4. ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა ხელი უნდა შეუწყონ სოციალურ-კულტურული ღონისძიებების ორგანიზებას, განხორციელებულს ახალგაზრდული ასოციაციებისა და ორგანიზაციების, ახალგაზრდული ჯგუფებისა და საზოგადოებრივი ცენტრების მიერ, რაც, ოჯახთან, სკოლასა თუ სამსახურთან ერთად, მუნიციპალიტეტებსა და რეგიონებში სოციალური ინტეგრაციის საფუძველს წარმოადგენს. სწორედ ამგვარი მიდგომაა ახალგაზრდული პოლიტიკის გატარების იდეალური საშუალება შემდეგ სფეროებში: სპორტი, კულტურა, წარმოება-ვაჭრობა, ხელოვნება, მხატვრობა თუ შემოქმედებისა და თვითგამოხატვის სხვა სფეროები.

5. ადგილობრივი და რეგიონალური ახალგაზრდული ასოციაციების სექტორის განვითარების მიზნით, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა, შესაბამისი საშუალებებით, განსაკუთრებული დახმარება უნდა აღმოუჩინონ იმ ორგანიზაციებს, რომლებიც ახალგაზრდული კლუბებისა და ორგანიზაციების პარტნიორებსა და ლიდერებს ამზადებენ, მხარდაჭერა გამოხატონ ახალგაზრდობის სფეროში მოღვაწე იმ პირებისადმი, რომელთაც მნიშვნელოვანი წვლილი შეაქვთ ადგილობრივ და რეგიონალურ ცხოვრებაში.

6. ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა უნდა მოუწოდონ ასოციაციებს, რომ მათ წაახალისონ ახალგაზრდობის აქტიური მონაწილეობა თავიანთ საწესდებო ორგანოებში.

7. ახალგაზრდების სურვილი, მონაწილეობა მიიღონ ადგილობრივ საზოგადოებრივ ცხოვრებაში, დამოკიდებულია იქ არსებულ ეკონომიკურ და სოციალურ პირობებზე. უმუშევრობა და სიღარიბე ამცირებს ახალგაზრდების მოტივაციას, საშუალებებსა და სოციალური თანადგომის ალბათობას და აქვეითებს ადგილობრივ და რეგიონალურ ცხოვრებაში მათ აქტივობას. უმუშევარი ახალგაზრდობა, სავარაუდოდ, ყველაზე გარიყული ფენაა საზოგადოებაში, შესაბამისად, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა უნდა გაატარონ იმგვარი პოლიტიკა და ინიციატივები, რომელიც მიმართული იქნება ახალგაზრდობის უმუშევრობის შემცირებისაკენ.

8. ხსენებულიდან გამომდინარე, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა:

i. ახალგაზრდებთან (როგორც უმუშევრებთან, ასევე, რისკის ქვეშ მყოფებთან), მათ ორგანიზაციებთან, ადგილობრივ საწარმოებთან, პროფკავშირებთან, საგანმანათლებლო, პროფესიული სწავლებისა და დასაქმების ცენტრებთან ერთად, უნდა გაატარონ პოლიტიკა და განახორციელონ პროგრამები ახალგაზრდობის უმუშევრობის გამომწვევი მიზეზების შესწავლისა და მათი დასაქმების წახალისების მიზნით;

ii. უნდა დააფუძნონ დასაქმების ადგილობრივი ცენტრები, უმუშევარი ახალგაზრდებისათვის სტაბილური სამუშაოს მოძიებაში პროფესიონალური დახმარების აღმოჩენის მიზნით. უმუშევარ ახალგაზრდებს, სურვილის შემთხვევაში, უნდა გააჩნდეთ უფლება, ჩაერთონ აღნიშნული ცენტრების მენეჯმენტის პროცესში;

iii. უნდა აღმოუჩინონ დახმარება ახალგაზრდებსა და ახალგაზრდულ ჯგუფებს ბიზნესის, საწარმოებისა და კოოპერატივების დაფუძნებაში დაფინანსებითა და სხვაგვარი დახმარების გაწევის გზით, როგორიცაა, მაგალითად, მათი საჭირო ფართით, ინვენტარითა და პროფესიული კონსულტაციით უზრუნველყოფა, სასწავლო პროგრამების ჩატარება და სხვ.

iv. უნდა მოუწოდონ ახალგაზრდობას, ჩაერთონ სოციალურ ეკონომიკურ ყოფაში, თვითდახმარების საიინიციატივო ჯგუფებსა თუ კოოპერატიულ ერთობებში.

