ზემოაღნიშნული წერილებიდან ნათლად ჩანს, თუ რა გაჭირვებულ მდგომარეობაში იმყოფებოდნენ ქართველი ახალგაზრდები, გამომდინარე აქედან თამამად შეიძლება ითქვას, რომ ძმები ზუბალაშვილების მიერ შეწირულ თანხას სტიპენდიების დასანიშნად უდიდესი მამულიშვილური მნიშვნელობა ჰქონდა. ქართველთა შორის წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ფონდში ინახება ძმები ზუბალაშვილების სახელობის სტიპენდიატების სრული სია.

1908 წელს ძმებ ზუბალაშვილებს ჰყავდათ 21 სტიპენდიატი ესენი იყვნენ:

1. ავალიშვილი იოსებ გიორგის –ძე, 2. ამირეჯიბი შალვა, 3. დგებუაძე ალექსანდრე, 4. დადვანი პავლე, 5. ელიავა შალვა, 6. იმნაიშვილი ნიკიფორე, 7. იმნაძე ვალერი, 8. მდივანი ვასილ, 9. მირზაშვილი მიხეილ, 10. ორჯონიკიძე ვლადიმერ, 11. რცხილაძე ვასილ, 12. ფაღავა აკაკი, 13. ქიქოძე გერონტი, 14. შიუკაშვილი თამარ, 15. შურღაია ლაზარე, 16. ცინცაძე იაკობ, 17. ჯაჯანაშვილი არჩილ, 18. ჯიჯავაძე ელენე, 19. ორჯონიკიძე იაკობ, 20. კაკაბაძე სარგის, 21. ჟღენტი ალექსანდრე“ (სცა. ფონდი 481, ანაწერი 1, საქმე 1113, ფურცელი 1).

1908 წლის სტიპენდიატთა სიაში არის რამდენიმე შემდგომში ცნობილი პიროვნება, მაგალითად: შალვა ელიავა, სარგის კაკაბაძე, გერონტი ქიქოძე და სხვები.

ქართველთა შორის წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ფონდში ინახება გერონტი ქიქოძის წერილები, რომლებიც მან გაუგზავნა ქართველთა შორის წერა– კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას.

1911 წელს გერონტი ქიქოძემ თხოვნით მიმართა ლევან, პეტრე და იაკობ კონსტანტინეს ძე ზუბალაშვილებს, რომ მისთვის დაენიშნათ სტიპენდია, აღნიშნული წერილი ინახება წერა –კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ფონდში და შემდეგი შინაარსისაა. -სულ წელიწად ნახევარი მიკლია სწავლის დამთავრებას, მაგრამ უმწეოთ, უდედმამოთ დარჩენილი იძულებული ვარ დაწყებულ საქმეს გამოვეთხოვო, გთხოვთ უმორჩილესად, დამინიშნოთ თქვენი საქველმოქმედო თანხიდან საჭირო დახმარება და ამით შეძლება მომცეთ დაწყებული საქმე დავაგვირგვინო“ (სცა. ფონდი 481, ანაწერი 1, საქმე 1056, ფურცელი 1).

გერონტი ქიქოძის თხოვნა დააკმაყოფილეს და ძმები ზუბალაშვილების სახელობის სტიპენდია დაენიშნა, ამას მოწმობს თავად გერონტი ქიქოძის წერილი, რომელიც მან გაუგზავნა ქართველთა შორის წერა–კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას: -მოწყალეო ხელმწიფევ ბატონო სამსონ! იმ მთხოვნელთა რიცხვში რომელთაც მიიღეს სტიპენდია ძმები ზუბალაშვილთა თანხიდან ვწერივარ მეც ლეიფციგის უნივერსიტეტის ფილოსოფიური ფაკულტეტის სტუდენტი გერონტი ქიქოძე. გიგზავნით ჩემს ადრესს და გთხოვთ რაც შეიძლება ჩქარა გამომიგზავნოთ ფული და ამასთანავე შემატყობინოთ რა პირობებში დამენიშნა ეს სტიპენდია“ (სცა. ფონდი 481, ანაწერი 1, საქმე 1056, ფურცელი 3).

საინტერესოა 1911 წლის, 22 ივლისს, გერონტი ქიქოძის მიერ გაგზავნილი წერილი წერა–კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებისადმი - ვაუწყებ პატივცემულ გამგეობას, რომ მიმდინარე წლის მაისიდან ვირიცხები ბერნის უნივერსიტეტის ფილოსოფიური ფაკულტეტის კანდიდატად, სადოქტორო დი სერტაციისათვის თემა უკვე აღებული მაქვს და ახლო მომავალში გასათავებელს ეგზამენების ჩაბარებას ვაპირებ,რადგან უცხოეთში საცხოვრებლად არავითარი სახსარი არ გამაჩნია და ამასთანავე ჩემი ჯანმრთელობა ხანგრძლივი მატერიალური გაჭირვების გამო შერყეულია, ამიტომ ვთხოვ პატივცემულს გამგეობას დამინიშნოს ძმები ზუბალაშვილების მიერ გადაღებული თანხიდან სტიპენდია ხუთი თუმანი თვიურად, ამითვე ვამოწმებ, რომ ვკისრულობ ყოველ ვალდებულებათა შესრულებას რომელიც ხსენებული სტიპენდიის მიღებასთან არის დაკავშირებული“ (სცა. ფონდი 481, ანაწერი 1, საქმე 1056, ფურცელი 5 ).

1913 წლის 30 აგვისტოს გერონტი ქიქოძე წერა–კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას თხოვნით მიმართავს, რომ სტიპენდია გაუგრძელონ. - უმორჩილესად ვთხოვ პატივცემულ გამგეობას გამიგრძელოს სტიპენდიის ვადა 1913 წლის 1 სექტემბრიდან 1914 წლის აგვისტომდე, შეძლებისამებრ ვეცდები სტიპენდია უფრო ადრე განვანთავისუფლო“(სცა. ფონდი 481, ანაწერი 1, საქმე 1056, ფურცელი 8).

1913 წელს გერონტი ქიქოძე მეორე წერილს წერს წერა–კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას, რომელშიც იგი ითხოვს, რომ ერთდროულად დაეხმარონ 150 მანეთის ოდენობით. - უმორჩილესად ვთხოვ გამგეობას გამომიგზავნოს 150 მანეთი ჩემის სტიპენდიის თანხიდან ამ ფულის ერთი ნაწილი თვიური ხარჯის და ვალის გასასტუმრებლად მჭირდება, ხოლო მეორე სამშობლოში დასაბრუნებლად, რადგან გადაუდებელი საქმის გამო ჩემი დაბრუნება ძლიერ საჭიროა, ვთხოვ ეს ქაღალდი რამდენადაც შეიძლება ადრე იქნეს განხილული“(სცა. ფონდი 481, ანაწერი 1, საქმე 1056, ფურცელი 9).

გერონტი ქიქოძის ზემოაღნიშნული წერილი განიხილა ქართველთა შორის წერა– კითხვის გამავრცელებელმა საზოგადოებამ და უპასუხა, -დიდად პატივცემულო ბატონო გერონტი! თქვენი უკანასკნელი თხოვნა გამგეობისადმი 150 მანეთის გამოგზავნის შესახებ მივიღე 11 ამა თვეს, (1913 წლის 11 აპრილი) ხუთშაბათს და რადგან იმ დღეს გამგეობის სხდომა იყო დანიშნული, იმავე საღამოს მოვახდინე მეცნობებინა გამგეობის წევრებისათვის, გამგეობამ შესაძლებლად ვერ დაინახა თქვენი თხოვნის დაკმაყოფილება, რადგან იგი ეწინააღმდეგება გამგეობის პრინციპიალურ გადაწყვეტილებას, სტიპენდია წინდაწინ არავის მიეცეს,.

ამ დადგენილებას გამგეობა ადასტურებს, ამიტომ ყოველივე ცდა სტიპენდიებისა, რომ წინასწარ მიიღონ ფული სტიპენდიის ანგარიშიდან უნაყოფო რჩება, ასე ჩემო ბატონო სხვა რამე უნდა იღონოდ, თუ წამოსვლასა და ვალის გასტუმრებას აპირებ.

ამასთანავე გამგეობა გთხოვთ შეგვატყობინოთ, როდის ამთავრებთ თქვენ სწავლას და როდემდისაა თქვენთვის საჭირო სტიპენდიები, წერა–კითხვის საზოგადოება სტიპენდიას ოთხი წლით აძლევს, 300 მანეთი წელიწადში, თქვენ 1908–1909 წლებში მიღებული გაქვთ 700 მანეთი, მეორე ენკენობის თვეში 1911 წლისა დღემდე ორწელიწადს ერთი თვე უკლია, მიღებული გაქვთ 575 მანეთი, სულ 4 წელიწადში მიღებული გაქვთ 1275 მანეთი თუ ენკენის თვიდან კიდევ საჭიროა თქვენთვის სტიპენდია, უნდა დასაბუთებული მოხსენება გამოგზავნოთ ამის შესახებ და შიგ აღნიშნოთ რა მიზეზის გამო აქამდის ვერ დაგისრულებიათ სწავლა და როდემდის იქნება კიდევ საჭირო სტიპენდია“(სცა. ფონდი 481, ანაწერი1, საქმე 1056, ფურცელი 9).

ზემოაღნიშნული წერილები იმითაა საინტერესო, რომ მასში ნათლად ჩანს თუ როდის დაენიშნა გერონტი ქიქოძეს ძმები ზუბალაშვილების სახელობის სტიპენდია და რა რაოდენობის თანხა მიიღო სწავლის პროცესში.

1909 წელს ზუბალაშვილების სტიპენდიას იღებდნენ შემდეგი სტუდენტები : - 1. დადიანი შოთა, 2. ებრალიძე გიორგი, 3. კაპანაძე ანნა, 4. ნიჟარაძე ტარასი, 5. ჩხენკელი იასონ, 6. ხარაბაძე თამარ.“

1910 წელს ზუბალაშვილებს ჰყავდათ მხოლოდ ორი სტიპენდიატი, ძნელაძე თამარი და ხახუტაშვილი ანა.

1911 წელს ზუბალაშვილების სტიპენდიატები იყვნენ: 1. გოგოლაშვილი იოსებ, 2. ელიოზიშვილი დავით, 3. ლასხიშვილი ნინო, 4. მჭედლიშვილი დავით, 5. ტატიშვილი შალვა, 6. ფიცხელაური სიმონ, 7) ყიფიანი სალომე, 8. ჩიტაია გიორგი, 9. ჩხეიძე დავით. 1913 წელს ძმები ზუბალაშვილების სახელობის სტიპენდიას იღებდნენ შემდეგი სტუდენტები: 1. ახვლედიანი ვალერიან, 2. მოსიძე შალვა, 3. შენგელაია ლეო. 1914 წელს ზუბალაშვილების სტიპენდია დაენიშნათ, 1. გობეჯიშვილ მალაქიას, 2. რაჭველიშვილ ქრისტეფორეს, 3. მელაძე დავითს, 4) სოლოღაშვილ ალექსანდრეს, 5. გუნთათიშვილ მურადს, და კაკიაშვილ სულეიმანს“(სცა ფონდი 481,ანაწერი 1, საქმე 1133, ფურცელი 2).

ქართველთა შორის წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ფონდში დაცულია ზეოაღნიშნული სტუდენტების მიერ სტიპენდიის სახით აღებული თანხის სრული მონაცემები.

სარგის კაკაბაძე ზუბალაშვილების სახელობის სტიპენდიას იღებდა სამი წლის განმავლობაში, 1908 წელს სარგის კაკაბაძემ აიღო სექტემბრის,ოქტომბრის და დეკემბრის თვეებში, (25 მანეთი თვეში), 1909 წელს სარგის კაკაბაძის მიერ აღებული სტიპენდიის საერთო რაოდენობა შეადგენდა 300 მანეთს, რომელიც აიღო შემდეგი თანმიმდევრობით: - 23 იანვარი 25 მანეთი, 21 თებერვალი 25 მანეთი, 9 მარტი 25 მანეთი, 24 აპრილი 25 მანეთი, 23 მაისი 25 მანეთი, 19 ივნისი 15 მანეთი, 6 ივლისი 25 მანეთი, 25 სექტემბერი 50 მანეთი, 30 ოქტომბერი 25 მანეთი, 3 დეკემბერი 25 მანეთი, 28 დეკემბერი 85 მანეთი“ 16 (ს.ც.ა ფონდი 481, ანაწერი 1, საქმე1133, ფურცელი 42).

1910 წელს სარგის კაკაბაძემ აიღო შემდეგ თვეებში სტიპენდია: 15 იანვარი 25 მანეთი, 4 თებერვალი 25 მანეთი, 5 აპრილი 25 მანეთი, 8 მაისი 25 მანეთი, 8 ივნისი 25 მანეთი, 7 ივლისი 25 მანეთი, 4 სექტემბერი 25 მანეთი“(სცა ფონდი 481, ანაწერი 1, საქმე1133, ფურცელი 42).

