ნადირაძე
კოლაუ
პატრიოტული ეკლოგა
მე საქართველო მაგონდება ისევ ტკივილით,
დიდი ბრძოლებით დაღლილი და განაწამები
უკანასკნელად შენ მრგებიხარ მე არჩევანში,
ეჭვით ავსილი შენი გული დღეს ვის არ ელტვის!
1919 წ.
მისი წარსული დევგმირული და მომავალი.
დღეს ცივი ქარი დაგტრიალებს მწარე კივილით,
სამშობლოვ ჩემო, რომ იტვირთე უმადლო ვალი.
კიდევ ბევრ ჯვარცმას გადაიტანს შენი სხეული.
ო, კიდევ ბევრჯერ შენ ცრემლებით დაინამები,
და კიდევ ბევრჯერ დაგიტირებ თვალდახეული! ...
მაგრამ არ ვშიშობ და მივიღებ, რაც მელოდება!
საბედისწერო არ შედგება ჩემი რევანში,
და არ იქნება შებრალება, არც შეცოდება.
მხოლოდ ჩემდამი უნდობლობა შენი არ ცხრება.
და სამუდამოდ უწამები დარჩება შენთვის
ჩემი ცრემლები, სიყვარული და დამარცხება!