იეზეკიელისგან უბადრუკისა

იძღვენ საცემნიორფევის ჴმათ დამჴსნელნი

ნათელ მყოფელოალთა გულისათაო

ნივთ კერძოდხმუსიკთ ჴმათასა ზესთა

ესე მიიღეაღმონაშენი მშობელმან

შენნი იოხენმამაო იოან ე

II.

ბუნებითთა მათაღძრვათათ ეს ე

ელვა მე დღეს ეთჳთ ნათელ იყ ო

თხემოვანთაცამთენ უკუეთუ შენ

ნათხზთა რა ამათესევითართა

ანთებ თეათაჩემთა ეონად

აჰ, წამებრ[ი]ვთაოჳფლისყ

თუალთა თუ ნამდჳლნო

ნივთთ ზესთ მბრწყინავიიქმნე კეთილ-მორფ

უტკბილმოწლეეს ჩემდ ჰყოფდე თქუმითა

მუნთა ალისდუჩინო ყოფად

III.

ნათელსა შორის უღამოსა მბრწყინავმან

დაუვალისა მზისა ელვარებითა

უმიმწუხრო, მართალთა საშუებელსა თან,

შუებულება მითხოვე უფლის, სჳმეონ,

მოსავსა შენსა მრწემსა იეზეკიილს

და აწისაცა ღელვიანისა ზღჳსა

შფოთთა მშჳდობით, ღირსმყავ განწიაღებად.