მ

მარაქა

ქალთა კრებული.

მაშვრალ-ი

დაქანცული, დაღლილი.

მახვრალ-ი

ვინც ოხრავს (ვალალებს).

მეყვსეულად

უცაბედად, მყის, უმალ.

მთენ-ი

მნათობი; მანათებელი.

მიმოობა

მი- და მო- ზმნისწინებიდან წარმოებული ხელოვნური სიტყვა: ფიქრნი მ ი მ ო ო ბ ი თ ა (მიფანტულად, იქით-აქეთ) განიბნევიან.

მიმქრქალებულ-ი

მიმქრალი.

მლალავ-ი

მოშუღე, მდევნელი.

მოარე

მოარული.

მოლხინება:

მ ო ე ლ ხ ი ნ ა რ ე - მოულხინე.

მორჭმულ-ი

უზრუნველყოფილი; დაჯილდოებული (ნიჭით).

მომღერალ-ი

მოთამაშე; მაცდური.

მოსხმა:

მ ო ვ ა ს ხ ნ ა (მოვფინო) შარავანდედი.

მოცდენა:

უშენოდ მ ო ს ც დ ე ს (მოისპოს) მხიარულება.

მსარჩვლელ-ი

მოსარჩლე, მექომაგე.

მსასოებელ-ი

მოიმედე.

მსჭვალვა:

გემსჭვალვის - გეთვისება.

მტკინავ-ი

მტკინავი, მტკივნეული.

მუნათება: ამუნათებს, აყვედრებს, ამადლებს.

მუქმკება:

თმანი ნაშალნი, მკერდზედ დაყრილნი, ემუქმკებოდენ მკერდზე დაყრილი ნაშალი თმები მუქჩრდილმფენით ამკობდნენ. სიტყვა „ემუქმკებოდენ“ საერთოდ ქართულ ენაში არ არსებობს. პოეტს იგი უსესხებია ჩახრუხაძის „თამარიანის“ გვიანდელი ხელნაწერებიდან. „შუქნი კრთებიან. ემუქმკებიან“ (უნდა იყოს: „შუქნი კრთებიან, ემუქფებიან“). „ემუქფებიან“ ზმნაში გადამწერებს ფ წაუკითხავსთ მკ-დ, რის შედეგადაც წარმოშობილა „ემუქმკებიან“. ამ უაზრო სიტყვას ნ. ბარათაშვილმა ახალი შინაარსი შესძინა და ამით მას ქართულ ლექსიკაში არსებობის უფლება მოუპოვა.

მქრქალ-ი

მიმქრალი.

მღერალ-ი

მომღერალი.

მღინავ-ი მღივან-ი („ღივ“-ძირიდან)

რასაც ღივი ამოაქვს: ვარდო, მაღირსე, თუ როგორ არს გაშლა შენი მ ღ ი ნ ა ვ ი. ვ. ბერიძესა და ს. იორდანიშვილის მოსაზრებით იგი მიღებულია „სიტყვისაგან „ღიმვა“ ღიმილის, სიხარულის მომგვრელი“ (ეს სიტყვა უკანასკნელი მნიშვნელობით გვხვდება ბესიკის ლექსში „შავნი შაშვნ“ - „არმოწყენით მომღერალნი, მ ღ ი ნ ა რ ნ ი“).

მჭმუნვარება