9. ახალგაზრდული ორგანიზაციების წარმომადგენლებთან ერთად, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა უნდა შექმნან პირობები იმგვარი ურბანული პოლიტიკის განვითარებისათვის, რომელიც ორიენტირებული იქნება უფრო ინტეგრირებულ, ნაკლებად ფრაგმენტულ საცხოვრებელ გარემოზე, რაც ხელს შეუწყობს სოციალურ თანაცხოვრებასა და მაღალი დონის საზოგადოებრივი თავშეყრის ადგილების მომრავლებას..

10. ურბანული და განსახლების პოლიტიკა უნდა გატარდეს ახალგაზრობასა და ადგილობრივ ან რეგიონალურ დონეზე არჩეულ წარმომადგენლებს, ეკონომიკურ საკითხებში პასუხისმგებელ პირებს, ასოციაციათა ლიდერებსა და არქიტექტორთა შორის კონსულტაციური შეთანხმებების ფონზე. აღნიშნულის მიზანს წარმოადგენს:

i. პროგრამების შემუშავება უფრო ჰარმონიული გარემოსათვის, რაც ხელს შეუწყობს პიროვნულ სრულყოფასა და თაობათა შორის ჭეშმარიტი სოლიდარობის წარმოშობას;

ii. ურბანული გარემოს შეთანხმებული პოლიტიკის შემუშავება, რომელიც, განსახლებისა და/ან ბინების რეკონსტრუქციის პროგრამების შემუშავებისას, გაითვალისწინებს ადგილობრივ მაცხოვრებელთა სოციალურ და კულტურათშორის რეალიებს.

11. ახალგაზრდულ ორგანიზაციებთან, მესაკუთრეთა ორგანიზაციებთან და/ან მომხმარებელთა ორგანიზაციებთან, განსახლების სააგენტოებთან და სოციალურ სფეროში დასაქმებულ პირებთან მჭიდრო თანამშრომლობით, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა უნდა წაახალისონ გარკვეული სფეროები, ან, არსებული სოციალური სტრუქტურების ფარგლებში, განავითარონ:

i. განსახლების შესახებ ადგილობრივი საინფორმაციო ცენტრები ახალგაზრდობისათვის;

ii. ადგილობრივი პროექტები (როგორიცაა, მაგალითად, დაბალ პროცენტიანი სესხები, ქირავნობის გარანტირების სისტემა), რათა ახალგაზრდობისათვის ხელმისაწვდომი გახდეს განსახლებასთან დაკავშირებული სიკეთეები.

12. ახალგაზრდების მობილურობა ადვილი მისაღწევია, თუკი საზოგადოებრივი ტრანსპორტი ხელმისაწვდომია. მობილურობა კი აუცილებელი წინაპირობაა საზოგადოებრივ ცხოვრებაში მონაწილეობისა და საზოგადოების სრულუფლებიანი წევრობისა.

13. ზემოთქმულიდან გამომდინარე, ახალგაზრდები ჩართულ უნდა იყვნენ საზოგადოებრივი ტრანსპორტის ორგანიზებაში როგორც ადგილობრივ, ასევე რეგიონალურ დონეზე. უნდა დადგინდეს მგზავრობის სპეციალური ნიხრები არახელსაყრელ მდგომარეობაში მყოფი ახალგაზრდებისათვის.

14. მობილურობა და სატრანსპორტო საშუალებები სოფლად წარმოადგენს უმთავრეს მოთხოვნილებას ცხოვრების ხარისხის თვალსაზრისით. ამდენად, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა დახმარება უნდა აღმოუჩინონ ტრანსპორტთან დაკავშირებულ ინიციატივებს სოფლად და ყველა ღონე უნდა იხმარონ სატრანსპორტო მომსახურების (საზოგადოებრივი თუ კერძო, ინდივიდუალური თუ კოლექტიური) უზრუნველსაყოფად ახალგაზრდობისათვის, განსაკუთრებით იქ, სადაც ტრანსპორტის გაუმართაობის გამო, გაძნელებულია ზემოხსენებულ მთელ რიგ ღონისძიებებში მონაწილეობა.

