მამია დგებუაძე

დაბადების ადგილი: სოფელი დიდჭყონი (მარტვილის რაიონი).

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტის სამკურნალო ფაკულტეტი 1952 წელს.

1952–1955წწ. იყო კურორტოლოგიისა და ფიზიოთერაპიის კათედრის კლინიკური ორდინატორი; 1956–1960წწ. ამავე კათედრის ასისტენტი; 1957–1959წწ. სამკურნალო ფაკულტეტის დეკანის მოადგილე; 1959–1963წწ. სან-ჰიგიენური და სტომატოლოგიური ფაკულტეტის დეკანი; 1960–1972წწ. კურორტოლოგიისა და ფიზიოთერაპიის კათედრის დოცენტი; 1973–1974წწ. პროფესორი; 1974 წლიდან აღნიშნული კათედრის გამგე. ავტორია 108 სამეცნიერო ნაშრომის. გამოცემული აქვს სახელმძღვანელო სამედიცინო უნივერსიტეტის სტუდენტთათვის. მისი ხელმძღვანელობით დაცულია სადოქტორო და საკანდიდატო დისერტაციები. კურორტოლოგ–ფიზიოთერაპევტი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი.

საკანდიდატო დისერტაციის თემა: "ჯავის მინერალური წყლის მოქმედების მექანიზმი კუჭის სეკრეტორულ ფუნქციაზე", დაიცვა 1957 წელს; სადოქტორო დისერტაციის თემა - "ღვიძლის და სანაღვლე გზების ქრონიკული ანთებით დაავადებათა ინდუქტოთერმიის და ჯავის მინერალური წყლის კომპლექსით მკურნალობის კლინიკური და ექსპერიმენტული დასაბუთება", დაიცვა 1972 წელს.

წყარო: ვინ ვინაა თანამედროვე ქართულ სამედიცინო მეცნიერებაში : თანამედროვე ქართველ მედიკოსთა ბიოგრაფიული ენციკლოპედია. - თბ.,.- 2000.-გვ.88; ენციკლოპედია "საქართველო", ტ. 2. - თბ., 2012. -გვ. 343; წიგნი ღირსებისა: ტ. 4/ შემდგ.: თამაზ ყიფიანი (რედ.), თენგიზ გაჩეჩილაძე, გურამ სიმონიშვილი.- თბ., 2002. - გვ.107

• 1999 - ღირსების ორდენი
  სტუდენტი ახალგაზრდობის აღზრდა-განათლებაში შეტანილი პირადი დიდი წვლილისათვის, ნაყოფიერი სამეცნიერო და პედაგოგიური მოღვაწეობისათვის