როგორც წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ფონდის დოკუმენტებიდან ჩანს, სარგის კაკაბაძემ ზუბალაშვილების სასტიპენდიო ფონდიდან სტიპენდიის სახით სამი წლის განმავლობაში მიიღო 575 მანეთი, თუმცა აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ სარგის კაკაბაძემ 1911 წელს წერა–კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას მიმართა თხოვნით, რომ გაეგრძელებინათ ზუბალაშვილების სტიპენდია. - ახლო მომავალში საზღვარგარეთ ვაპირებ წასვლას, საქართველოს ისტორიის შესახებ საჭირო მასალების შესაკრებად, ვთხოვ გამგეობას განმიახლოს ძმათა ზუბალაშვილების სტიპენდია ამა წლის პირველ ნოემბრამდის და ერთდროული დახმარებაც აღმომიჩინოს, ხოლო თუ გამგეობა სტიპენდიის განახლებას ჩემთვის შეუძლებლად სცნობს ვითხოვ ერთდროულ დახმარებას, სასტიპენდიო თანხის ნაშთიდან“(სცა. ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1200, ფურცელი 136).

ქართველთა შორის წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ოქმებიდან არ ჩანს დააკმაყოფილეს თუ არა სარგის კაკაბაძის თხოვნა, თუმცა ერთი რამ ცალსახად უნდა აღინიშნოს, რომ ის თანხა, რაც წერა –კითხვის გამავრცელებელმა საზოგადოებამ ძმები ზუბალაშვილების დახმარებით გადასცა სარგის კაკაბაძეს, მართლაც, ზუბალაშვილების მხრიდან დიდ ქველმოქმედებად უნდა ჩაითვალოს.

1908–1909 წლებში ალექსანდრე ჟღენტი ზუბალაშვილების სტიპენდიას იღებდა. 1908 წელს აიღო 45 მანეთი, რომელიც განაწილებული იყო შემდეგ თვეებზე,“ 22 აგვისტო 21 მანეთი, 8 ნოემბერი 12 მანეთი, 18 დეკემბერი 12 მანეთი“ (სცა. ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 44).

1909 წელს ალექსანდრე ჟღენტმა აიღო 36 მანეთი შემდეგი თანმიმდევრობით. -30 იანვარი 6 მანეთი, 21 თებერვალი 6მანეთი, 9 მაისი 6 მანეთი, 21 აპრილი 6 მანეთი, 30 მაისი 6 მანეთი, 21 აგვისტო 6 მანეთი“ (სცა. ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 44).

დადიან შოთას სტიპენდია დაენიშნა 1099 წელს და იღებდა 1913 წლამდე. - 1099 წელს აიღო 125 მანეთი, (თვეში 25 მანეთი) 1910 წელს 301 მანეთი, 1911 წელს 300 მანეთი, 1912 წელს 400 მანეთი, ხოლო 1913 წელს 200 მანეთი“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 44–46).

ებრალიძე გიორგის დაენიშნა სტიპენდია 1909 წელს და იღებდა 1912 წლის ჩათვლით. - 1099 წელს 100 მანეთი აიღო, 1910 წელს 120 მანეთი, 1911 წელს 120 მანეთი, 1912 წელს აიღო 50 მანეთი სულ ჯამში აიღო 390 მანეთი“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 47–48).

კაპანაძე ანნა დაენიშნა 1909 წელს და იღებდა 1913 წლის ჩათვლით -1909 წელს აიღო 48 მანეთი, 1910 წელს 156 მანეთი, 1911 წელს 180 მანეთი, 1912 წელს 180 მანეთი, 1913 წელს აიღო 90 მანეთი, ჯამში აიღო 654 მანეთი“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 49–50).

ნიჟარაძე ტარასი დაენიშნა 1909 წელს და იღებდა 1916 წლამდე. -1909 წელს აიღო 125 მანეთი, 1910 წელს 325 მანეთი, 1911 წელს აიღო 300 მანეთი, 1912 წელს აიღო 300 მანეთი, 1913 წელს 300 მანეთი და 1914 წელს 175 მანეთი“(სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 52–53), (თვეში იღებდა 25 მანეთს). 1915 წელს ნიჟარაძე ტარიელმა როგორც საარქივო მასალებიდან ირკვევა ვერ აიღო სტიპენდია, ხოლო 1916 წელს მხოლოდ ერთი თვის აიღო 25 მანეთი.

ჩხენკელ იასონს დაენიშნა 1909 წელს სტიპენდია და იღებდა 1911 წლის ჩათვლით. - 1909 წელს აიღო 100 მანეთი, 1910 წელს აიღო 120 მანეთი, ხოლო 1916 წელს აიღო 60 მანეთი, სულ ჯამში აიღო 280 მანეთი“(სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 54).

