![]() |
თხზულებანი თ. რ. ერისთავისა : წიგნი I |
![]() |
1 სარჩევი |
▲back to top |
თხზულებანი თ. რ. ერისთავისა : წიგნი I
სარჩევი
ნაამბობი მუცისა
დარიგება
ორჯელ დაბრმავებული
თვალები
ყვავილს
მასარობელი (პეპელა)
თვალები
კ. დ. ე-ს გარდაცვალებაზედ (მისი დობილისაგან)
იავ-ნანა, ვარდო-ნანა,იავ-ნანინაო
ჩვიდმეტი წლის ქალს (მიბაძვა რუსულისა)
ჩვიდმეტი წლის ქალს (იგივე აზრი) (მიბაძვა რუსულისა)
სინანული (მიბაძვა რუსულისა)
ალბომში
ყადის ჯორი
(ამ დროების არაკი)
ბუზები
იჭვიანი (გრეკოვითგან
მთხოვარა გლახაკი
მუხთალს (რუსულიდან
შავი ზღვა
ჩემი ლოცვა
ჩივილი (გრეკოვიდან)
თ-ს
მადლობა (ლერმონტოვიდან)
წრეს გადასული წრეში შემოსულს
კითხვა
ეპიტაფია (კნ დესპინა ბაგრატიონის ძეგლისათვის)
საუბარი
(მიცკევიჩიდან. რუსულიდან)
ვარსკვლავს
ღვინო
ფერხულის სმაზედ.
წყალი
დათვი და ცხვრები
ცრუ მოფიცარს (თ. მ. გ-ს)
ძუნწი გმირი (პუშკინიდან)
Визить (თ .გ. დ- ანს)
დამივიწყეო (რუსულიდან)
ჯერ დაგივიწყებ (აზრი რუსულიდან)
მოძმეთადმი (ოსმალებთან ბრზოლის დროს)
თაგვების და კატების ომი (მიბაძვა ძველთა
მწერალთა)
ვინ შევიყვარო (აზრი რუსულიდან)
თ. ე-ისას
საქართველო
ზამთარი (ყმაწვილის შეგონება)
დედა-ენა
ციება
მერცხალი
აღდგომა
ბზობა
გაზაფხული
გაზაფხული
ზაფხული
რთველი
სოფ. მელ−სას
სამშობლო ხევსურისა
პურის მოსავალი
რას ერჩი მაგ ბიჭს,
თათარო?
(თემურლენგის დროს)
ნეტა რას სტირი,
დედილო?
ყანა
ღმერთო, გვიშველე
რაზე
მიწერები, ყეენო?
ქოროღლი (ხალხური ლეგენდა)
„ქალი- აყვანა“
(ლეგენდა)
თინიას მამითადიი
სურათი (სოფლის ცხოვრებიდან)
თანდილას დარდი
ჩანჩქარი
მოუმკალი ყანა
(აზრი რუსულიდან)
დედაბრის მოთქმა
წისქვილი (აზრი რუსულიდან)
გუთანი
სამზითვო
(ბატონ-ყმობის დროიდან)
მეკვლევი
გაზაფხულდა
გაზაფხულის ქუხილი
(ტიუტჩევიდან)
სათიბი
(აზრი მაიკოვიდან)
ბერუას ჩაფიქრება
სესიას ფიქრები
ღამის მეხრე
აღზევანს წასვლა
ობოლი
ტეტიას მოთქმა.
შიმშილი (აზრი რუსულიდან )
ბერუას ჩივილი
ალები
(დემეტრე კურდღელაშვილის ნაამბობი)
მოკითხვა (შეთვლილი შვილისაგან დედასთან,
ერევნიდან, მეფის თეიმურაზის დროს)
მიპატიჟება სასწავლებელში
ჯერ შრომა, მერე ხტომა.
ჩიტი
დედა და შვილები
სნეული
ოჯახი
„ხმა ღვთისა და ხმა ერისა“
(ნადირ-შაჰის დროისა)
მებადური და ოქროს თევზი (ზღაპარი)
მოხუცი სიზანი ყმაწვილს მემამულეს
საბრუას სახლ-კარობა და შეძლება
რას შემომცქერი, ძმობილო?
