თბილისის პედაგოგიური ინსტიტუტი
(→წყარო) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''თბილისის პედაგოგიური ინსტიტუტი''' - 1919 წლის 11 მარტს [[საქართველო|საქართველოს]] დემოკრატიული რესპუბლიკის განათლების მინისტრმა მთავრობის სხდომაზე განაცხადა [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი|თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტთან]] პედაგოგიური ინსტიტუტის | + | '''თბილისის პედაგოგიური ინსტიტუტი''' - 1919 წლის 11 მარტს [[საქართველო|საქართველოს]] დემოკრატიული რესპუბლიკის განათლების მინისტრმა მთავრობის სხდომაზე განაცხადა [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი|თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტთან]] პედაგოგიური ინსტიტუტის დაარსების შესახებ. პედაგოგიური ინსტიტუტი არსდებოდა უნივერსიტეტის სიბრძნისმეტყველებისა და ფიზიკა-მათემატიკის ფაკულტეტებთან. |
| − | დაარსების შესახებ. პედაგოგიური ინსტიტუტი არსდებოდა უნივერსიტეტის სიბრძნისმეტყველებისა და ფიზიკა-მათემატიკის ფაკულტეტებთან. | + | |
ინსტიტუტის კურსი ორი საფეხურისგან შედგებოდა, ორ-ორი წლის კურსით. პირველი საფეხური ამზადებდა უმაღლეს დაწყებითი სასწავლებლების პედაგოგებს, ორივე საფეხური ერთად კი - საშუალო სკოლის მასწავლებლებს. ინსტიტუტის მსმენელად მიიღებოდა უნივერსიტეტის სიბრძნისმეტყველებისა და ფიზიკა-მათემატიკის ფაკულტეტის ყველა სტუდენტი. | ინსტიტუტის კურსი ორი საფეხურისგან შედგებოდა, ორ-ორი წლის კურსით. პირველი საფეხური ამზადებდა უმაღლეს დაწყებითი სასწავლებლების პედაგოგებს, ორივე საფეხური ერთად კი - საშუალო სკოლის მასწავლებლებს. ინსტიტუტის მსმენელად მიიღებოდა უნივერსიტეტის სიბრძნისმეტყველებისა და ფიზიკა-მათემატიკის ფაკულტეტის ყველა სტუდენტი. | ||
| ხაზი 8: | ხაზი 7: | ||
პედაგოგიური ინსტიტუტის საქმეებს განაგებდა საბჭო და დირექტორი, რომელსაც სათანადო ფაკულტეტის პროფესორთა საბჭო ირჩევდა და სახალხო განათლების მინისტრი ამტკიცებდა. საბჭოს მოვალეობას შეადგენდა ლექციების პროგრამებისა და პრაქტიკული სამუშაოს გეგმების დამტკიცება. მსმენელების მიღება და გარიცხვა, გამოცდების წესების დადგენა და ორგანიზება, დიპლომების მინიჭება ინსტიტუტში პრაქტიკული მუშაობის შესასწავლად არსდებოდა კაბინეტები: ექსპერიმენტული პედაგოგიკისა და ფსიქოლოგიის; მათემატიკის; გეოგრაფიის, ფიზიკა-ქიმიის, ანატომია-ფიზიოლოგიის, სასკოლო ხელოვნებათა, ისტორიის და სხვ. | პედაგოგიური ინსტიტუტის საქმეებს განაგებდა საბჭო და დირექტორი, რომელსაც სათანადო ფაკულტეტის პროფესორთა საბჭო ირჩევდა და სახალხო განათლების მინისტრი ამტკიცებდა. საბჭოს მოვალეობას შეადგენდა ლექციების პროგრამებისა და პრაქტიკული სამუშაოს გეგმების დამტკიცება. მსმენელების მიღება და გარიცხვა, გამოცდების წესების დადგენა და ორგანიზება, დიპლომების მინიჭება ინსტიტუტში პრაქტიკული მუშაობის შესასწავლად არსდებოდა კაბინეტები: ექსპერიმენტული პედაგოგიკისა და ფსიქოლოგიის; მათემატიკის; გეოგრაფიის, ფიზიკა-ქიმიის, ანატომია-ფიზიოლოგიის, სასკოლო ხელოვნებათა, ისტორიის და სხვ. | ||
| − | თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორთა საბჭოს 1919 წლის 5 ივნისის დადგენილებით, პედაგოგიურ ინსტიტუტს „საჭიროებისათვის“ გადაეცა საოსტატო ინსტიტუტის შენობა და მთელი ქონება. 1920 წლის 1 იანვრიდან უნივერსიტეტს დაუმტკიცდა დამატებითი შტატები და ხარჯები და, [[მთავრობა საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკისა|მთავრობის]] გადაწყვეტილებით, მას ინსტიტუტისთვის გადაეცა 172 635 მანეთი - დამატებითი ჯილდოსათვის ძირითადი თანხები კი უნივერსიტეტს მიეცემოდა 4 480 076 მანეთის ოდენობით. | + | თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორთა საბჭოს 1919 წლის 5 ივნისის დადგენილებით, პედაგოგიურ ინსტიტუტს „საჭიროებისათვის“ გადაეცა საოსტატო ინსტიტუტის შენობა და მთელი ქონება. 1920 წლის 1 იანვრიდან უნივერსიტეტს დაუმტკიცდა დამატებითი შტატები და ხარჯები და, [[მთავრობა საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკისა|მთავრობის]] გადაწყვეტილებით, მას ინსტიტუტისთვის გადაეცა 172 635 მანეთი - დამატებითი ჯილდოსათვის ძირითადი თანხები კი უნივერსიტეტს მიეცემოდა 4 480 076 მანეთის ოდენობით. ([[დოდო ჭუმბურიძე]]) |
| − | + | ||
| − | + | ||
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
20:30, 30 აპრილი 2022-ის ვერსია
თბილისის პედაგოგიური ინსტიტუტი - 1919 წლის 11 მარტს საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის განათლების მინისტრმა მთავრობის სხდომაზე განაცხადა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტთან პედაგოგიური ინსტიტუტის დაარსების შესახებ. პედაგოგიური ინსტიტუტი არსდებოდა უნივერსიტეტის სიბრძნისმეტყველებისა და ფიზიკა-მათემატიკის ფაკულტეტებთან.
ინსტიტუტის კურსი ორი საფეხურისგან შედგებოდა, ორ-ორი წლის კურსით. პირველი საფეხური ამზადებდა უმაღლეს დაწყებითი სასწავლებლების პედაგოგებს, ორივე საფეხური ერთად კი - საშუალო სკოლის მასწავლებლებს. ინსტიტუტის მსმენელად მიიღებოდა უნივერსიტეტის სიბრძნისმეტყველებისა და ფიზიკა-მათემატიკის ფაკულტეტის ყველა სტუდენტი.
პირველ საფეხურზე მიიღებოდნენ აგრეთვე საოსტატო სემინარიების კურსდამთავრებულნი და აგრეთვე ის პირები, რომლებიც მისაღებ გამოცდებს ჩააბარებდნენ. ინსტიტუტის სტუდენტები თეორიულ საგნებს უნივერსიტეტში ისმენდნენ, პრაქტიკულ პედაგოგიურ საკითხებს კი ინსტიტუტში გაივლიდნენ. თუ უნივერსიტეტში არ მოისმენდა ზოგადთეორიულ საგნებს, ისე მსმენელი პედაგოგიურ ინსტიტუტში სპეციალურ საგნებს ვერ ჩააბარებდა.
პედაგოგიური ინსტიტუტის საქმეებს განაგებდა საბჭო და დირექტორი, რომელსაც სათანადო ფაკულტეტის პროფესორთა საბჭო ირჩევდა და სახალხო განათლების მინისტრი ამტკიცებდა. საბჭოს მოვალეობას შეადგენდა ლექციების პროგრამებისა და პრაქტიკული სამუშაოს გეგმების დამტკიცება. მსმენელების მიღება და გარიცხვა, გამოცდების წესების დადგენა და ორგანიზება, დიპლომების მინიჭება ინსტიტუტში პრაქტიკული მუშაობის შესასწავლად არსდებოდა კაბინეტები: ექსპერიმენტული პედაგოგიკისა და ფსიქოლოგიის; მათემატიკის; გეოგრაფიის, ფიზიკა-ქიმიის, ანატომია-ფიზიოლოგიის, სასკოლო ხელოვნებათა, ისტორიის და სხვ.
თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორთა საბჭოს 1919 წლის 5 ივნისის დადგენილებით, პედაგოგიურ ინსტიტუტს „საჭიროებისათვის“ გადაეცა საოსტატო ინსტიტუტის შენობა და მთელი ქონება. 1920 წლის 1 იანვრიდან უნივერსიტეტს დაუმტკიცდა დამატებითი შტატები და ხარჯები და, მთავრობის გადაწყვეტილებით, მას ინსტიტუტისთვის გადაეცა 172 635 მანეთი - დამატებითი ჯილდოსათვის ძირითადი თანხები კი უნივერსიტეტს მიეცემოდა 4 480 076 მანეთის ოდენობით. (დოდო ჭუმბურიძე)
ლიტერატურა
- დ. ჭუმბურიძე, განათლება 1918-1921
- წლებში, თბ., 2000; სცსა, ფ. 1861, ან. 1, საქ. 218.
წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
