ნიშნიანიძე შოთა
სიზმრადა მაქვს ნახული განძი საქართველოსი სიზმრადა
მაქვს ნახული განძი საქართველოსი,
ვიცი, სიზმრად მინახავს ,ბედისწერა მიტანს -
ჩუქურთმაში ვაზი ტირის ქარაგმულად,
შე ლაზურო აფრავ - ჩემო საპერანგე,
სიზმარო თუ ზღაპარო, გიცნობ ლაზისტანად,
ანდა ვიღამ გათალოს ე მაგ ანძისთანა?
მაგრამ განა გავთავდით, განა წახდა ყისმათი, -
მეც მწვავს ძველი ჭრილობა, ძველისძველი გზები..
ღვთისმშობელი ხახულის, ყინწვისის ანგელოსი..
ღიმილს ჩემთვის ინახავს მცხეთის სეფატია...
სიმღერები ლაზის საით დაკარგულა?
ლეგენდად თუ ზღაპრად - საით დამეკარგე?
მაგრამ ვიღამ ახაროს ე მაგ ვაზისთანა?
ჰოი, რა მაცდურია, ზღვაო, შენი სახე,
ჩემი დიოსკურია კარგად შემინახე.
საქარტველო სადამდის? მარად, უკუნისამდის!
მაგრამ დედაშვილობას, ნუღა მესიზმრებით...