ლექსიკონი ჩვენი საუნჯე (ტ.2)

საახლო: ფრთხილნი კაცნი საახლოდ უყვარდეს - ფრთხილი ადამიანები უყვარდა თავისთან ახლოს (თავის გარშემო) შემოსაკრებად.ტაბარზად-ი - ერთგვარი თეთრი შაქარი.

1.2 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საბასრო

▲back to top

საბასრო - გასაკიცხი.

1.3 საბირონ

▲back to top

საბირონ - უბედურების თანამოზიარე მეგობარი.

1.4 საბრი

▲back to top

საბრ-ი - მყრალი სამკურნალო ბალახი.

1.5 საბრჴე

▲back to top

საბრჴე - ხაფანგი, მახე.

1.6 საგანი

▲back to top

საგან-ი - ნიშანი, სამიზნო: აიღე შენი საგანი, რომელ ვერ ეცეს ისარი. საგნობა - ისრის ნიშანში სროლა.

1.7 საგდებელი ტენალი

▲back to top

საგდებელ-ი - ქამანდი, მარყუჟიანი თოკი.

1.8 საგრობა

▲back to top

საგრობა - ამხანაგობა.

1.9 საგულისო

▲back to top

საგულისო - გულმოსასვლელი, გასაგულისებელი.

1.10 სადედო

▲back to top

სადედო - ქალთა საცხოვრებელი სახლი; სამსმელო

1.11 სადოსტაქნოა

▲back to top

სადოსტაქნო - საღვინე ფიალა.

1.12 სავანე

▲back to top

სავანე: მზეებრ სავანე - მზესავით ბრწყინვალედ საჩინელი, დიდებულად აღმობრწყენილი; სულის სავანე - სულის სადგური, ადგილსამყოფელი.

1.13 საზეპურო

▲back to top

საზეპურო - ზეციური პურის მოზიარე: ერ საზეპურო ხარ - შენ ხარ საზეპურო ერის წევრთაგანი, ღვთიური პურისა და მადლის მოზიარე.

1.14 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სათვალე

▲back to top

სათვალე: შეულოცნა სათვალენი სიტყვანი - შეულოცა თვალის ცემის საწინააღმდეგო სიტყვები.

1.15 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სათი

▲back to top

სათ-ი - მარჯანი.

1.16 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სათნევი

▲back to top

სათნევ-ი - მოსაწონი, საამებელი, გასახარელი.

1.17 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სათნო

▲back to top

სათნო - პირფერული, მლიქვნელური, ფარისევლური.

1.18 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სათხედი

▲back to top

სათხედ-ი - მოკლე შუბი; ზომიერ-ტარიანი და ბრტყელპირიანი შუბი.

1.19 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საკარგავი

▲back to top

საკარგავ-ი - სამფლობელო მამული, ბოძებული მეფისაგან სახელმწიფო (უმთავრესად სამხედრო) სამსახურში მყოფი ერთგული პირისადმი (ალ. ბარამიძე).

1.20 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საკრამანგი

▲back to top

საკრამანგ-ი - ტანისამოსი, ”ძვირფასად და ყვავილოვნად ნაკერი ოქროის თმითა და ჩიგინითა” (საბა); ძვირფასი ბეწვიანი ოქროქსოვილი, რომელსაც ხმარობდნენ ცხენზე გადასაფარებლად ან კარვის შესამკობად.

1.21 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სალარი

▲back to top

სალარ-ი - მეთაური, უფროსი.

1.22 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სალარო

▲back to top

სალარო - ლარის (განძის) შესანახი ადგილი.

1.23 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სალმობა

▲back to top

სალმობა - ტკივილი, ავადმყოფობა; სალმობიე რი - სნეული, ავადმყოფი.

1.24 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სამალად

▲back to top

სამალად: ბრძანონ სამალად, არ თუ სამალად - თქვან (ბრძანონ) სხაპა-სხუპით, არათუ დასამალად.

1.25 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სამარაგდო

▲back to top

სამარაგდო - ზურმუხტი.

1.26 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სამაროვანი

▲back to top

სამაროვან-ი - სასაფლაო.

1.27 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სამარხავი

▲back to top

სამარხავ-ი - შესანახი, აკლდამა.

1.28 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სამება

▲back to top

სამება - სამი ჰიპოსტასი: მამა, ძე და სულიწმიდა.

1.29 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სამიზდარი

▲back to top

სამიზდარ-ი - საქირაო, ქირით ასაღები.

1.30 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სამ-მზე

▲back to top

სამ-მზე - სამგზის.მზე.

1.31 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სამ-ოთხით

▲back to top

სამ-ოთხით - სამჯერ და ოთხჯერ, სამოთხგზის: ღმერთმან სამოთხით მოგვცა სამ-ოთხით ეთერ ბრწყინვალე, მზეებრ სადარი - (თამარი) ღმერთმა სამოთხიდან მოგვცა (მოგვივლინა) სამ-ოთხგზის ეთერივით ბრწყინვალე და მზის შესადარი. შდრ. ”ისტორიანი და აზმანი” (ქ. ცხ.): ”თამარ, სამგზის სანატრელი და სამებისაგან ოთხად თანააღზევებული”.

1.32 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სამსმელო

▲back to top

სამსმელო - სადედო; ჰარამხანა.

1.33 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სამუქფო

▲back to top

სამუქფო - სამაგიეროდ, სანაცვლოდ მისაზღველი.

1.34 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სამფშვინველი

▲back to top

სამფშვინველ-ი - “სამშვინველი - უტყვი სული” (საბა): სამფშვინველისაგან კიდე სხვა ღონე არა იყო - სუნთქვის გარდა სხვა შესაძლებლობა არა გვქონდა.

1.35 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საპატიჟო

▲back to top

საპატიჟო - სატანჯველი; სასჯელი.

1.36 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სარა-ფარდა

▲back to top

სარა-ფარდა - “სამეფო კარავი, მორთული ფარდაგებით” (იუსტ. აბულაძე).

1.37 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სარდა-სარო

▲back to top

სარდა-სარო - კვიპაროზის მაგვარი სურნელოვანი ხე.

1.38 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სარდიონი

▲back to top

სარდიონ-ი - წითელი თვალი, сердолик.

1.39 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სართული

▲back to top

სართულ-ი - თავშესაფარი, ჭერი, სახურავი.

1.40 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სარჩელი

▲back to top

სარჩელ-ი - ყვედრება, ჩივილი.

1.41 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სასაგნო

▲back to top

სასაგნო - სამიზნო, ნიშანში ამოსაღები რამ.

1.42 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სასალუქო

▲back to top

სასალუქო - “ტანის მორთულობათა საწყობი” (იუსტ. აბულაძე), მოსართავ-მოსაკაზმავი; სასალუქად ბრძენი რიტორებს - ბრძენი დარბაისლურად (ზრდილობიანად) მჭევრმეტყველებს.

1.43 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სასთვლებელი

▲back to top

სასთვლებელ-ი - სართვლოდ მოსაკრეფი.

1.44 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სასიტყველი

▲back to top

სასიტყველ-ი - საკამათო, სადავო, სალაპარაკო.

1.45 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სასტიკი

▲back to top

სასტიკ-ი - ძლიერი.

1.46 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სასუმელი

▲back to top

სასუმელ-ი - ნათესავი, თვისი, მოყვარე.

1.47 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სასძლო

▲back to top

სასძლო - დედათა სახლი, სარძლო ე. ი. რძლისათვის განკუთვნილი სახლი.

1.48 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სატალაო

▲back to top

სატალაო - სადარაჯო, საყარაულო, საგუშაგო.

1.49 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სატუხელი

▲back to top

სატუხელ-ი - ძლიერ დიდი სამწუხარო რამ, ”რა ფრიად კეთილი ფრიად ბოროტად შეიცვალოს” (საბა).

1.50 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საუფლო

▲back to top

საუფლო - საბატონო (კაცი).

1.51 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საფირონი

▲back to top

საფირონ-ი - ფრინველთა გალობა და სტვენა.

1.52 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საქანელი

▲back to top

საქანელ-ი - სარკმელი (ცისა): ცის საქანელნი - ცის სარკმლები, ცის კარები. შდრ. შესაქმე: ”საქანელნი ცისანი განეხვნეს და იქმნა წვიმა ქვეყანასა ზედა”.

1.53 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საქიქელი

▲back to top

საქიქელ-ი - გამოსამჟღავნებელი, გამოსააშკარავებელი; გასაწბილებელი.

1.54 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საღორებელი

▲back to top

საღორებელ-ი - შესაცდენი, მოსატყუებელი.

1.55 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საშვებელი

▲back to top

საშვებელ-ი - საფუფუნებო, მდიდრული, საუცხოო, ”უზრუნველი ადგილი” (საბა).

1.56 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საცეცხლე

▲back to top

საცეცხლე - ცეცხლთაყვანისმცემელთა სამლოცველო სახლი, სადაც ცეცხლი ანთია მუდმივად.

1.57 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საწაღმართოდ

▲back to top

საწაღმართოდ - საკეთილდღეოდ.

1.58 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საწდე

▲back to top

საწდე - ღვინის სასმისი.

1.59 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საწერანი

▲back to top

საწერან-ი - საწერ-კალამი.

1.60 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საწესიერი

▲back to top

საწესიერ-ი - საგანმგებლო: მკვდართა აღმდგენი, ბრმა-კოჭლთა მდგენი სრულად უვნებლად საწესიერს ა - მკვდართა გამაცოცხლებელი და ბრმა-კოჭლთა ფეხზე დამყენებელი (ე. ი. იესო ქრისტე) სრულიად უვნებლადაა საგამგებლოში, ე. ი. იქ, საიდანაც ის წესრიგს ამყარებს ქვეყანაზე.

1.61 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საწმისი

▲back to top

საწმის-ი - მატყლი: ვინ ჩნდა საწმისად - ვინც გამოჩნდა საწმისად ე. ი. მატყლად. იგულისხმება მარიამ ღვთისმშობელი, რომელიც გედეონმა სიმბოლიურად ანგელოზთა მიერ დანამულ საწმისად წარმოისახა. შდრ. შავთელის ”გალობანი ვარძიისა ღმრთისმშობლისანი” სტროფი 25-ე: ”იაკობ კიბედ გიხილა, ხოლო მოსე - მაყულად, დანიელ - მთად, გედეონ - საწმისად, ანგელოზისა მოსლვითა შეცურეულთა”.

1.62 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საჭვრეტელი

▲back to top

საჭვრეტელ-ი - თვალი: მზის საჭვრეტლითა - მზის თვალით.

1.63 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სახე

▲back to top

სახე - 1. შესახედაობა, გამოხატულება, გამოსახულება: დასახა სახებრ; ჰე, ნახე სახე; შექმნა სახესა; სახედ უსწორო.

სახე - 2. მსგავსი: ედემის სახე; სახედ ელვისა; სახედ; ანგელოზთ სახედ.

სახე - 3. ნიმუში, მაგალითი: სახედ გსახობდეს.

1.64 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სახედავი

▲back to top

სახედავ-ი - თვალი.

1.65 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სახედველი

▲back to top

სახედველ-ი - თვალი.

1.66 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სახვა

▲back to top

სახვა: ბრძენმან გასახა - ბრძენმა გიწინასწარმეტყველა; თვალნი ვერ გსახვენ - თვალები ვერ გხედავენ; რასა გასახოს - რას შეგადაროს; გსახობდეს - წარმოგისახავდეს, შეგადაროს.

1.67 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სახიერი

▲back to top

სახიერ-ი - კეთილი (შდრ. მათე: ერთი არს სახიერი ღმერთი).

1.68 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სახიობა

▲back to top

სახიობა - “მუსიკა მწყობრი ძალთა და საკრავთანი და ხმოვანება ტკბილი, გალობა თუ სიმღერა” (საბა); მსახიობთა, მომღერალ-დამკვრელთა კონცერტი, გართობა-სანახაობანი.

1.69 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სახოვანი

▲back to top

სახოვან-ი - მიჩნეული.

1.70 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საჴამსო

▲back to top

საჴამსო - მოსაწონი, საკადრისი, შესაბამისი; არცა შენი ბრალობა მესაჴამსების - არც შენი დანაშაულია მოსაწონი.

1.71 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საჴელი

▲back to top

საჴელ-ი - სახელო (ზედა ჩასაცმელისა).

1.72 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საჴმილი

▲back to top

საჴმილ-ი - საცეცხლე, ღუმელი.

1.73 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - საჴსარი

▲back to top

საჴსარ-ი - გამოსახსნელი.

1.74 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სერი

▲back to top

სერ-ი - 1. გორა,

სერ-ი -2. ვახშამი, ”მიმწუხრი საზრდელის მიღება” (საბა): ვნახეთ ა სერი: მასზედა სერი - მჴეცნი, მფრინველნი უწყლად მისევნით - ვნახეთ გორა (დახოცილთა გვამებით დაფარული) და ამ გორაზე უწყალოდ მისეულ მხეცთა და ფრინველთა სერობა, ე. ი. ვახშამი.

1.75 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სეფე ტახტი

▲back to top

სეფე ტახტ-ი - სამეფო ტახტი.

1.76 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სეფისპირობა

▲back to top

სეფისპირობა - დიდებულება, დიდგვარიანობა. წარჩინებულობა.

1.77 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სეფქა

▲back to top

სეფქა - ”ფრთამაღალი გრძელი კრკალ-შემობმული” ისარი (საბა): ჯაღაცა ჰსეფქევ - ჯაღასაც ისარი სტყორცნე. იხ. ჯაღა.

1.78 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სთველი

▲back to top

სთველ-ი - შემოდგომა; ქარსა ჰგვანდა სთვლეულსა - შემოდგომის ქარსა ჰგავდა.

1.79 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სორექი

▲back to top

სორექ-ი - ყურძენი, ან კარგი ხარისხის ღვინო.

1.80 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სპეტაკი

▲back to top

სპეტაკ-ი - თეთრი, წმინდა.

1.81 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სრბა

▲back to top

სრბა - სწრაფი სირბილი, ქროლვა.

1.82 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სრევა

▲back to top

სრევა - სროლა, ტყორცნა: ისრვის ისარსა; ფერო ეთერსა ელვათა სრევად - ეთერში ელვისებურ სხივთა ფრქვევის მსგავსო, ცაში გაელვების მსგავსო.

1.83 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სრვა

▲back to top

სრვა - ამოხოცვა, ამოჟლეტა, გაწყვეტა: უწყალოდ ისრის - შეუბრალებლად ნადგურდება, ისპობა; ესრო მარ ამით - განადგურდა, მოისპო, მოიკლა გველი (მარ) ამით.

1.84 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სტავრა

▲back to top

სტავრა - ატლასი.

1.85 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სტოლა

▲back to top

სტოლა - ჯარი, ამალა.

1.86 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სტროლაბი

▲back to top

სტროლაბ-ი - კუთხის საზომი იარაღი, რომელიც იხმარებოდა ასტროლოგიაში ვარსკვლავების სიგრძე-სიგანის გამოსათვლელად.

1.87 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სულად მოსლვა

▲back to top

სულად მოსლვა: მოვედით ჩვენ სულადვე - მოვსულიერდით.

1.88 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სულდაღებული

▲back to top

სულდაღებულ-ი - გაჩუმებული, განაბული.

1.89 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სული

▲back to top

სულ-ი - 1. სული, дух: სულთ აშენებდენ - სულს შენ გაძლევდნენ; სული მწლფებარე - წრფელი სული.

სულ-ი 2. თავი, სულიერი არსება: დაუნაყელი სული ვის შერჩა - დაუჩეჩქველი თავი ვის შერჩა; სთნდა ყოვლსა სულსა - მოსწონდა ყოკელ არსებას; სული, არენ ასული; მოწყალე სული.

1.90 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სულის დაღება

▲back to top

სულის დაღება - გაჩუმება, გაკმენდა; სული დაიღო - გაჩუმდა, გაინაბა.

1.91 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სულშეუღებელი

▲back to top

სულშეუღებელ-ი - სულმოუთქმელი.

1.92 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სურმა

▲back to top

სურმა: - თვალის საოლავი: შენი თქვეს: შამი, ა სურმა ისო - შენზე თქვეს: (მანათობელი) სანთელია, (თვალის საოლავი) სურმააო, (რომელიც თვალს ”მისცემს სინათლესა და გარდაიღებს მანესა” ე. ი. სიბინდეს).

1.93 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სუფევა

▲back to top

სუფევა - მეფობა; სუფევს - მეფობს.

1.94 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სძლობა

▲back to top

სძლობა: - ასძლოს - არძლოს, რძლად მიიყვანოს, დასვას როგორც რძალი. იხ. აგრეთვე სასძლო.

1.95 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სწორება

▲back to top

სწორება: სწორავს - ეტოლება, ესწორება, შეედრება.

1.96 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სწრობილი

▲back to top

სწრობილ-ი - სრული, ბადრი (მთვარე).

1.97 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სხივ-მკრთოლვარებ

▲back to top

სხივ-მკრთოლვარება - სხივის ცეცხლოვანი ელვარება.

1.98 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სხივ-შესადგმევი

▲back to top

სხივ-შესადგმევ-ი - სხივ-გასაძლები.

1.99 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სჯა

▲back to top

სჯა - განსჯა, გასამართლება, სასჯელის დადება, დასჯა: ლხინად ვლი სჯათა - მხიარულად წადი განსასჯელად (მტრისა); ქოლვით ისაჯა - ჩაქოლვით, ჩაქვავებით დაისაჯა; ის სჯის მოსპოლვიერსა - ის ასამართლებს მოსასპობს, დედამიწის პირიდან აღსაგველს.

1.100 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიახლე

▲back to top

სიახლე - ახლო ყოფნა.

1.101 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიბასრე

▲back to top

სიბასრე - სიმაგრე.

1.102 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიბიჭე

▲back to top

სიბიჭე - ეშმაკობა, ცბიერება, მატყუარობა.

1.103 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიბორგილე

▲back to top

სიბორგილე - მშფოთვარება, მოუსვენრობა.

1.104 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიდუხჭირე

▲back to top

სიდუხჭირე - სიუშნოე.

1.105 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიკეთე

▲back to top

სიკეთე - სიმშვენიერე.

1.106 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიპოხე

▲back to top

სიპოხე - სიმსუქნე.

1.107 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სირი

▲back to top

სირ-ი - ჩიტი.

1.108 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სისრა

▲back to top

სისრა - ისრის გატყორცნა.

1.109 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სისხლ-წამებული

▲back to top

სისხლ-წამებულ-ი - სისხლით დამოწმებული.

1.110 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიტყვა-მავნი

▲back to top

სიტყვა-მავნ-ი - ავი სიტყვის მთქმელი, ავად მეტყველი, ავი სული.

1.111 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიტყვა-მიუმცდარი

▲back to top

სიტყვა-მიუმცდარ-ი - მართლის მთქმელი.

1.112 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიტყვა-შეწყობა

▲back to top

სიტყვა-შეწყობა - ლექსად შეთხზვა, გალექსვა.

1.113 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიტყვის მგებლობა

▲back to top

სიტყვის მგებლობა - ფილოსოფიური დიალოგი

1.114 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიფიცხე

▲back to top

სიფიცხე - უამინდობა (ჰაერისა); სისწრაფე, სიჩქარე.

1.115 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიქადული

▲back to top

სიქადულ-ი - თავის ქება.

1.116 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიქსუე

▲back to top

სიქსუე - გაველურება, განადირება.

1.117 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიცბილი

▲back to top

სიცბილ-ი - ვერაგობა.

1.118 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიწლო

▲back to top

სიწლო - სიწვრილე, სითხელე, სიზუსტე.

1.119 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიწრფოება

▲back to top

სიწრფოება - გულწრფელობა, ალალ-მართლობა, სიწრფელე.

1.120 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიჭრელე

▲back to top

სიჭრელე - ცბიერება, თვალთმაქცობა.

1.121 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიხელე

▲back to top

სიხელე - სიგიჟე (მიჯნურობისაგან).

1.122 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - სიჴშო

▲back to top

სიჴშო - სიმკვრივე, სიხშირე.