ორი დედა
ორი დედა მყავს ძვირფასი,
ორივე მიყვარს გულითა;
მქონდეს სიცოცხლე ათასი,
მათ ვუძღვნი სიხარულითა!
ერთი საბრალო ქვრივია,
უდროოდ დაბერებული;
საცოდავს მალე ეწვია
ტანჯვა-ვაება წყეული!..
მეორე... მაგრამ ვერ ასწერს
მის ამბავს ჩემი კალამი;
მოელის ახალს რუსთაველს
ბედკრულის ტანჯვა-ვარამი!
ორი დედა მყავს ძვირფასი,
ორივე მიყვარს გულითა;
მქონდეს სიცოცხლე ათასი,
მათ ვუძღვნი სიხარულითა!
1893 წ.