***

შემეძლო მეტის მოცემა,

მე დავსნეულდი უდროოდ.

შორს გამიტაცა ოცნებამ,

სულში სიჩუმე მყუდროობს.

მიდის ეს მტკვარი - მდინარე

და მოიღრუბლა ცა უფრო.

ძვირფასო, აბა, ვინ არი?

ისევ მარტოკა ვსაუბრობ.

ასეთი განწყობილება, -

სამარე უკვე მზად არი.

ეს შემოდგომა ილევა

და მოდის თეთრი ზამთარი.