შენ

ახლა შენ უმზერ იმ ვარდის რტოებს,

წინ გიდევს ჩემი ლექსთა კრებული.

მიგონებ, როგორც უნაზეს პოეტს

და ზიხარ მარტო, ჩაფიქრებული.