ხარაბაძე თამარს დაენიშნა 1909 წელს და იღებდა 1912 წლამდე. -1909 წელს აიღო 74 მანეთი, 1910 წელს აიღო 96 მანეთი, 1911 წელს 106 მანეთი, 1912 წელს აიღო 70 მანეთი,სულ ჯამში აიღო 360 მანეთი“(სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 56–57).

ძნელაძე თამარს 1910 წელს დაენიშნა სტიპენდია და იღებდა 1916 წლამდე თვეში 25 მანეთს. -1910 წელს აიღო 100 მანეთი, 1911 წელს აიღო 300 მანეთი, 1912 წელს 350 მანეთი, 1913 წელს 300 მანეთი, 1914 წელს 300 მანეთი, 1915 წელს 300 მანეთი და 1916 წელს 100 მანეთი“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 57–58).

ხახუტაშვილი ანნას დაენიშნა სტიპენდია 1910 წელს და ირებდა 1915 წლამდე თვეში 25 მანეთს. - 1910 წელს აიღო 100 მანეთი, 1911 წელს 300 მანეთი, 1915 წელს 125 მანეთი.“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 59–60). როგორც ამ დოკუმენტიდან ჩანს

ხახუტაშვილ ანნას სტიპენდია არ აუღია 1912 წელს.

გოგებაშვილი იაკობ ალექსანდრეს ძე დაენიშნა ზუბალაშვილების სახელობის სტიპენდია 1911 წელს და იღებდა 1912 წლამდე. - 1911 წელს აიღო 100 მანეთი, 1912 წელს 125 მანეთი“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 62).

ელიოზიშვილ დავითს დაენიშნა ზუბალაშვილების სტიპენდია 1911 წელს და იღებდა 1914 წლამდე თვეში 25 მანეთს, -1911 წელს აიღო 100 მანეთი, 1912 წელს 300 მანეთი, 1913 წელს 300 მანეთი, და 1914 წელს აიღო 175 მანეთი.“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 64–65).

ლასხიშვილ ნინო გიორგის ასულს დაენიშნა სტიპენდია 1911 წელს და იღებდა 1914 წლამდე, თვეში 25 მანეთს. -1911 წელს აიღო 100 მანეთი, 1912 წელს აიღო 300 მანეთი, 1913 წელს 300 მანეთი, ხოლო 1914 წელს 125 მანეთი“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 65–66).

მჭედლიშვილი დავით ლევანის ძეს ზუბალაშვილების სტიპენდია დაენიშნა 1911 წელს და იღებდა 1913 წლამდე თვეში 25 მანეთს. -1911 წელს აიღო 100 მანეთი, 1912 წელს 300 მანეთი, 1913 წელს 250 მანეთი“(სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 67–68).

ტატიშვილ შალვა გრიგოლის ძეს ზუბალაშვილების სტიპენდია დაენიშნა 1911 წელს და იღებდა 1916 წლამდე თვეში 25 მანეთი. - 1911 წელს აიღო 100 მანეთი, 1912 წელს 300 მანეთი, 1913 წელს 300 მანეთი, 1914 წელს აიღო 300 მანეთი, 1915 წელს 300 მანეთი, 1916 წელს 125 მანეთი“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი70).

ფიცხელაურ სიმონს დაენიშნა სტიპენდია 1911 წელს და იღებდა 1916 წლამდე თვეში 25 მანეთი. -1911 წელს აიღო 100 მანეთი, 1912 წელს 300 მანეთი, 1913 წელს 300 მანეთი, 1914 წელს 300 მანეთი, 1915 წელს 300 მანეთი და 1916 წელს 150 მანეთი“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი70).

ყიფიან სოლომონს დაენიშნა 1911 წელს და იღებდა სტიპენდიას 1916 წლამდე, თვეში 25 მანეთს. -1911 წელს აიღო 100 მანეთი, 1912 წელს აიღო 300 მანეთი, 1913 წელს 300 მანეთი, 1914 წელს 300 მანეთი, 1915 წელს აიღო 300 მანეთი და 1916 წელს 200 მანეთი“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი75).

ჩიტაია გიორგი სპირიდონის ძეს დაენიშნა 1911 წელს ზუბალაშვილების სტიპენდია თვეში 25 მანეთი და იღებდა 1916 წლამდე. -1911 წელს აიღო 100 მანეთი, 1912 წელს აიღო 300 მანეთი, 1913 წელს 300 მანეთი, 1914 წელს 300 მანეთი, და 1916 წელს 100 მანეთი“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი76–77).

