ჭავჭავაძე სპირიდონ

სპირიდონ ჭავჭავაძე

ჭავჭავაძე სპირიდონ მიხეილის ძე (3.III.1878 - 1952) - გენერალი. რუსეთ-იაპონიის 1904-1905 წლების ომისა და პირველი მსოფლიო ომის მონაწილე. პოლკოვნიკი (1915). ულანთა მე-13 პოლკის უფროსი. გენერალ-მაიორი (1916).

1918-1921 წლებში მსახურობდა საქართველოს შეიარაღებულ ძალებში. 1924 წელს დაინიშნა ანტისაბჭოთა აჯანყების მთავარსარდლად. აჯანყების მარცხის შემდეგ ქაქუცა ჩოლოყაშვილთან ერთად წავიდა ემიგრაციაში. 1947 დაბრუნდა საქართველოში.

1951 დააპატიმრეს და მიუსაჯეს 25-წლიანი პატიმრობა. გარდაიცვალა ციხეში.

ჯილდოები და ორდენები

• წმ. ანას მე-3 ხარისხის ხმლებითა და ბაბთით,
• წმ. ანას მე-2 ხარისხის და ხმლებით
• წმ. გიორგის მე-4 ხარისხის ხმლებით.
• დაჯილდოებული იყო იარაღით.

მიხეილ ბახტაძე

ლიტერატურა

• Русская армия в Великой войне;
• М. Гогитидзе, Военная элита Кавказа, т. 1, 2007.

იხილე აგრეთვე

• ბიოგრაფიული ლექსიკონი
• სპირიდონ მიხეილის ძე ჭავჭავაძე

წყარო

საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი