ლექსიკონი ჩვენი საუნჯე (ტ.2) :: მამარდაშვილის ციფრული ბიბლიოთეკა

ვარდ-გულ-ი: იგი ვარდ-გული, იგი ვარდ-გული - ის არის ვარდი და გული, ანუ ვარდ-გული, ე. ი. ვარდი (”გულ” სპარსული სიტყვაა და ნიშნავს ვარდს. შდრ. ”გულ-ვარდი”, სახელი რამინის ცოლისა). ანათებს.

1.6 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ვარდ-შამბნარი

▲ზევით დაბრუნება

ვარდ-შამბნარ-ი - ვარდითა და გაუთელავი მაღალი ბალახით დაფარული ადგილი.

1.7 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ვალსამო

▲ზევით დაბრუნება

ვალსამო - ბალასინი, ბალზამი, ბალზამის ხე.

1.8 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ვანება

▲ზევით დაბრუნება

ვანება - დავანება, დაბინავება, დასადგურება: აქ არ ავანი - აქ არ ავანებ, აბინავებ, ასადგურებ.

1.9 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ვანი

▲ზევით დაბრუნება

ვან-ი - სახლი, საცხოვრებელი ბინა, სადგომი, სავანე.

1.10 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - შეავება

▲ზევით დაბრუნება

1.11 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ვედრება

▲ზევით დაბრუნება

ვედრება - 1. შევედრება: ევედრა, შეევედრა.

ვედრება - 2. ჩაბარება: შვილი ჩემი გვედრია - ჩემი შვილი ჩაგიბარებია.

1.12 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ვერძი

▲ზევით დაბრუნება

ვერძ-ი - ასტროლოგიური გაგებით ზოდიაქოს პირველი ეტლი ანუ სასახლე, რომელშიც მზე შედის 20 მარტს.

1.13 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ვეჟანი

▲ზევით დაბრუნება

ვეჟან-ი - შავ-მოწითალო.

1.14 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ვიეთი

▲ზევით დაბრუნება

ვიეთ-ი - ზოგიერთი, ზოგი.

1.15 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ვლენა

▲ზევით დაბრუნება

ვლენა - განწონება, მორტყმა, განგმირვა (კ. კეკელიძე).

1.16 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ვნება

▲ზევით დაბრუნება

ვნება - რაიმე ზიანის ან ვნების მიყენება, ტანჯვა.

1.17 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ვნებული

▲ზევით დაბრუნება

ვნებულ-ი - დატანჯული, ზიანმიყენებული: თავს ჰყოფთ ვნებულსა - თავს დაიზიანებთ, თავს დაიტანჯავთ (ზიანს მიაყენებთ).

1.18 ლექსიკონი ჩვ. საუნჯე (ტ.2) - ვსება

▲ზევით დაბრუნება

ვსება: ვავსებდი - ვაქრობდი.