ვასილ პეტრიაშვილი

   ვასილ პეტრიაშვილი დაიბადა 1845 წელს სოფ. წილასყურში. ქართული წერა–კითხვა მამისაგან ისწავლა, 11 წლის თბილისის სასულიერო სემინარიაში მიაბარეს. სემინარიის დამთავრების შემდეგ ჩაირიცხა ნოვოროსიისკის (ოდესის) უნივერსიტეტის ფიზიკა–მათემატიკის ფაკულტეტზე.

   1870 წელს დაინიშნა ოდესის უნივერსიტეტის ტექნიკური ქიმიის კათედრაზე ლაბორანტად. 1875 წელს დაიცვა დისერტაცია და არჩეულ იქნა ტექნიკური ქიმიის დოცენტად და ამავე კურსის ხელმძღვანელად. 1905 წელს მიღებულ იქნა ფიზიკისა და მათემატიკის ფაკულტეტის დეკანად, ხოლო 2 წლის შემდეგ უნივერსიტეტის რექტორად.

   პროფ. ვ. პეტრიაშვილმა დატოვა მეტად ძვირფასი შრომები მეღვინეობაში, მერძევეობასა და ძმრის წარმოებაში. მისი შრომები წარმოადგენს პირველ ტექნიკურ ტრაქტატებს ქართულ ენაზე. მეღვინეობის, როგორც მეცნიერულ საფუძველზე დამყარებული ტექნოლოგიური დისციპლინის სახელმძღვანელო, რუსეთში ქართულ ენაზე პირველად პროფ. პეტრიაშვილმა დაწერა. ბატონმა ვასილმა ქართულ ენაში პირველმა შეიტანა მტკიცე მეცნიერული ნომენკლატურა და შექმნა ახალი ტექნიკური საბუნებისმეტყველო მეცნიერული ენა.

   1893 წელს, ჟურნალ "მოამბე"–ში იბეჭდებოდა მისი ნაშრომი "ღვინის დაყენება". იგი, ასევე, აქტიურად მონაწილეობდა საკვებ პროდუქტთა ფალსიფიკაციის წინააღმდეგ ბრძოლის საქმეში. თითქმის ათი წლის განმავლობაში ხელმძღვანელობდა ოდესის სანიტარული ლაბორატორიის მუშაობას, მონაწილეობა მიიღო შესაბამისი კანონის პროექტის შემუშავებაშიც.

   ვასილ პეტრიაშვილი გარდაიცვალა 1908 წელს კარლსბადში.

   წყარო: ქართველი მეღვინეები / გ. ბერიძე, თ. ღლონტი. - თბილისი: საბჭ. საქართველო, 1974. - 48 გვ.