სულაბერიძე ია

ია სულაბერიძე

სულაბერიძე ია – (1965), პოეტი. დაიბადა თბილისში. საშუალო სკოლა დაამთავრა 1982 წელს რუსთავში, ხოლო თბილისის სამედიცინო ინსტიტუტის პედიატრიული ფაკულტეტი – 1991 წელს. 1997 წლამდე მუშაობდა რუსთავის პირველ ბავშვთა პოლიკლინიკაში. შემდეგ უარი თქვა პროფესიით მუშაობაზე; ლექსები პირველად გამოაქვეყნა 1991 წელს გაზეთ „ლიტერატურულ საქართველოში“, მურმან ლებანიძის წინასიტყვით; ამავე წელს, მურმან ლებანიძისავე რედაქტორობით, დაისტამბა მისი პირველი წიგნიც. სისტემატურად იბეჭდება პერიოდულ ლიტერატურულ ჟურნალებსა და გაზეთებში. 1999-2001 წლებში მუშაობდა საქართველოს მწერალთა კავშირის ქვემო ქართლის ორგანიზაციის თავმჯდომარედ, საიდანაც საკუთარი სურვილით წამოვიდა. გამოცემული აქვს კრებულები: „40 ლექსი“, „მეორე წიგნი“, „მე არ ვარ ევა“ (2006), „სიბრძნე სიურჩისა“. ეწევა აქტიურ მთარგმნელობით საქმიანობას, თარგმნილი აქვს ქართულად რუსული, ბელორუსული, თურქული და ტაჯიკური პოეზიის ნიმუშები.

დედას

შენ არ დაბერდი, მე გავიზარდე

და დღეს დებივით დავდივართ ერთად,

მადლობელი ვარ, რომ დამიცადე,

რომ შენი თავი მარგუნე დედად!

ვერაფრით ვხვდები, რა უნდა გითხრა,

რომ მივამსგავსო ნათქვამი სათქმელს

და რა იქნება ის მხსნელი სიტყვა,

რითაც დაგარქმევ შესაფერ სახელს:

„ჩემო ლამაზო?“ - ეს ხომ ფაქტია,

„ჩემო ძვირფასო?“ - არახალია...

ჩემო ბუზღუნა დედა-ფუტკარო,

ჩემო თოლიგე და მახარია!

შენ სხვების დედებს ბევრად სჯობიხარ,

ჩემი რომა ხარ, – მხოლოდ ამითი,

რა კარგი არის, სადედაშვილოდ

რომ ავირჩიეთ ჩვენ ერთმანეთი.

შენ არ დაბერდი, მე გავიზარდე,

და დღეს დებივით დავდივართ ერთად,

გმადლობ, ძვირფასო, რომ დამიცადე,

რომ შენი თავი მაჩუქე დედად!

წყარო

ქართველი პოეტები (ენციკლოპედია)