დაპწნილი ყველი
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „აჭარული გრეხილი ყველი“ გადაიტანა გვერდზე „დაპწნილი ყველი“ გა...) |
|||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
+ | [[ფაილი:AWaruli Cecili.JPG|thumb|250pq|აჭარული ჩეცილი]] | ||
'''დაპწნილი ყველი''' − სეფერატორში კაიმაღგამოცლილი რძისაგან დამზადებული ყველი, იგივე აჭარული გრეხილი ყველი. | '''დაპწნილი ყველი''' − სეფერატორში კაიმაღგამოცლილი რძისაგან დამზადებული ყველი, იგივე აჭარული გრეხილი ყველი. | ||
გამოხდილ რძეს ზამთრობით დილიდან საღამომდე, ხოლო ზაფხულობით დაახლოებით ორ საათს გააჩერებდნენ, შემდგომ ცეცხლზე შეათბობდნენ, კვეთს ჩაასხამდნენ და ცოტა ხანს გააჩერებდნენ, ხის დიდი [[კოვზი|კოვზით]] − ციცხვით ნელა მოურევდნენ და ყველი თანდათან „მოსვლას” − აჭრას დაიწყებდა. როცა რძე აიჭრებოდა, ყველს იმავე ჭურჭელში ხელით ერთ ადგილზე შეაგროვებდნენ, „მოჭყეპდნენ” და ყველის რგოლს შეკრავდნენ, შრატიდან, რომელიც ყველისაგან რჩებოდა, ამოიღებდნენ და რამდენჯერმე ერთმანეთზე გადაახვევდნენ, დაპწნიდნენ. ყველი წნულის, გრეხილის ფორმას მიიღებდა. | გამოხდილ რძეს ზამთრობით დილიდან საღამომდე, ხოლო ზაფხულობით დაახლოებით ორ საათს გააჩერებდნენ, შემდგომ ცეცხლზე შეათბობდნენ, კვეთს ჩაასხამდნენ და ცოტა ხანს გააჩერებდნენ, ხის დიდი [[კოვზი|კოვზით]] − ციცხვით ნელა მოურევდნენ და ყველი თანდათან „მოსვლას” − აჭრას დაიწყებდა. როცა რძე აიჭრებოდა, ყველს იმავე ჭურჭელში ხელით ერთ ადგილზე შეაგროვებდნენ, „მოჭყეპდნენ” და ყველის რგოლს შეკრავდნენ, შრატიდან, რომელიც ყველისაგან რჩებოდა, ამოიღებდნენ და რამდენჯერმე ერთმანეთზე გადაახვევდნენ, დაპწნიდნენ. ყველი წნულის, გრეხილის ფორმას მიიღებდა. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
მგელაძე, 1965:160; ნიჟარაძე, 1971:165. | მგელაძე, 1965:160; ნიჟარაძე, 1971:165. | ||
− | |||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
[[ქართველი ხალხის ეთნოლოგიური ლექსიკონი აჭარა]] | [[ქართველი ხალხის ეთნოლოგიური ლექსიკონი აჭარა]] |
17:08, 24 იანვარი 2020-ის ვერსია
დაპწნილი ყველი − სეფერატორში კაიმაღგამოცლილი რძისაგან დამზადებული ყველი, იგივე აჭარული გრეხილი ყველი.
გამოხდილ რძეს ზამთრობით დილიდან საღამომდე, ხოლო ზაფხულობით დაახლოებით ორ საათს გააჩერებდნენ, შემდგომ ცეცხლზე შეათბობდნენ, კვეთს ჩაასხამდნენ და ცოტა ხანს გააჩერებდნენ, ხის დიდი კოვზით − ციცხვით ნელა მოურევდნენ და ყველი თანდათან „მოსვლას” − აჭრას დაიწყებდა. როცა რძე აიჭრებოდა, ყველს იმავე ჭურჭელში ხელით ერთ ადგილზე შეაგროვებდნენ, „მოჭყეპდნენ” და ყველის რგოლს შეკრავდნენ, შრატიდან, რომელიც ყველისაგან რჩებოდა, ამოიღებდნენ და რამდენჯერმე ერთმანეთზე გადაახვევდნენ, დაპწნიდნენ. ყველი წნულის, გრეხილის ფორმას მიიღებდა.
ლიტერატურა
მგელაძე, 1965:160; ნიჟარაძე, 1971:165.