ჩხეიძე დავითს დაენიშნა 1911 წელს სტიპენდია თვეში 25 მანეთის ოდენობით და იღებდა 1915 წლის ჩათვლით. -1911 წელს აიღო 100 მანეთი, 1912 წელს 300 მანეთი, 1913 წელს 300 მანეთი, 1914 წელს 300 მანეთი და 1915 წელს 150 მანეთი“(სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი79–80).

მოსიძე შალვას სტიპენდია დაენიშნა 1913 წელს და იღებდა 1915 წლამდე თვეში 25 მანეთი. -1913 წელს აიღო 30 მანეთი, 1914 წელს აიღო 300 მანეთი და 1915 წელს აიღო 300 მანეთი.“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი82–83).

შენგელაია ლეოს დაენიშნა სტიპენდია 1913 წელს თვეში 25 მანეთი და იღებდა 1915 წლამდე. - 1913 წელს აიღო 300მანეთი, 1914 წელს 300 მანეთი, 1915 წელს 350 მანეთი“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი82–83).

გობეჯიშვილ მალაქია გიორგის ძეს, ზუბალაშვილების სტიპენდია დაენიშნა 1914 წელს და იღებდა 1917 წლის ჩათვლით, თვეში 25 მანეთს. -1914 წელს აიღო 275 მანეთი, 1915 წელს 300 მანეთი, 1916 წელს 300 მანეთი, 1917 წელს 175 მანეთი“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი85–86).

რაჭველიშვილ ქრისტეფორეს ძმები ზუბალაშვილების სტიპენდია დაენიშნა 1914 წელს და იღებდა 1916 წლის ჩათვლით თვეში 25 მანეთს. -1914 წელს აიღო 325 მანეთი, 1915 წელს აიღო 300 მანეთი, 1916 წელს კი აიღო 275 მანეთი“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 88).

მელაძე დავითს გიორგის ძეს სტიპენდია დაენიშნა 1914 წელს და იღებდა 1916 წლამდე თვეში 50 მანეთს. - 1914 წელს აიღო 200 მანეთი, 1915 წელს 450 მანეთი, 1916 წელს 50 მანეთი.“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 88).

სოლოღაშვილ ალექსანდრეს, ზუბალაშვილების სტიპენდიას იღებდა 1914–1916 წლებში. -1914 წელს აიღო მხოლოდ ნოემბრის და დეკემბრის სტიპენდია 100 მანეთი, 1915 წელს აიღო 450 მანეთი, 1916 წელს აიღო მხოლოდ მაისისა და ივნისის სტიპენდია 100 მანეთის ოდენობით“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 92).

გუნთაიშვილ მურადს, დაენიშნა სტიპენდია 1914 წელს და იღებდა 1918 წლამდე. -1914 წელს აიღო 100 მანეთი, 1915 წელს აიღო 285 მანეთი, 1916 წელს 341 მანეთი, 1917 წელს 549 მანეთი, ხოლო 1918 წელს 290 მანეთი“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 94–95).

კაიკაციშვილ სულეიმანს, ზუბალაშვილების სახელობის სტიპენდია წერა–კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებამ დაუნიშნა 1914 წელს და იღებდა 1918 წლის ჩათვლით. -1914 წელს აიღო 100 მანეთი, 1915 წელს 264 მანეთი, 1916 წელს 341 მანეთი, 1917 წელს 581 მანეთი და 1918 წელს 240 მანეთი“ (სცა.ფონდი 481,ანაწერი1, საქმე 1133, ფურცელი 94–95).

როგორც ზემოაღნიშნული დოკუმენტებიდან ირკვევა, ქართველთა შორის წერა– კითხვის გამავრცელებელმა საზოგადოებამ, ზუბალაშვილების მიერ შეწირული თანხიდან ორმოცდაშვიდ სტუდენტს დაუნიშნა სტიპენდია, რაც დროს მართლაც,რომ დიდი საქმე იყო,ეს ის პერიოდია, როდესაც ქართველი სტუდენტობა განსაკუთრებულ გაჭირვებულ მდგომარეობაში იმყოფებოდა და ადვილი შესაძლებელი იყო მრავალი ნიჭიერი ახალგაზრდას უსახსრობის გამო ვერ მიეღო საფუძვლიანი განათლება და საქართველოს დაკარგვოდა, მათი ტალანტი.