15. სკოლა ეს ის ადგილია, სადაც ახალგაზრდები არა მხოლოდ მათი ცხოვრების მნიშვნელოვან ნაწილს ატარებენ და საგანმანათლებლო პროგრამას გადიან, არამედ გარემო, სადაც ყალიბდება ახალგაზრდების შეხედულებები და ცხოვრების სამომავლო პერსპექტივები. ამდენად, მეტად მნიშვნელოვანია ახალგაზრდობის სკოლიდანვე ინფორმირება საზოგადოებრივ ცხოვრებაში მონაწილეობის, დემოკრატიისა და მოქალაქეობის შესახებ და ამ კურსის სათანადო დონეზე გატარება. სკოლაში უნდა ხდებოდეს, ასევე, ახალგაზრდების მხრიდან დემოკრატიის პრინციპების პრაქტიკული ჩვევების დაუფლება და გადაწყვეტილების მიღების პროცესში მათი მონაწილეობის წახალისებაც. აქედან გამომდინარე:

i. ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა აქტიურად უნდა მოუწოდონ ახალგაზრდობას სკოლის ცხოვრებაში მონაწილეობასაკენ. მათ უნდა გასწიონ ფინანსური და სხვა სახის დახმარება (თავშეყრის ადგილით უზრუნველყოფა, მაგალითად) იმ მიზნით, რომ ახალგაზრდობას შესაძლებლობა მიეცეს, დააფუძნოს სკოლის მოსწავლეთა დემოკრატიული ასოციაციები. ამ ასოციაციებს უნდა გააჩნდეთ საკმარისი ავტონომია, და, სურვილის შემთხევაში, უნდა ჰქონდეთ უფლება, მასწავლებლებთან და დირექციასთან თანამშრომლობით, მონაწილეობა მიიღონ სკოლის მენეჯმენტთან დაკავშირებული გადაწყვეტილებების გამოტანაში.

ii. იმ შემთხვევაში, თუ ხელისუფლების ადგილობრივი და რეგიონალური ორგანოები პასუხისმგებელნი არიან სასკოლო პროგრამების შედგენაზე, მათ უნდა უზრუნველყონ სტუდენტებთან და სტუდენტთა ასოციაციებთან კონსულტაციების გამართვა სასკოლო პროგრამების განვითარებასთან დაკავშირებით. ამასთან, სამოქალაქო და პოლიტიკური განათლება სათანადო დონეზე უნდა იყოს ჩართული სასკოლო პროგრამებში.

16. ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა დახმარება უნდა აღმოუჩინონ იმ ასოციაციებს ან ჯგუფებს, რომლებიც დაკავებულნი არიან ახალგაზრდობის (ახალგაზრდა მუშაკები, სტუდენტები, მოხალისეები) მობილურობის გაცვლითი პოლიტიკის დახმარებით გაზრდით და განავითარონ გაცვლის ქსელური პოლიტიკა ევროპის მოქალაქეობის გაცნობიერებასთან ერთად.

17. ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა უნდა მოუწოდონ ახალგაზრდობას, მათ ორგანიზაციებსა და სკოლებს აქტიური მონაწილეობისაკენ საერთაშორისო ორმხრივ ღონისძიებებში, ყველა სახის გაცვლით პროგრამაში, ისევე როგორც, სხვადასხვა ევროპულ ქსელებში. უნდა იქნეს უზრუნველყოფილი ფინანსური დახმარება ენის შესწავლასა და კულტურათშორისი გაცვლის წახალისების, გამოცდილების გაცვლის მიზნით.

18. მათ უნდა შეიყვანონ ახალგაზრდობა და/ან მათი წარმომადგენლები ორმხრივ კომიტეტებსა და სხვა ორგანოებში, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან ხსენებული გაცვლითი პროგრამების ცხოვრებაში გატარებაზე.

19. ახალგაზრდობისაგან მომდინარე იმ პროექტების წარმოჩენისა და განხორციელების მიზნით, რომელიც განამტკიცებს როგორც ჯანმრთელობის საყოველთაო კონცეფციის განვითარებას, ისე დინამიურ საზოგადოებრივ ცხოვრებას, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა უნდა ჩამოაყალიბონ ან განავითარონ ინსტიტუციონალური მექანიზმები ჯანმრთელობისა და სოციალური კეთილდღეობის გარშემო მომუშავე ახალგაზრდების ჯგუფებს, არჩეულ წარმომადგენლებსა და ყველა სოციალურ და პროფესიულ ჯგუფს შორის კონსულტაციის უზრუნველსაყოფად.

20. ახალგაზრდებში თამბაქოს, ალკოჰოლისა და ნარკოტიკების მოხმარების უარყოფითი შედეგების შესამცირებლად, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა, ახალგაზრდული ორგანიზაციებისა და ჯანმრთელობის სამსახურებთან ერთად, უნდა დანერგონ ან განავითარონ ადგილობრივი საკონსულტაციო-საინფორმაციო პოლიტიკა ახალგაზრდების აღნიშნული ჯგუფებისათვის, ხოლო ხსენებული პრობლემების პრევენციისა და რეაბილიტაციის სტრატეგიაზე მომუშავე პირებისათვის შეიუშაონ (სოციალურ სფეროში მოღვაწე ახალგაზრდები, მოხალისეები და ორგანიზაციათა ლიდერები) სპეციალური სასწავლო პოლიტიკა.

21. სქესობრივი გზით გადამდებ დაავადებათა ზრდის გათვალისწინებით, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა უნდა გააძლიერონ საინფორმაციო კამპანიები და პრევენციული ღონისძიებები ახალგაზრდებისათვის, რაც წაახალისებს საზოგადოებაში სოციალური სოლიდარობის განწყობას და საფუძველს ჩაუყრის ისეთ სოციალურ ურთიერთობებს, სადაც ადგილი არ მოეძებნება მორალურ მსჯავრდებასა და სეგრეგაციას. ახალგაზრდები, ადგილობრივ ახალგაზრდულ ორგანიზაციებთან და ჯანმრთელობის სამსახურებთან ერთად, მჭიდროდ უნდა იყვნენ ჩაბმულნი ამგვარი საინფორმაციო და სამოქმედო პროგრამების შემუშავებასა და განხორციელებაში.

22. ქალისა და მამაკაცის თანასწორი მონაწილეობის ზოგადი პოლიტიკიდან გამომდინარე, ხელისუფლების ადგილობრივი და რეგიონალური ორგანოების მიერ უნდა გატარდეს პოზიტიური ცვლილებები, რათა ახალგაზრდა ქალებისა და მამაკაცებისათვის თანაბრად ხელმისაწვდომი იყოს საპასუხისმგებლო თანამდებობები პროფესიულ საქმიანობაში.

23. ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა, თავიანთი უფლებამოსილების ფარგლებში, ადრეული ასაკიდანვე უნდა წაახალისონ ქალისა და მამაკაცის თანასწორობის შესახებ საგანმანათლებლო პოლიტიკა.

24. ამ მიზნით, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა უნდა:

i. შეიმუშაონ საშუალოვადიანი გეგმა ახალგაზრდა მამაკაცებსა და ქალებს შორის უთანასწორობის აღკვეთის მიზნით;

ii. განახორციელონ და შეაფასონ ის ღონისძიებები, რომელიც წაახალისებს თანასწორ შესაძლებლობებს გოგონებისა და ახალგაზრდა ქალებისათვის.

25. კერძოდ, დასახული მიზნის მისაღწევად, ეს პოლიტიკა გოგონებსა და ახალგაზრდა ქალებს საშუალებას უნდა აძლევდეს:

i. მიიღონ კონკრეტული ინფორმაცია პროფესიული კვალიფიკაციის მიმნიჭებელი სასწავლო კურსების შესახებ;

ii. გრანტებისა და სპეციალური სასწავლო კურსების დახმარებით შეიძინონ პროფესიული უნარ-ჩვევები, მათ შორის ისეთ სფეროებში, რომლებშიც, ტრადიციულად, კაცები არიან ჩაბმულნი;

iii. შეისწავლონ საზოგადოებრივი საქმეების მართვა მაღალ დონეზე პასუხისმგებლობის დაკისრებით, ამ მიზნით ქალებისათვის გამოყოფილი ქვოტის საფუძველზე;

iv. ისარგებლონ სოციალური სამსახურებისათვის დაწესებული ფინანსური საშუალებებით.

26. ახალგაზრდობის საზოგადოებრივ ცხოვრებაში მონაწილეობის წახალისების მიზნით, საჭიროა, რომ ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა დაგეგმარებისას გაითვალისწინონ ახალგაზრდების განსხვავებული მოთხოვნილებები სოფლად. ამ მიზნით, მათ:

i. უნდა უზრუნველყონ, რომ განათლების, დასაქმების, განსახლების, ტრანსპორტის ან სხვა სექტორული პოლიტიკა ასახავდეს სოფლის ახალგაზრდობის სპეციფიკურ მოთხოვნილებებს. ამგვარი პოლიტიკა შესაბამის დახმარებას უნდა უწევდეს ახალგაზრდების იმ ნაწილს, რომელსაც სურს სოფლად ცხოვრება. სოფლის მაცხოვრებელთ არ უნდა ჰქონდეთ (ან მოელოდნენ) სოციალური მომსახურების უფრო დაბალი დონე თუ პირობები, ვიდრე ქალაქის მოსახლეობას;

ii. უზრუნველყონ ფინანსური და სხვა სახის დახმარება ახალგაზრდული ორგანიზაციებისა თუ სხვა საზოგადოებრივი ორგანიზაციებისათვის, რომლებიც სოფლებში ეწევიან თავიანთ საქმიანობას, რადგან მათ გააჩნიათ საკმაო ძალა სოფლის საზოგადოებაში სოციალური და კულტურული ცხოვრების სტიმულირებისათვის. ამასთან ერთად, ისინი, ამ კატეგორიის ახალგაზრდებისათვის, შესაძლოა, განასახირებდნენ სოციალური ურთიერთობების განსაკუთრებულ ფორმას. ახალგაზრდობისა და სხვა საზოგადოებრივი ორგანიზაციები უდიდეს როლს თამაშობენ არა მხოლოდ ახალგაზრდობის მონაწილეობის წახალისებაში, მათ შესწევთ უნარი, აგრეთვე, ცხოვრების ხარისხის გაუმჯობესებისა და ისეთი პრობლემების დაძლევისა, როგორიცაა სოფლის იზოლაცია.

27. ხელოვნება და კულტურა მრავალგვარ ფორმას ღებულობს და განიცდის მუდმივ ცვალებადობას გემოვნების, ადგილისა და დროის მიხედვით. თუმცა, ამავე დროს, ის წარმოადგენს წარსულის, აწმყოსა და მომავლის პირადი თუ კოლექტიური მემკვიდრეობის ნაწილს, რომელშიც წვლილი მომდევნო თაობებსაც შეაქვთ. ის, გარკვეულწილად, გამოხატავს თითოეულ საზოგადოებას. ახალგაზრდები, პრაქტიკული კულტურული საქმიანობის, ინიციატივების, შესწავლისა და ინოვაციების განსაკუთრებული პოტენციალის წყალობით, აშენებენ და წვლილი შეაქვთ ხსენებულ კულტურულ წინსვლაში. შესაბამისად, მნიშვნელოვანია, რომ მათ ხელი მიუწვდებოდეთ კულტურის ყველა გამოვლინებაზე და წახალისდეს მათი უნარები შემოქმედებით საქმიანობაში, მათ შორის, ახალ სფეროებში.

28. ამგვარად, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა, ახალგაზრდებთან და მათ ორგანიზაციებთან ერთად, უნდა გაატარონ ისეთი პოლიტიკა, რომელიც საშუალებას მისცემს მათ, გახდნენ კულტურული ცხოვრების თანამონაწილეები, ხელი მიუწვდებოდეთ ცოდნაზე, პრაქტიკულ კულტურულ და შემოქმედებით საქმიანობაზე, ამ მიზნისათვის ადგილზე განკუთვნილი მეთოდების გამოყენებით.

29. გარემოს აშკარად სულ უფრო მეტად დაბინძურების შესაჩერებლად, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა უნდა დააფინანსონ სკოლებსა და ასოციაციებში მოქმედი საგანმანათლებლო პროექტები, რომლებიც გარემოსთან დაკავშირებული პრობლემების შესახებ ცოდნის ამაღლებას ისახავენ მიზნად.

30. აცნობიერებენ რა, რომ გარემოს დაბინძურების პრობლემები ახალგაზრდობის უმთავრეს საზრუნავად შეიძლება იქცეს მომავალში, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურ ორგანოებმა მხარი უნდა დაუჭირონ ყველა საქმიანობასა და პროექტს, რომელიც წაახალისებს მდგრად განვითარებასა და გარემოს დაცვას ახალგაზრდობისა და მათი ორგანიზაციების მონაწილეობით.

31. იმის გათვალისწინებით, რომ ახალგაზრდობა ხშირად გვევლინება დანაშაულისა და ძალადობის მსხვერპლად, რომ თანამედროვე საზოგადოებაში აუცილებლობას წარმოადგენს დანაშაულსა და ძალადობაზე ადეკვატური რეაგირების უზრუნველყოფა, და რომ საჭიროა ახალგაზრდობის უშუალოდ ჩაბმა ამ პრობლემების აღმოფხვრაში;

32. ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა უნდა:

i. ჩართონ ახალგაზრდები დანაშაულის აღკვეთის საბჭოებში, ამგვარის არსებობის შემთხვევაში;

ii. განსაკუთრებული ინტენსივობით იმუშაონ პოტენციურად ახალგაზრდებთან, ან, უკვე დამნაშავეებთან;

iii. ყველა არსებული საშუალებით აღკვეთონ რასობრივი დისკრიმინაცია;

iv. შესაბამის მონაწილეებთან თანამშრომლობით, როგორიცაა განათლებისა და პოლიციის ორგანოები, მასწავლებლები, მშობლები და თვით ახალგაზრდები, აღკვეთონ ძალადობის ყველა გამოვლინება სკოლებში;

v. ხელი შეუწყონ იმგვარი ასოციაციებისა და პროექტების ქსელის შექმნას, რომელიც წაახალისებს არაძალადობრივ მიდგომასა და შემწყნარებლობას როგორც სკოლაში, ისე სკოლის გარეთ;

vi. მიმართონ ყველა ძალას ახალგაზრდების სექსუალური ექსპლუატაციის, შეურაცხყოფისა თუ ცუდად მოპყრობის სხვა ფორმებისაგან დასაცავად და უზრუნველყონ ისეთი სტრუქტურების ქმედუნარიანობა, რომელიც ითვალისწინებს დაზარალებულთა ფსიქოლოგიურ თუ მატერიალურ დახმარებასა და მათთვის კონფიდენციალურ კონსულტაციას.

