***

ყოფნა მე არ ვიწამე,

ქარია ფიქრის გარდა.

წევს ბავშვივით მიწაზე

თვალდახუჭული კატა.

და ვგრძნობ ზეციურ წამებს,

ახლო მდუმარებს ბაღი.

ისევ გაივლის ღამე,

ღამე უძილო სახის.