გაზაფხულს ია ამოდის

გაზაფხულს ია ამოდის

(სიმღერა)

გაზაფხულს ია ამოდის,

სთველში ირემი ჰყვირისო, -

ეს ჩემი გული ტიალი

ისევ და ისევ სტირისო.

ღამით მინახავს მთის პირად

ბუ გულსაკლავად ჰკიოდეს;

ნეტავ, თუ კიდევ სხვასაცა

ჩემებრივ გული სტკიოდეს?!

მითამ სუყველას ბოლო აქვს,

ზღვანიც-კი დაშრებიანო;

მაშ ჩემის გულის დამჭრელნი

რატომ არ გასწყდებიანო?!

1886 წ.