33. ზემოხსენებულის განხორციელებით ხელისუფლების ადგილობრივი და რეგიონალური ორგანოები ხელს უწყობენ ნდობისა და პატივისცემის კლიმატის შექმნას ახალგაზრდებსა და ხელისუფლების ორგანოებს, მაგალითად, პოლიციას შორის.

34. ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა აქტიურად უნდა წაახალისონ ადამიანის უფლებები და საშუალებები, რომლებიც აღმოფხვრის დისკრიმინაციას უმცირესობებთან (მათ შორის, მათ ახალგაზრდა წევრებთან) ან ახალგაზრდა ინვალიდებსა და მოსახლეობის სხვა ჯგუფებთან მიმართებაში. წახალისებულ უნდა იქნეს, აგრეთვე, მრავალკულტურული საზოგადოებების განვითარება, რაც მიიღწევა უმცირესობათა ინტეგრაციის მეშვეობით, მათი განსხვავებული მოთხოვნილებებისა და ჩვეულებების, კულტურისა და ცხოვრების წესის გათვალისწინებით.

35. ამ მიმართულებით ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა უნდა:

i. მიიღონ და განახორციელონ ანტიდისკრიმინაციული კანონმდებლობა, რათა ყველა მოქალაქისათვის თანაბრად ხელმისაწვდომი გახდეს საზოგადოებრივი ადგილები, პროფესიული სასწავლო კურსები, სასწავლებლები, განსახლება, კულტურული ღონისძიებები და ცხოვრების სხვა სფეროები, რაზედაც უნდა განხორციელდეს მონიტორინგი და გარანტირებული უნდა იქნეს ადგილობრივი ხელისუფლების, უმცირესობათა წარმომადგენლებისა და თვით ახალგაზრდებისაგან დაკომპლექტებული ერთობლივი კომისიების მხრიდან.

ii. ხელი შეუწყონ რელიგიათშორის დიალოგს, მრავალკულტურულ, ანტირასისტულ, ისევე როგორც დისკრიმინაციის წინააღმდეგ მიმართულ განათლებას, ქცეულთ სასკოლო პროგრამის ნაწილად.

36. ოჯახზე, სკოლაზე, რელიგიურ საზოგადოებაზე ან სხვა „ხელისუფლებაზე“ ბავშვური დამოკიდებულებიდან ზრდასრულ, დამოუკიდებელ ცხოვრებაში შესვლისას, ახალგაზრდების წინაშე წამოიჭრება ხოლმე სხვადასხვა პრობლემა, დაკავშირებული მათ პირად ურთიერთობებთან ოჯახსა თუ ახლობლების წრეში, თანატოლებთან, მეგობრებთან ან პარტნიორებთან. მათი სქესობრივი შეხედულებების გამოვლენა არ არის ყოველთვის ადვილი, მაშინაც კი, როცა ისინი არ არიან მზად ამის აღიარებისათვის. გარდა ამისა, სქესობრივ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული საკითხები ხშირად უგულებელყოფილია, ხოლო ზოგიერთ სექსუალურ ქცევასთან დაკავშირებულ რისკებზე ოფიციალური შეხედულებების მიმართ გარკვეული უნდობლობა არსებობს.

37. იმისათვის, რომ დაეხმარონ ახალგაზრდებს ამ სფეროში გზის გაკვლევაში, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა, მშობლებთან, სკოლასა და ამ სფეროში სპეციალიზირებულ ორგანიზაციებთან ერთად, უნდა წაახალისონ და მხარი დაუჭირონ:

i. სკოლებში არადირექტიულ სქესობრივ განათლებას;

ii. იმ ორგანიზაციებსა და სამსახურებს, რომლებიც იძლევიან ინფორმაციას ურთიერთობებისა და ოჯახის დაგეგმარების შესახებ;

iii. ერთგვაროვანი ჯგუფების მუშაობას ამ სფეროში.

38. ახალგაზრდობა აქტიურად უნდა იყოს ჩაბმული ამ სფეროსთან დაკავშირებული ინფორმაციისა და მომსახურების დაგეგმვაში, იმპლემენტაციასა და შეფასებაში.

