ენუმა ელიშ
(ახალი გვერდი: '''ენუმა ელიშ''' – ''(ბაბილონ.)'' („ოდეს მაღლა“), [[ბაბილონი|ბაბილონუ...) |
(→წყარო) |
||
(ერთი მომხმარებლის 3 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
− | '''ენუმა ელიშ''' – ''(ბაბილონ.)'' („ოდეს მაღლა“), [[ბაბილონი|ბაბილონური]] შესაქმის ეპოსის დასაწყისი სიტყვები. ეპოსი შედგება შვიდი კარისგან, სადაც აღწერილია ღმერთების თაობათა წარმოშობა მარადარსებული, ერთმანეთში აღრეული მტკნარი და მლაშე წყლებიდან, ბოლოს, [[დემიურგი]]ს, [[მარდუქი]]ს დაბადება და მის მიერ სამყაროს შექმნა, ადამიანის გაჩენა მოჯანყე ღმერთის სისხლისგან, მნათობთა და ვარსკვლავთა დასხმა ცარგვალზე, ზეციური ბაბილონის ხატად მიწიერი ქალაქის, ბაბილონის | + | '''ენუმა ელიშ''' – ''(ბაბილონ.)'' („ოდეს მაღლა“), [[ბაბილონი|ბაბილონური]] შესაქმის ეპოსის დასაწყისი სიტყვები. |
− | დაარსება. ეპოსის ბოლო მე-7 კარი წარმოადგენს სამყაროს შემოქმედის, მარდუქისადმი მიმართულ ჰიმნს, სადაც ის შექებულია, როგორც ორმოცდაათი სახელის მატარებელი ღმერთი. ენუმა ელიშს კითხულობდნენ რეჩიტატივით ან მღეროდნენ და განასახიერებდნენ, როგორც [[მისტერიები|მისტერიას]] ახალი წლის დღესაწაულის დღეებში. ამ დროს მარდუქი, რომლის | + | |
− | როლსაც მეფე ასრულებდა, იმეორებდა თავის დემიურგულ ღვაწლს – ამარცხებდა [[ქაოსი]]ს ბნელ ძალებს და ქმნიდა კოსმოსს, | + | ეპოსი შედგება შვიდი კარისგან, სადაც აღწერილია ღმერთების თაობათა წარმოშობა მარადარსებული, ერთმანეთში აღრეული მტკნარი და მლაშე წყლებიდან, ბოლოს, [[დემიურგი]]ს, [[მარდუქი]]ს დაბადება და მის მიერ სამყაროს შექმნა, ადამიანის გაჩენა მოჯანყე ღმერთის სისხლისგან, მნათობთა და ვარსკვლავთა დასხმა ცარგვალზე, ზეციური ბაბილონის ხატად მიწიერი ქალაქის, ბაბილონის დაარსება. |
− | ნათელ და მოწესრიგებულ ქვეყანას. | + | |
+ | ეპოსის ბოლო მე-7 კარი წარმოადგენს სამყაროს შემოქმედის, მარდუქისადმი მიმართულ ჰიმნს, სადაც ის შექებულია, როგორც ორმოცდაათი სახელის მატარებელი ღმერთი. ენუმა ელიშს კითხულობდნენ რეჩიტატივით ან მღეროდნენ და განასახიერებდნენ, როგორც [[მისტერიები|მისტერიას]] ახალი წლის დღესაწაულის დღეებში. ამ დროს მარდუქი, რომლის როლსაც მეფე ასრულებდა, იმეორებდა თავის დემიურგულ ღვაწლს – ამარცხებდა [[ქაოსი]]ს ბნელ ძალებს და ქმნიდა კოსმოსს, ნათელ და მოწესრიგებულ ქვეყანას. | ||
ხაზი 10: | ხაზი 11: | ||
[[კატეგორია:მითოლოგია]] | [[კატეგორია:მითოლოგია]] | ||
+ | [[კატეგორია:შუამდინარული მითები]] | ||
[[კატეგორია:ბაბილონური მითები]] | [[კატეგორია:ბაბილონური მითები]] | ||
+ | [[კატეგორია:კოსმოგონიური მითები]] |
მიმდინარე ცვლილება 15:00, 26 ივლისი 2017 მდგომარეობით
ენუმა ელიშ – (ბაბილონ.) („ოდეს მაღლა“), ბაბილონური შესაქმის ეპოსის დასაწყისი სიტყვები.
ეპოსი შედგება შვიდი კარისგან, სადაც აღწერილია ღმერთების თაობათა წარმოშობა მარადარსებული, ერთმანეთში აღრეული მტკნარი და მლაშე წყლებიდან, ბოლოს, დემიურგის, მარდუქის დაბადება და მის მიერ სამყაროს შექმნა, ადამიანის გაჩენა მოჯანყე ღმერთის სისხლისგან, მნათობთა და ვარსკვლავთა დასხმა ცარგვალზე, ზეციური ბაბილონის ხატად მიწიერი ქალაქის, ბაბილონის დაარსება.
ეპოსის ბოლო მე-7 კარი წარმოადგენს სამყაროს შემოქმედის, მარდუქისადმი მიმართულ ჰიმნს, სადაც ის შექებულია, როგორც ორმოცდაათი სახელის მატარებელი ღმერთი. ენუმა ელიშს კითხულობდნენ რეჩიტატივით ან მღეროდნენ და განასახიერებდნენ, როგორც მისტერიას ახალი წლის დღესაწაულის დღეებში. ამ დროს მარდუქი, რომლის როლსაც მეფე ასრულებდა, იმეორებდა თავის დემიურგულ ღვაწლს – ამარცხებდა ქაოსის ბნელ ძალებს და ქმნიდა კოსმოსს, ნათელ და მოწესრიგებულ ქვეყანას.