მუხთალი
გოლვა
სამი და (აზრი
რუსულიდგან)
მოწოდება
მოხრწნილი
ბუზი
გოგოს ჭირიმე (მოურმის სიმღერა)
მევენახის სიმღერა
ღამის მეხრის სიმღერა
დემეტრეს ჩივილი
კაცი ის არის
მეცხვარე თრიალეთზედა
ხინჩლას გალაშქრება ქისტებზედ
ღმერთი დიდია ღარიბო
მილოცვა ახალწლისა
რძალ დედამთილის ჩხუბი (გოგიას ნაამბობი)
კავკასია
ბაჩანას პასუხად
მილოცვა ახალ-წლისა (ივერიის რედაქტორს)
მაჯლაჯუნა
უცნაური მეჭიანურეე
კითხვა-პასუხი
მორიგი
ჯარის (ფერხულის ხმაზე)
რას აზუზუნებ მაგ ფანდურს
სამი სურათი (1768 წელში)
თედუა
მაისი
წიგნი (მოწერილი ჯარიდგან ალმაასანთბეროსაგან თავის
დანიშნულს თებრო გოგოსთან)
სიმღერა
სასჯელის განჩინება
მუხთალს
ნანა (ბერძნულიდან)
უკავილების სიმღერა
შვიდნი ვართ (აზრი რუსულიდან)
შესაწირავი
მგზავრები
იგავ არაკნი
გლეხი კაცი და მელა
საზანდრები
მგელი და მელა
ყვავი და მელა
ცნობის მოყვარე
ღორი
მელა და ზაზუნი
ლომი წილადობაში
ვირი და ბულბული
გლეხნი და მდინარე
მელა და ყურძენი
მელა და ვირი
გლეხი კაცი და ძაღლი
კატა და ბულბული
ჭრიჭინა და ჭიანჭველა
გედი, კიბო და თევზი
მგელი და მწყემსები
ბერი-კაცი და მოჯამაგირე
გლეხიკაცი და გველი
მგელი და კატა
მაიმუნი და სარკე
მაიმუნი და სარკე
ლომი და მგელი
ვირი და გლეხი
მგელი და წერო
ყკავის ბახალა
ძუნწი და ქათამი
მგელი და გუგული
მაიმუნი და სათვალეები
სპილო საერისთაოზე
მგელი და კრავი
გუგული და ორბი
კატა და მზარეული
გლეხი-კაცი და თხა
გლეხი-კაცი და
გველი
მამალი და მარგალიტი
თრითინა
ორაგული
შროშანა და კატის კნუტი
ორი ძაღლი
ლომი და კოღოები
გლეხი გაჭირვებაში
წუნია სარძლო
ბაყაყნი მთხოველნი მეფისა
ძაღლების მეგობრობა
გლეხიკაცი და ავაზაკი
მაიმუნი
ვირი
მგელი და თაგვის წრუწუნა
ყრილობა ერისა
ორი ბალღი
ვირი და
მგელი
ობოლი და მისი
დედაა
კუ და მორიელი
დათვი და გლეხი
ხარბი ქორი
ქურდი მკერვალი
მეხილე და მწყემსი
ენა
მეფე და მხატვარი
სასწაულთ-მოქმედნი
მეფე და მისი შვილები
მეფე და მისი შვილი
ორნი ძმანი
განძის უფალი და მეზვერი
ზეგმელი
ღვინის ძალა
![]() |
2 სამშობლო ხევსურისა |
▲back to top |
თხზულებანი თ. რ. ერისთავისა : წიგნი I
(გვერდი 161-162)
სამშობლო ხევსურისა
სადაც ვშობილვარ, გავზრდილვარ და მისროლია ისარი,
ერისთავი რაფიელლ
სად მამა-პაპა მეგულვის, იმათი კუბოს ფიცარი,
სადაც სიყრმითვე ვჩვეულვარ, - ჩემი სამშობლო ის არი.
არ გავცვლი სალსა კლდეებსა უკვდავებისა ხეზედა,
არ გავცვლი მე ჩემს სამშობლოს სხვა ქვეყნის სამოთხეზედა!..
მე მირჩევნია შავი კლდე, თოვლიან-ყინულიანი,
ორბი რომ ბუდობს, ჩაჩქარით გადმოჰქუხს ბროლიწყლიანი,
ჯიხვი და არჩვი მეყოფა, ხორცი აქვს მარილიანი...
არ გავცვლი სალსა კლდეებსა უკვდავებისა ხეზედა,
არ გავცვლი მე ჩემს სამშობლოს სხვა ქვეყნის სამოთხეზედა!..
ბარად რომ ვიყო ლაღადა, სული მთისაკენ იხარის,
სალი კლდე ანდამატივით გულს სულ იქითკენ იხარის,
იქ მიშობს შავი სიკვდილი, ბარში სიცოცხლეც იმწარის!..
არ გავცვლი სალსა კლდეებსა უკვდავებისა ხეზედა,
არ გავცვლი მე ჩემს სამშობლოს სხვა ქვეყნის სამოთხეზედა!..
ბარად რომ მომცე დიდება, ქონება უთვალავია,
სასახლე ოქროს ტახტითა, ჯარი და ზღვაზე ნავია,
არა ვინდომო ეგენი, არ მოკვდეს ჩემი თავია...
არ გავცვლი სალსა კლდეებსა უკვდავებისა ხეზედა,
არ გავცვლი მე ჩემს სამშობლოს სხვა ქვეყნის სამოთხეზედა!..