39. საზოგადოება ეფუძნება წესებს, რომელთაც, თანაცხოვრების უზრუნველყოფის მიზნით, ყველამ უნდა სცეს პატივი. დემოკრატიულ საზოგადოებებში ამ წესებს განიხილავენ და იღებენ მოქალაქეების მიერ არჩეული წარმომადგენლები, მათ ეძლევათ კონკრეტული გამოხატულება, კერძოდ, საკანონმდებლო ტექსტების სახით, რომლებიც ითვალისწინებს უფლებებსა და ვალდებულებებს ყველასათვის.

40. იმის გამო, რომ კანონების რიცხვი მატულობს, მოქალაქეთა მხრიდან სულ უფრო რთული ხდება მათი გაცნობა და გამოყენება. ეს, შესაბამისად, წარმოშობს უთანასწორობას მოქალაქეთა შორის და აღნიშნული ფენომენი, უმეტესწილად, ახალგაზრდებს ეხება.

41. აქედან გამომდინარე, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა უნდა შექმნან საკმარისი პირობები იმისათვის, რომ ახალგაზრდებმა იცოდნენ თავიანთ უფლებების შესახებ და ეს უნდა უზრუნველყონ შემდეგი საშუალებებით:

i. ცოდნის გაღრმავების მიზნით ინფორმაციის გავრცელება სკოლებში, ერთგვაროვან ჯგუფებსა და საინფორმაციო სამსახურებში.

ii. იმ სამსახურების მხარდაჭერით, რომლებიც ახალგაზრდებთან თანამშრომლობაზე არიან ორიენტირებულნი, თავიანთი უფლებების გამოყენების მოსურნე ახალგაზრდების დახმარება.

iii. ახალი ნორმების ჩამოყალიბების პროცესში ახალგაზრდებისათვის მონაწილეობის უფლების მიცემა.

59. ადგილობრივ და რეგიონალურ საქმეებში ახალგაზრდების აქტიური მონაწილეობა უნდა ეფუძნებოდეს იმ სოციალური და კულტურული ცვლილებების ცოდნას, რომლებსაც ადგილი აქვს მათ საზოგადოებებში. იგი მოითხოვს მუდმივ წარმომადგენლობით სტრუქტურას, როგორიცაა: ახალგაზრდული საბჭო, ახალგაზრდული პარლამენტი ან ახალგაზრდული ფორუმი.

60. ასეთი სტრუქტურა შეიძლება შედგებოდეს ახალგაზრდული ორგანიზაციებიდან არჩეული ან დანიშნული ახალგაზრდებისაგან და/ან ნებაყოფლობით საფუძველზე. მისი შემადგენლობა უნდა ასახავდეს საზოგადოების სოციალურ სტრუქტურას.

61. ახალგაზრდებმა უნდა აიღონ უშუალო პასუხისმგებლობა პროექტებზე და ითამაშონ აქტიური როლი შესაბამისი პოლიტიკის განხორციელებაში. ამ მიზნით, ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა უნდა შექმნან ან გააძლიერონ აქტიური მონაწილეობისათვის საჭირო სტრუქტურები.

62. აღნიშნული სტრუქტურები წარმოადგენს მნიშვნელოვან დასაყრდენს ახალგაზრდების მიერ თავიანთი ინტერესების თავისუფალი გამოხატვისათვის, განსაკუთრებით, ხელისუფლების წინაშე ასეთი პრობლემების წამოჭრასთან, მათთვის წინადადებებით მიმართვის შესაძლებლობასთან მიმართებაში.

63. ასეთი სტრუქტურა შესაძლოა გულისხმობდეს:

i. ახალგაზრდების მიერ თავიანთი ინტერესების, მათ შორის ხელისუფლების წინადადებებსა და პოლიტიკაზე რეაგირების, გამომხატველ ფორუმს;

ii. ახალგაზრდების მიერ ადგილობრივი და რეგიონალური ორგანოებისათვის წინადადებით მიმართვის საშუალებას;

iii. ხელისუფლების ორგანოების მხრიდან გარკვეულ საკითხებზე ახალგაზრდებთან კონსულტაციის საშუალებას;

iv. ფორუმს ახალგაზრდების მონაწილეობით მოქმედი პროექტების შემუშავების, მონიტორინგისა და შეფასებისას;

v. ახალგაზრდულ ასოციაციებთან და ორგანიზაციებთან კონსულტაციების მხარდამჭერ თავყრილობას;

vi. ხელისუფლების ადგილობრივი და რეგიონალური ორგანოების სხვა საკონსულტაციო ორგანოებში ახალგაზრდების მონაწილეობის მხარდაჭერას.

