სააკაძე გიორგი
(→წყარო) |
(→წყარო) |
||
| (ერთი მომხმარებლის 3 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''გიორგი სააკაძე''' - სიაოშ სააკაძის ძე, ქალაქის ([[თბილისი|თბილისის]]) და ქართლის (ცხინვალის, დვალეთის, სომხითის) [[მოურავი]] / თბილისის [[ამირათ-ამირა]] 1608-1612 წწ., XVI ს-ის 90-იან წწ. | '''გიორგი სააკაძე''' - სიაოშ სააკაძის ძე, ქალაქის ([[თბილისი|თბილისის]]) და ქართლის (ცხინვალის, დვალეთის, სომხითის) [[მოურავი]] / თბილისის [[ამირათ-ამირა]] 1608-1612 წწ., XVI ს-ის 90-იან წწ. | ||
| − | სვიმონ I-თან ერთად იბრძოდა ოსმალების წინააღმდეგ. 1600-1606 წწ. იყო გიორგი X-ის თანამებრძოლი, შემდეგ მოღვაწეობდა ლუარსაბ II-ის კარზე. 1608-1612 წწ-ში ხელმძღვანელობდა პოლიტიკურ დასს, რომელიც იბრძოდა მეფის ცენტრალური ხელისუფლების განმტკიცებისთვის. 1612 წ-დან, ქართლიდან დევნილი, ირანის შაჰის სამსახურშია. 1619 წ. შაჰმა იგი სვიმონ II-ის ვექილად დანიშნა. 1625 წ-ს კახეთის მეფე თეიმურაზ I-თან ერთად სათავეში ჩაუდგა აჯანყებას ყიზილბაშთა წინააღმდეგ. მასთან განხეთქილების შემდეგ გადაიხვეწა ოსმალეთში, სადაც დაინიშნა კონიის ვილაიეთის მმართველად. აქ იგი მოკლეს დიდი [[ვაზირი|ვაზირის]] ხუსრევ ფაშას ბრძანებით. მოიხსენიება თანადროულ ქართულ და სპარსულ ნარატიულ წყაროებში, ქართულ, სპარსულ და ქართულ-სპარსულ ისტორიულ დოკუმენტებში. | + | სვიმონ I-თან ერთად იბრძოდა ოსმალების წინააღმდეგ. 1600-1606 წწ. იყო გიორგი X-ის თანამებრძოლი, შემდეგ მოღვაწეობდა ლუარსაბ II-ის კარზე. 1608-1612 წწ-ში ხელმძღვანელობდა პოლიტიკურ დასს, რომელიც იბრძოდა მეფის ცენტრალური ხელისუფლების განმტკიცებისთვის. 1612 წ-დან, ქართლიდან დევნილი, ირანის შაჰის სამსახურშია. 1619 წ. შაჰმა იგი სვიმონ II-ის ვექილად დანიშნა. 1625 წ-ს [[კახეთი|კახეთის]] მეფე [[თეიმურაზ I]]-თან ერთად სათავეში ჩაუდგა აჯანყებას ყიზილბაშთა წინააღმდეგ. მასთან განხეთქილების შემდეგ გადაიხვეწა ოსმალეთში, სადაც დაინიშნა კონიის ვილაიეთის მმართველად. აქ იგი მოკლეს დიდი [[ვაზირი|ვაზირის]] ხუსრევ ფაშას ბრძანებით. მოიხსენიება თანადროულ ქართულ და სპარსულ ნარატიულ წყაროებში, ქართულ, სპარსულ და ქართულ-სპარსულ ისტორიულ დოკუმენტებში. |
==წყაროები და ლიტერატურა== | ==წყაროები და ლიტერატურა== | ||
| − | ვახუშტი 1973: 420; პალ 2007: 92-95; სის 1961: 14, 38; ქსის 1955: 52, 83, 85; ისქანდერ მუნში 1969: 73, 115, 121, 123, 124, 125, 132; ТКПФ 1955: 24, 38; სინ 1973: 255-261, 273-275, 277-283; ბერძენიშვილი 1966: 114-115. | + | * ვახუშტი 1973: 420; პალ 2007: 92-95; |
| − | + | * სის 1961: 14, 38; ქსის 1955: 52, 83, 85; | |
| + | * ისქანდერ მუნში 1969: 73, 115, 121, 123, 124, 125, 132; ТКПФ 1955: 24, 38; | ||
| + | * სინ 1973: 255-261, 273-275, 277-283; | ||
| + | * ბერძენიშვილი 1966: 114-115. | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| − | ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში | + | [[ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში]] |
[[კატეგორია:თბილისის ამირები]] | [[კატეგორია:თბილისის ამირები]] | ||
| ხაზი 16: | ხაზი 19: | ||
[[კატეგორია:თბილისის მოურავები]] | [[კატეგორია:თბილისის მოურავები]] | ||
[[კატეგორია:ამირები]] | [[კატეგორია:ამირები]] | ||
| + | [[კატეგორია:სააკაძეები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 11:23, 16 ივნისი 2023 მდგომარეობით
გიორგი სააკაძე - სიაოშ სააკაძის ძე, ქალაქის (თბილისის) და ქართლის (ცხინვალის, დვალეთის, სომხითის) მოურავი / თბილისის ამირათ-ამირა 1608-1612 წწ., XVI ს-ის 90-იან წწ.
სვიმონ I-თან ერთად იბრძოდა ოსმალების წინააღმდეგ. 1600-1606 წწ. იყო გიორგი X-ის თანამებრძოლი, შემდეგ მოღვაწეობდა ლუარსაბ II-ის კარზე. 1608-1612 წწ-ში ხელმძღვანელობდა პოლიტიკურ დასს, რომელიც იბრძოდა მეფის ცენტრალური ხელისუფლების განმტკიცებისთვის. 1612 წ-დან, ქართლიდან დევნილი, ირანის შაჰის სამსახურშია. 1619 წ. შაჰმა იგი სვიმონ II-ის ვექილად დანიშნა. 1625 წ-ს კახეთის მეფე თეიმურაზ I-თან ერთად სათავეში ჩაუდგა აჯანყებას ყიზილბაშთა წინააღმდეგ. მასთან განხეთქილების შემდეგ გადაიხვეწა ოსმალეთში, სადაც დაინიშნა კონიის ვილაიეთის მმართველად. აქ იგი მოკლეს დიდი ვაზირის ხუსრევ ფაშას ბრძანებით. მოიხსენიება თანადროულ ქართულ და სპარსულ ნარატიულ წყაროებში, ქართულ, სპარსულ და ქართულ-სპარსულ ისტორიულ დოკუმენტებში.
[რედაქტირება] წყაროები და ლიტერატურა
- ვახუშტი 1973: 420; პალ 2007: 92-95;
- სის 1961: 14, 38; ქსის 1955: 52, 83, 85;
- ისქანდერ მუნში 1969: 73, 115, 121, 123, 124, 125, 132; ТКПФ 1955: 24, 38;
- სინ 1973: 255-261, 273-275, 277-283;
- ბერძენიშვილი 1966: 114-115.
[რედაქტირება] წყარო
ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში
