ბეგარა იყო ძღვენი და სამასპინძლო. ნატურალური ბეგარა ბატონის სასარგებლოდ განისაზღვრებოდა. შეღავათიანი ბეგარა ეკისრებოდა პრივილეგირებულ გლეხებს, ზოგჯერ ღარიბ - „შეუძლო“ გლეხებსაც. ქვეყნის სასაქონლო-ფულად ურთიერთობათა განვითარების შესაბამისად ხდებოდა ფულადი ბეგარის ზრდა.
წყარო
დემოკრატიული ტენდენციები: ანტიკური სამყარო და საქართველო (ენციკლოპედიური ცნობარი), რედაქტორი ქეთევან აბესაძე, თბილისი, 2012.