64. ასეთი სტრუქტურები, ახალგაზრდებისათვის თავიანთი პრობლემების განხილვისა და მათზე რეაგირების შესაძლებლობის მინიჭებით, უზრუნველყოფენ დემოკრატიული ცხოვრებისა და საზოგადოებრივ საქმეთა მართვის შესახებ სწავლებას.

65. ამგვარად, ახალგაზრდები წახალისებულ უნდა იქნენ, მონაწილეობა მიიღონ ასეთ სტრუქტურებსა და მათი ეგიდით წარმართულ საქმიანობაში, რათა განამტკიცონ თავიანთი პოტენციალი, შეისწავლონ და განახორციელონ დემოკრატიული მოქალაქეობის პრინციპები. ამ სტრუქტურების მეშვეობით, დემოკრატიული ლიდერობის ჩვევებს ეუფლებიან განსაკუთრებით ის ახალგაზრდები, რომლებიც სათავეში უდგანან ხელისუფლებასთან დიალოგის პროექტებს.

66. ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა, უშუალოდ ახალგაზრდებთან ერთად, უნდა ისარგებლონ აღნიშნულ სტრუქტურებში ახალგაზრდების მონაწილეობით გამოწვეული მულტიპლიკატორის ეფექტით. ეს, განსაკუთრებით, მოქალაქეობრივი უფლებების განხორციელებაში ახალგაზრდების დაინტერესებას ეხება, როგორიცაა, მაგალითისათვის, მონაწილეობა არჩევნებსა და ხმის მიცემის სხვა ფორმებში, მათ შორის რეფერენდუმში.

67. ეფექტური ფუნქციონირების მიზნით, ახალგაზრდების მონაწილეობის ინსტიტუციონალური (ფორმალური თუ არაფორმალური) სტრუქტურები მოითხოვს სათანადო რესურსებსა და მხარდაჭერას. ამ მიზნით, ხელისუფლების ადგილობრივმა და რეგიონალურმა ორგანოებმა ეს სტრუქტურები უნდა უზრუნველყონ საჭირო სივრცით, ფინანსური და მატერიალური საშუალებებით. აღნიშნული საშუალებების ფლობა არ გამორიცხავს ამ სტრუქტურების მხრიდან სხვა წყაროებით (კერძო ფონდები და კომპანიები) დამატებითი ფინანსური და მატერიალური დახმარების მოძიებას.

68. ხელისუფლების ადგილობრივი და რეგიონალური ორგანოების მხრიდან ამგვარი სრტუქტურებისადმი გარანტირებული მხარდაჭერის მიზნით, მათ უნდა დანიშნონ გარანტი - პირი ან პირთა ჯგუფი - მხარდამჭერი ღონისძიებების განსახორციებლად, რომელსაც, საჭიროების შემთხვევაში, მიმართავენ ეს სტრუქტურები.

69. ასეთი პირი ან პირთა ჯგუფი პოლიტიკური და ახალგაზრდული მონაწილეობის სტრუქტურებისაგან დამოუკიდებლად უნდა მოქმედებდეს. მისი დანიშვნა ორივე მხარესთან უნდა იყოს შეთანხმებული.

70. ზემოაღნიშნული მხარდაჭერის გარდა, ამ პირის (პირთა) ფუნქციები შეიძლება ითვალისწინებდეს შემდეგს:

i. წარმოადგენდეს (წარმოადგენდნენ) შემაკავშირებელ რგოლს ახალგაზრდებსა და ხელისუფლების ადგილობრივ და რეგიონალურ არჩევით წარმომადგენლებს შორის, რომელიმე მათგანის მიერ წამოჭრილ ნებისმიერ საკითხზე;

ii. დაიცვას (დაიცვან) ახალგაზრდები ხელისუფლების ადგილობრივ და რეგიონალურ ორგანოებთან მიმართებაში, მათ შორის, დაძაბულობის შემთხვევაში;

iii. მოამზადოს (მოამზადონ) რეგულარული მოხსენებები ახალგაზრდებისა და ხელისუფლების ადგილობრივი და რეგიონალური ორგანოების ყურადღების მისაპყრობად, ადგილობრივ და რეგიონალურ ცხოვრებაში ახალგაზრდების მონაწილეობის ხარისხის შეფასების მიზნით, მაგალითად, ახალგაზრდული პროექტების განხორციელების, სხვადასხვა სტრუქტურებში მათი ჩაბმისა და შედეგების შესახებ.

iv. შეასრულოს მეკავშირის ფუნქცია ხელისუფლების ადგილობრივ და რეგიონალურ ორგანოებსა და ახალგაზრდებს შორის.