სამშობლო, დედის ძუძუი, არ გაიცვლების სხვაზედა,
ორივ ტკბილია, ძმობილო, მირჩევნის ორსავ თვალზედა,
როგორც უფალი, სამშობლოც ერთია ქვეყანაზედა...
არ გავცვლი სალსა კლდეებსა უკვდავებისა ხეზედა,
არ გავცვლი მე ჩემს სამშობლოს სხვა ქვეყნის სამოთხეზედა!
![]() |
3 მილოცვა ახალ-წლისა |
▲back to top |
თხზულებანი თ. რ. ერისთავისა : წიგნი I
(გვერდი 253-256) მილოცვა ახალ-წლისა 1)
გლეხისაგან ახალ-წელიწადს
გილოცავ...
ვინატრი, რომ მარანში ვკლავ მაინც
მომელხინოსა!..
„ხონჩა“ მზად მქონდა საზღვნოდა, –
ღმერთმა გაცხოვროს ტკბილადა
გიკურთხოს მჭრელიალამი!
უკუღმა ექნას პირია:
გრანიდის საქონელია...
დამპალი ჩითეულია, – და
გამიკეთე გულია... ჩვენც
თორმეტიოდენეინის
ერისთავი რაფიელლ
ნუ მიწყენ, დავიგვიანე,
ამითი, ვხედავ, ბეჩავმა
მე თავი დავიზიანე:
მოვაკლდი შენსარგს სუფრასა
და „ჯიხვით“ წითელ ღვინოსა...
ღვთის გულისათვის, ნუ მრისხავ
და ნურას გამიჯავრდები
ღმერთია ამის თავდები, –
ხელი რამ ეღძო თონეში ქადები დამიგვიანა, –
ეხლაც მკლავი აქვს დონაში.
ნურას შემრისხავ, ბატონო
მოვდივარ ძველებურადა:
„ხონჩით“ და გოზაურითა..
არც მონად, აღარც ყმურადა
მოვდივარ ნათელ-მირნობით
მომაქვს ნაზუქი, ქადები
ჩამიჩი, ვაშლი, ჩურჩხელა, –
ამით არ დავიქადები.
გილოცავ ახალ-წელიწადს
მიიღე ჩემი სალამი
ნუ მკითხავ ძველის წლისასა:
ნავსი რამ იყო წყეული
პირი უჩანდა საჩვენო
ხვავიი– შამოლეული!
მოგვდგა ქარებით, წვიმებით
ჩვენთვის მზეს სადღა სცალიან, –
ხან სეტყვა წამოგვაყარა
დაგვაზიანა ძალიან:
ხორბალი გადაგვიქცია სულ მტკნარად გუდაფშუტადა
ყურძენი–მკვახერიკინად
მაჭარი მჭახე ტუტადა!..
ნუღარამც მოგვიბრუნდება
შენარგა მყვანდე, გავუძლოთ
და მოვითმინოთ ჭირია.
ჩვენი ყისმათი ეს იყო
რა ეთქმის ბედის წერასა?..
სჯობს ისევ გარჯა, მხნეობა, —
ფუჭად რას ვუსხდეთერასა!..
2) ვაჭრისაგან
გილოცავ ახალ-წელიწადს
ნუღლითა, ყანდის შაქრითა!..
ერთიც მოვდივარ, შეგჩივლო,
მოვდივარ ჩემის ჰამქრითა:
კნიაზჯან, —ეს რა ხათაა!
გვითხარ, რა გვექნა მუშტარი?..
ერთი დასწერე გაზეთი
ერთიარგი რამ უთხარი…
უთხარ, თუ ბევრი მოგვსვლია
ახარ, ხომ იცი, ვაჭრობა
უმუშტროდ როგორ ძნელია?
ვა! ასე ხომ არ იქნება
ზურგი რომ შამოგვაქცია...
ჶაი ხორცი ხომ არ არი
რომ დაუნიშნონ ტაქცია?
ზოგს უთქომს, ვითომც ჩვენ გვქონდეს
მტრის ენა არის, ნუ გჯერა
ლუპუსტაცების თქმულია...
საბაბად ზოგი იძახის:
„ხალხში გაწყდაო ფულია“...
შენი სიყმის მზეს, თქვი რამე
ენდე ღმერთსა, მივყვებით
თუ შეეძლეთ, მუშტრის ნებასა
თორემ, კნიაზჯან, მერწმუნე
ვაპირობ გაკოტრებასა!..
ერთ-თავად ნავთიც გაძვირდა
ბრძანე, ეს რაღა ჭირია?..
მახლას! რასა იქ, რას იტყვი? —
უნდა დავკეტო პირია!..
გილოცავთ ახალ-წელიწადს!..
ძველისა რჩება ნისია
სხვისი აღარავისია..