საინჟინრო გეოლოგიაში სხვადასხვაგვარი გენეტიკური და პეტროგრაფიული შედგენილობისა და ფიზიკურ - მექანიკური თვისების მიხედვით ქანები ერთიანდებიან ხუთ ჯგუფად: 1. მაგარი კომპაქტური კლდოვანი ქანები - პრაქტიკულად არა კუმშვადი, მტკიცე. მას მიეკუთენება მასიურ - კრისტალური, მაგმური, მეტამორფული და მტკიცედ შეცემენტებული დანალექი ქანები; 2. შედარებით მაგარი კომპაქტური, სუსტად კუმშვადი, საკმარისად მტკიცე ნახევრად კლდოვანი ქანები. მასვე მიეკუთვნება წინა ჯგუფის გამოფიტული, ნაპრალოვანი, სუსტად შეცემენტებული, წყალში ხსნადი და ლბობადი დანალექი ქანები; 3. ფხვიერი, შეუკავშირებელი ქანები – კარგად წყალშეღწევადი ქვიშები, კენჭნარი და ხრეში; 4. რბილი შეკავშირებული თიხოვანი ქანები – ბმული პლასტიკური და მაღალი დეფორმირებადი თვისებებით, წყალშეუღწევადი. სიმტკიცე დამოკიდებულია ტენიანობის ხარისხზე; 5, რბილი, ფხვიერი, განსაკუთრებული შედგენილობის, მდგომარეობისა და თვისებების მქონე სუსტი ქანები – ტორფი, მზრალი ლამი, ნაყარი გრუნტი და სხვ. ქანების სპეციალური კლასიფიკაციიდან ყველაზე უფრო გავრცელებულია: მზრალობის მიხედვით, მზიდის უნარის მიხედვით; დამუშავების ხერხისა და სიძნელის მიხედვით; ქანის სიმაგრის მიხედვით; წყალშეღწევადობის ან წყალშთანთქმის ხარისხის მიხედვით., ქვემოთ მოყვანილია ქანების საინჟინრო - გეოლოგიური კლასიფიკაციის ცხრილები ფ. სავარენსკისა და ვ. ლომთაძის მიხედვით. ასევე ზოგადი კლასიფიკაცია - ე. სერგეევის მიხედეით: გრუნტის ზოგადი კლასიფიკაცია ე. სერგეევის მიხედვით: